گفتگو با سید قاسم الهاشمی دبیركل مجمع جهانی كرامت در انگلیس و مسئول شاخه‌ی سیاسی جنبش خلاص بحرین
به گزارش پایگاه 598 به نقل از پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب بار دیگر در خطبه‌های نماز عید فطر نگرانی خود را از وضعیت ملت بحرین بیان كردند. برای بررسی وضعیت تحولات در این كشور، گفت‌وگو كردیم با سید قاسم الهاشمی كه از مبارزان قدیمی بحرینی بوده و از سال 1995 میلادی تا كنون توسط حكومت بحرین به انگلیس تبعید شده است. وی مسئول شاخه‌ی سیاسی حزب خلاص بحرین و دبیركل مجمع جهانی كرامت در انگلیس است.
به نظر شما خاستگاه بیداری اسلامی در منطقه را در كجا باید جست‌وجو كرد؟
بیداری اسلامی كه هم‌اكنون در منطقه به ثمر نشسته است، میراثی الهی است؛ میراثی كه از گذشته تا حال وجود داشته و البته دشمنان پیش از این با ابزار مختلف روی آن سرپوش می‌گذاشتند. شورش‌ها و اقدامات آنان كه از زمان رحلت پیامبر گرامی اسلام و ماجرای ثقیفه آغاز شد و تا الان ادامه دارد، با هدف نابودی روح ولایت‌مداری در امت اسلامی بوده است.
تفاوت وضعیت بیداری اسلامی در این تطور تاریخی این است كه امروزه كشورهایی كه به آن ایمان دارند، از آن حمایت می‌كنند و با استفاده از فناوری‌های روز و رسانه‌ها و امكاناتی كه در اختیار دارند، این تفكر را در میان امت اسلامی گسترش می‌دهند. از پیشگامان این حركت در دنیا، جمهوری اسلامی ایران است. اگر در گذشته می‌توانستند حق‌طلبان را بكشند تا از آگاه شدن ملت‌های مسلمان جلوگیری كنند و كارشان به جایی رسیده بود كه بالای منابر مساجد به امیرالمؤمنین علیه‌السلام ناسزا می‌گفتند و مردم هم آن‌قدر در جهل بودند كه چیزی نمی‌گفتند، امروز اما با وجود رسانه‌های حامی جریان بیداری، دیگر امكان این كار را ندارند و نمی‌توانند مردم را در جهل و فقر فكری نگهدارند.
دولت بحرین سعی می‌كند حركت مردم را به سمت اختلافات قبیله‌ای و طایفه‌ای سوق دهد، اما مردم یكپارچه و متحد و با حفظ هوشیاری، خواستار سرنگونی نظام هستند و از تغییر این خواست اصلی به اختلاف شیعه و سنی جلوگیری می‌كنند.
جمهوری اسلامی ایران امروز با گذشت 32 سال از عمر خود و به بركت جانفشانی و ایثارگری فرزندانش توانسته است رسالت خود را در گسترش این تفكر آگاهی‌بخش بین امت اسلامی به نحو مطلوبی ایفا كند. در نتیجه‌ی این تلاش‌ها امت اسلامی به تاریخ خود و گنجینه‌هایش آگاه شده و به خود آمده است. این امت به این باور و یقین رسیده كه می‌تواند عظمت و وسعت گذشته‌ی خود را بازیابد. مبارزه‌ی مردم كشورهای منطقه با حكام ظالم نشانگر این بازگشت به خویش در میان امت اسلامی است. امروز مردم به صحنه آمده‌اند و سرنوشت كشورشان را به دست گرفته‌اند؛ اتفاقی كه مرهون تلاش‌های جمهوری اسلامی است.
برای ما از بحرین بگویید. چرا كشورهای غربی در برابر تحولات بحرین، سیاست متفاوتی را در پیش گرفته‌اند؟
بحرین در منطقه‌ی استراتژیكی واقع است؛ در همسایگی شرقی عربستان سعودی كه درگاه امنیتی این كشور است و به منزله‌ی شكم در پیكره‌ی آن واقع است، پیكره‌ای كه پایگاه پنجم نیروی دریایی آمریكا در آن قرار دارد. این دلایل باعث می‌شود كه وهابیون عربستانی از تحولات بحرین احساس خطر كنند. بنابراین بروز هر مشكلی در بحرین، تهدیدی برای عربستان به شمار می‌رود.
در این شرایط، ورود عربستان و وهابیت به صحنه‌ی پیكار بحرین برایشان ناگزیر می‌نماید، زیرا موجودیتشان به خطر افتاده است. آمریكایی‌ها هم به همین راحتی اجازه‌ی بركناری دست‌نشانده‌های خود در منطقه را نمی‌دهند، مگر این‌كه شرایط به گونه‌ی دیگری رقم بخورد. آنها كدام حاكمی را خواهند یافت كه حاضر شود تمام نفت كشورش را رایگان در اختیار آنها بگذارد؟ اجازه‌ی تأسیس پایگاه نظامی به آنان بدهد؟ اجازه بدهد در كشورش هر كاری كه می‌خواهند انجام دهند؟ از صهیونیست‌ها دفاع كند و بازار داخلی و اتاق‌های بازرگانی خود را در اختیار آنها قرار دهد؟ این‌ها اقداماتی است كه آل خلیفه برای آمریكایی‌ها انجام داده و اسناد آن هم موجود است.
موقعیت عربستان نیز برای آمریكا اهمیتی فوق‌العاده دارد. آنها ایران و عراق و مصر را از دست داده‌اند و دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند كه عربستان را هم از دست بدهند. بنابراین آمریكا تلاش می‌كند كه آرامش را به بحرین بازگرداند، زیرا می‌داند كه بحرین خط مقدم عربستان است.
یعنی از نظر شما احتمال پیروز شدن مردم بحرین در مبارزه با آل خلیفه كم است؟
خیر، منظورم این نیست. می‌خواهم بگویم كه اگر همه چیز در راستای خواست آنان اتفاق بیفتد، آنان به اهدافشان خواهند رسید، اما مسئله‌ی مهم این است كه اراده‌ی خداوند بر همه‌ی اراده‌ها غالب است. برای همین من نسبت به آینده‌ی تحولات بحرین خیلی خوشبین هستم. اگر حركت مردم بحرین به پیروزی برسد اتفاق شگفت‌انگیزی در منطقه رخ خواهد داد و ما شاهد دستاورد عظیمی خواهیم بود. به همین خاطر است كه غرب، برخوردهای متضادی را در قبال بحرین در پیش گرفته است. آنها می‌دانند كه معترضان بحرینی بنده و مطیع آنها نخواهند بود و تفكرات آنها را نخواهند پذیرفت. موضع‌گیری آنها علیه سوریه هم دقیقاً با این انگیزه صورت می‌گیرد كه حاكم وابسته‌ای در این كشور بر سر كار بیاید تا با مواضع آنان همراهی كند.
در حال حاضر وضعیت مردم و مبارزان و قیام را در بحرین چگونه می‌بینید؟
بحرین وضعیت اسفناك و غم‌انگیزی دارد. چه جوانانی كه كشته شدند و زنانی كه مورد تجاوز قرار گرفتند و دخترانی كه زندانی شدند و جوانانی كه سرهای آنها از نزدیك با گلوله مورد اصابت گلوله قرار گرفت. ارتش بحرین روستاها و مناطق شیعه‌نشین را محاصره كرده و در ورودی و خروجی شهرها پست‌های ایست و بازرسی قرار داده است. اخیراً هم مانند صهیونیست‌ها دیواری سیمانی بین مناطق شیعه‌نشین و سنّی‌نشین كشیده‌اند.
آنها برای سركوب قیام مردم از بالگرد و تانك و نفربر و سلاح‌های پیشرفته استفاده می‌كنند. گلوله‌های خاصی را شلیك می‌كنند كه گازهای شیمیایی زردرنگی را از خود متصاعد می‌كند. در مراسم راهپیمایی روز قدس امسال كه برگزاری آن در بحرین ممنوع اعلام شد، نیروهای ارتش و ضد شورش و نیروهای گارد شاهنشاهی برای متفرق كردن مردم و در حالی كه با بالگردها حمایت می‌شدند، از گاز اعصاب استفاده كردند كه عامل فلج شدن و تشنج بود.
البته از سلاح‌های پیشرفته هم برای سركوب مردم استفاده می‌كنند. طبق آخرین اطلاعاتی كه از داخل بحرین داریم، مزدوران آل خلیفه گلوله‌هایی را به كار گرفته‌اند كه از آن گازهای شیمیایی زردرنگی متصاعد می‌شود.
در این شرایط، ورود عربستان و وهابیت به صحنه‌ی پیكار بحرین برایشان ناگزیر می‌نماید، زیرا موجودیتشان به خطر افتاده است. آمریكایی‌ها هم به همین راحتی اجازه‌ی بركناری دست‌نشانده‌های خود در منطقه را نمی‌دهند، مگر این‌كه شرایط به گونه‌ی دیگری رقم بخورد.
روحیه‌ی مردم و مبارزان بحرینی چگونه است؟
خوب است بدانید كه حوادث پس از 14 فوریه اولین قیام مردم بحرین نیست. قیام‌های زیادی در گذشته اتفاق افتاده است كه همگی با جنایات دولت بحرین و عربستان مواجه بوده است. این جنایت‌ها نه‌تنها مردم را از قیام منصرف نكرده، بلكه عزم آنها را در مبارزه راسخ‌تر كرده است.
دولت بحرین سعی می‌كند حركت مردم را به سمت اختلافات قبیله‌ای و طایفه‌ای سوق دهد، اما مردم یكپارچه و متحد و با حفظ هوشیاری، خواستار سرنگونی نظام هستند و از تغییر این خواست اصلی به اختلاف شیعه و سنی جلوگیری می‌كنند.
چرا سازمان‌های بین‌المللی و خصوصاً سازمان ملل متحد واكنش قابل ملاحظه‌ای نسبت به این جنایات نشان نمی‌دهند؟
سازمان ملل هم كه یك سازمان محترمی است، به دلیل ضعف ساختاری به عنوان بازیچه‌ای در دستان آمریكا قرار گرفته و مورد بهره‌برداری آنان واقع می‌شود.
البته باید حساب حاكمان كشورهای غربی را از مردم این كشورها جدا كرد. بسیاری از احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد و اتحادیه‌ها و حتی دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی در غرب از ما حمایت می‌كنند، اما دولت‌های غربی بیش از آن‌كه مصالح انسانی را لحاظ كنند، به مصالح سیاسی و مادی خود می‌اندیشند. لذا دستیابی به نفت برای آنها از نجات مردم یك كشور مهم‌تر است.
تحولات كشور لیبی و آینده‌ی آن را چگونه ارزیابی می‌كنید؟
قیام مردم لیبی قیام اصیلی است؛ قیامی علیه قذافی جنایتكار. البته باید توجه داشت كه غربی‌ها به خاطر چشم‌های مردم لیبی و علاقه‌مندی به آنها به این كشور نیامده‌اند، بلكه همانند حضور نظامی در عراق، به دنبال استفاده‌ی طولانی‌مدت از نفت این كشور هستند. آنها در حالی كه می‌توانستند یك‌روزه قذافی را سرنگون كنند، این كار را نكردند تا بتوانند از انقلابیون لیبی امتیاز بگیرند.
كشور لیبی یك منبع بسیار بزرگ از ذخایر اورانیوم است و باتوجه به پایان‌پذیر بودن نفت، این مسئله اهمیت مضاعفی پیدا می‌كند. همچنین آن‌طور كه در رسانه‌ها منتشر شده است، غربی‌ها در لیبی فقط به دنبال این منابع هم نیستند، آنها درصدد هستند تا پایگاه‌های نظامی دائمی در این كشور ایجاد كنند.
شما در دیدار كوتاهی كه با رهبر معظم انقلاب اسلامی داشتید، چه مسائلی را مطرح كردید؟
خوشبختانه فرصتی دست داد تا با ایشان ملاقات كوتاهی داشته باشم. در این گفت‌وگوی كوتاه گزارش مختصری از مجاهدت‌های مبارزان بحرینی و همچنین دردها و آلام مردم بحرین و ظلمی كه در حق آنان رواداشته می‌شود و مقاصد دشمنان برای ریشه‌كن كردن نسل شیعیان و نابودی خط ولایت‌مداری صحبت كردم. ایشان هم برای ما دعا كردند و فرمودند كه خدا ان‌شاءالله فرجی برای شما قرار بدهد و پیروزتان كند.
بسیاری از مردم بحرین از ارادتمندان به ایشان هستند. من این سخنان و دعای رهبر انقلاب را به مبارزان و مردم بحرین منتقل خواهم كرد، زیرا می‌دانم كه باعث استواری بیشتر آنان در ادامه‌ی این مسیر است.
به نظر شما خاستگاه بیداری اسلامی در منطقه را در كجا باید جست‌وجو كرد؟
بیداری اسلامی كه هم‌اكنون در منطقه به ثمر نشسته است، میراثی الهی است؛ میراثی كه از گذشته تا حال وجود داشته و البته دشمنان پیش از این با ابزار مختلف روی آن سرپوش می‌گذاشتند. شورش‌ها و اقدامات آنان كه از زمان رحلت پیامبر گرامی اسلام و ماجرای ثقیفه آغاز شد و تا الان ادامه دارد، با هدف نابودی روح ولایت‌مداری در امت اسلامی بوده است.
تفاوت وضعیت بیداری اسلامی در این تطور تاریخی این است كه امروزه كشورهایی كه به آن ایمان دارند، از آن حمایت می‌كنند و با استفاده از فناوری‌های روز و رسانه‌ها و امكاناتی كه در اختیار دارند، این تفكر را در میان امت اسلامی گسترش می‌دهند. از پیشگامان این حركت در دنیا، جمهوری اسلامی ایران است. اگر در گذشته می‌توانستند حق‌طلبان را بكشند تا از آگاه شدن ملت‌های مسلمان جلوگیری كنند و كارشان به جایی رسیده بود كه بالای منابر مساجد به امیرالمؤمنین علیه‌السلام ناسزا می‌گفتند و مردم هم آن‌قدر در جهل بودند كه چیزی نمی‌گفتند، امروز اما با وجود رسانه‌های حامی جریان بیداری، دیگر امكان این كار را ندارند و نمی‌توانند مردم را در جهل و فقر فكری نگهدارند.
دولت بحرین سعی می‌كند حركت مردم را به سمت اختلافات قبیله‌ای و طایفه‌ای سوق دهد، اما مردم یكپارچه و متحد و با حفظ هوشیاری، خواستار سرنگونی نظام هستند و از تغییر این خواست اصلی به اختلاف شیعه و سنی جلوگیری می‌كنند.
جمهوری اسلامی ایران امروز با گذشت 32 سال از عمر خود و به بركت جانفشانی و ایثارگری فرزندانش توانسته است رسالت خود را در گسترش این تفكر آگاهی‌بخش بین امت اسلامی به نحو مطلوبی ایفا كند. در نتیجه‌ی این تلاش‌ها امت اسلامی به تاریخ خود و گنجینه‌هایش آگاه شده و به خود آمده است. این امت به این باور و یقین رسیده كه می‌تواند عظمت و وسعت گذشته‌ی خود را بازیابد. مبارزه‌ی مردم كشورهای منطقه با حكام ظالم نشانگر این بازگشت به خویش در میان امت اسلامی است. امروز مردم به صحنه آمده‌اند و سرنوشت كشورشان را به دست گرفته‌اند؛ اتفاقی كه مرهون تلاش‌های جمهوری اسلامی است.
برای ما از بحرین بگویید. چرا كشورهای غربی در برابر تحولات بحرین، سیاست متفاوتی را در پیش گرفته‌اند؟
بحرین در منطقه‌ی استراتژیكی واقع است؛ در همسایگی شرقی عربستان سعودی كه درگاه امنیتی این كشور است و به منزله‌ی شكم در پیكره‌ی آن واقع است، پیكره‌ای كه پایگاه پنجم نیروی دریایی آمریكا در آن قرار دارد. این دلایل باعث می‌شود كه وهابیون عربستانی از تحولات بحرین احساس خطر كنند. بنابراین بروز هر مشكلی در بحرین، تهدیدی برای عربستان به شمار می‌رود.
در این شرایط، ورود عربستان و وهابیت به صحنه‌ی پیكار بحرین برایشان ناگزیر می‌نماید، زیرا موجودیتشان به خطر افتاده است. آمریكایی‌ها هم به همین راحتی اجازه‌ی بركناری دست‌نشانده‌های خود در منطقه را نمی‌دهند، مگر این‌كه شرایط به گونه‌ی دیگری رقم بخورد. آنها كدام حاكمی را خواهند یافت كه حاضر شود تمام نفت كشورش را رایگان در اختیار آنها بگذارد؟ اجازه‌ی تأسیس پایگاه نظامی به آنان بدهد؟ اجازه بدهد در كشورش هر كاری كه می‌خواهند انجام دهند؟ از صهیونیست‌ها دفاع كند و بازار داخلی و اتاق‌های بازرگانی خود را در اختیار آنها قرار دهد؟ این‌ها اقداماتی است كه آل خلیفه برای آمریكایی‌ها انجام داده و اسناد آن هم موجود است.
موقعیت عربستان نیز برای آمریكا اهمیتی فوق‌العاده دارد. آنها ایران و عراق و مصر را از دست داده‌اند و دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند كه عربستان را هم از دست بدهند. بنابراین آمریكا تلاش می‌كند كه آرامش را به بحرین بازگرداند، زیرا می‌داند كه بحرین خط مقدم عربستان است.
یعنی از نظر شما احتمال پیروز شدن مردم بحرین در مبارزه با آل خلیفه كم است؟
خیر، منظورم این نیست. می‌خواهم بگویم كه اگر همه چیز در راستای خواست آنان اتفاق بیفتد، آنان به اهدافشان خواهند رسید، اما مسئله‌ی مهم این است كه اراده‌ی خداوند بر همه‌ی اراده‌ها غالب است. برای همین من نسبت به آینده‌ی تحولات بحرین خیلی خوشبین هستم. اگر حركت مردم بحرین به پیروزی برسد اتفاق شگفت‌انگیزی در منطقه رخ خواهد داد و ما شاهد دستاورد عظیمی خواهیم بود. به همین خاطر است كه غرب، برخوردهای متضادی را در قبال بحرین در پیش گرفته است. آنها می‌دانند كه معترضان بحرینی بنده و مطیع آنها نخواهند بود و تفكرات آنها را نخواهند پذیرفت. موضع‌گیری آنها علیه سوریه هم دقیقاً با این انگیزه صورت می‌گیرد كه حاكم وابسته‌ای در این كشور بر سر كار بیاید تا با مواضع آنان همراهی كند.
در حال حاضر وضعیت مردم و مبارزان و قیام را در بحرین چگونه می‌بینید؟
بحرین وضعیت اسفناك و غم‌انگیزی دارد. چه جوانانی كه كشته شدند و زنانی كه مورد تجاوز قرار گرفتند و دخترانی كه زندانی شدند و جوانانی كه سرهای آنها از نزدیك با گلوله مورد اصابت گلوله قرار گرفت. ارتش بحرین روستاها و مناطق شیعه‌نشین را محاصره كرده و در ورودی و خروجی شهرها پست‌های ایست و بازرسی قرار داده است. اخیراً هم مانند صهیونیست‌ها دیواری سیمانی بین مناطق شیعه‌نشین و سنّی‌نشین كشیده‌اند.
آنها برای سركوب قیام مردم از بالگرد و تانك و نفربر و سلاح‌های پیشرفته استفاده می‌كنند. گلوله‌های خاصی را شلیك می‌كنند كه گازهای شیمیایی زردرنگی را از خود متصاعد می‌كند. در مراسم راهپیمایی روز قدس امسال كه برگزاری آن در بحرین ممنوع اعلام شد، نیروهای ارتش و ضد شورش و نیروهای گارد شاهنشاهی برای متفرق كردن مردم و در حالی كه با بالگردها حمایت می‌شدند، از گاز اعصاب استفاده كردند كه عامل فلج شدن و تشنج بود.
البته از سلاح‌های پیشرفته هم برای سركوب مردم استفاده می‌كنند. طبق آخرین اطلاعاتی كه از داخل بحرین داریم، مزدوران آل خلیفه گلوله‌هایی را به كار گرفته‌اند كه از آن گازهای شیمیایی زردرنگی متصاعد می‌شود.
در این شرایط، ورود عربستان و وهابیت به صحنه‌ی پیكار بحرین برایشان ناگزیر می‌نماید، زیرا موجودیتشان به خطر افتاده است. آمریكایی‌ها هم به همین راحتی اجازه‌ی بركناری دست‌نشانده‌های خود در منطقه را نمی‌دهند، مگر این‌كه شرایط به گونه‌ی دیگری رقم بخورد.
روحیه‌ی مردم و مبارزان بحرینی چگونه است؟
خوب است بدانید كه حوادث پس از 14 فوریه اولین قیام مردم بحرین نیست. قیام‌های زیادی در گذشته اتفاق افتاده است كه همگی با جنایات دولت بحرین و عربستان مواجه بوده است. این جنایت‌ها نه‌تنها مردم را از قیام منصرف نكرده، بلكه عزم آنها را در مبارزه راسخ‌تر كرده است.
دولت بحرین سعی می‌كند حركت مردم را به سمت اختلافات قبیله‌ای و طایفه‌ای سوق دهد، اما مردم یكپارچه و متحد و با حفظ هوشیاری، خواستار سرنگونی نظام هستند و از تغییر این خواست اصلی به اختلاف شیعه و سنی جلوگیری می‌كنند.
چرا سازمان‌های بین‌المللی و خصوصاً سازمان ملل متحد واكنش قابل ملاحظه‌ای نسبت به این جنایات نشان نمی‌دهند؟
سازمان ملل هم كه یك سازمان محترمی است، به دلیل ضعف ساختاری به عنوان بازیچه‌ای در دستان آمریكا قرار گرفته و مورد بهره‌برداری آنان واقع می‌شود.
البته باید حساب حاكمان كشورهای غربی را از مردم این كشورها جدا كرد. بسیاری از احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد و اتحادیه‌ها و حتی دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی در غرب از ما حمایت می‌كنند، اما دولت‌های غربی بیش از آن‌كه مصالح انسانی را لحاظ كنند، به مصالح سیاسی و مادی خود می‌اندیشند. لذا دستیابی به نفت برای آنها از نجات مردم یك كشور مهم‌تر است.
تحولات كشور لیبی و آینده‌ی آن را چگونه ارزیابی می‌كنید؟
قیام مردم لیبی قیام اصیلی است؛ قیامی علیه قذافی جنایتكار. البته باید توجه داشت كه غربی‌ها به خاطر چشم‌های مردم لیبی و علاقه‌مندی به آنها به این كشور نیامده‌اند، بلكه همانند حضور نظامی در عراق، به دنبال استفاده‌ی طولانی‌مدت از نفت این كشور هستند. آنها در حالی كه می‌توانستند یك‌روزه قذافی را سرنگون كنند، این كار را نكردند تا بتوانند از انقلابیون لیبی امتیاز بگیرند.
كشور لیبی یك منبع بسیار بزرگ از ذخایر اورانیوم است و باتوجه به پایان‌پذیر بودن نفت، این مسئله اهمیت مضاعفی پیدا می‌كند. همچنین آن‌طور كه در رسانه‌ها منتشر شده است، غربی‌ها در لیبی فقط به دنبال این منابع هم نیستند، آنها درصدد هستند تا پایگاه‌های نظامی دائمی در این كشور ایجاد كنند.
شما در دیدار كوتاهی كه با رهبر معظم انقلاب اسلامی داشتید، چه مسائلی را مطرح كردید؟
خوشبختانه فرصتی دست داد تا با ایشان ملاقات كوتاهی داشته باشم. در این گفت‌وگوی كوتاه گزارش مختصری از مجاهدت‌های مبارزان بحرینی و همچنین دردها و آلام مردم بحرین و ظلمی كه در حق آنان رواداشته می‌شود و مقاصد دشمنان برای ریشه‌كن كردن نسل شیعیان و نابودی خط ولایت‌مداری صحبت كردم. ایشان هم برای ما دعا كردند و فرمودند كه خدا ان‌شاءالله فرجی برای شما قرار بدهد و پیروزتان كند.
بسیاری از مردم بحرین از ارادتمندان به ایشان هستند. من این سخنان و دعای رهبر انقلاب را به مبارزان و مردم بحرین منتقل خواهم كرد، زیرا می‌دانم كه باعث استواری بیشتر آنان در ادامه‌ی این مسیر است.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
