اجازه ‌سوء ‌استفاده ‌از رأفت ‌نظام علیه ‌نظام ‌و مردم ‌را نمی‌دهیم

شیرینی ها و تلخی های حوادث سال 88 ابعاد گسترده ایی دارد که سال ها نیاز به واکاوی و بررسی دارد. اما آنچه مهم است این که نظام اسلامی و مردم یک تجربه بسیار عظیم از شکوه در انتخابات 88 و بعد از آن 8 ماه درگیری و آشوب تلخ را تجربه کردند که در نهایت به وسیله بصیرت مردم در 9 دی ماه همان سال، عمق ارتباط مستحکم جمهوریت با اسلامیت به رخ جهانیان نشان داده شد.

در همین رابطه با دکتر کوشکی، استاد دانشگاه، تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی گفت وگویی داشتیم تا زوایای دیگر این حماسه را بررسی و تحلیل کنیم.

بعضی اوقات در جریان فتنه ها و اتفاقات سیاسی اجتماعی نیروهای ولایت مدار می خواهند کاری انجام دهند ولی این واهمه را دارند که شاید مورد تایید رهبر انقلاب نباشد، از کجا تشخیص بدهیم کاری که انجام می دهیم مورد تایید رهبری هست یا نه؟

این شبهه را کسانی دارند که مفهوم ولایت فقیه را درک نکرده اند، به تعبیر حضرت امام ولی فقیه یک دیکتاتور نیست که همه مجبور باشند تا کارها را با خواست او تطبیق بدهند. ولی فقیه تبیین کننده قوانین الهی است و بیان کننده احکام دین اسلام است. به همین ترتیب اگر کسی قوانین الهی را درک کرده باشد و مطالبق دین عمل کرده و به دنبال انجام وظیفه دینی اش باشد، قرار نیست به دنبال رضایت ولی فقیه باشد، چرا که خود ولی فقیه هم به دنبال جلب رضایت خداوند است و دغدغه اجرای قوانین الهی و اجرای احکام دین را دارد. ولی فقیه هم آرزویش این است که افراد بر مبنای دین وظایف شان را آن گونه که مورد رضایت خداست انجام دهند.

نکته این جاست که برخی افراد، شناخت دقیقی از دین ندارند، در نتیجه نمی توانند وظایف خودشان را تشخیص بدهند، به همین خاطر رفتار هایی انجام می دهند که ناشی از احساس و عاطفه است و از عقلانیت و آگاهی به دور است، و معمولا رفتار های ناشی از احساس و عاطفه مطابق با دین و ارزش های دینی نیست؛ در نتیجه کسی که با نیت خیر ولی بدون عقلانیت و آگاهی رفتاری انجام دهد، نه تنها به نفع دین و ارزش های دینی و نظام و انقلاب نیست، بلکه حتی زیان بار هم هست. مثل رفتار آن عده ایی که به سفارت انگلیس حمله کردند و ضررهای جدی به نظام زدند و حرکت شان فائده هم نداشت، هرچند شاید نیت شان خیر بود ولی چون اطلاعات دقیق دینی از نظام اسلامی و درک دقیقی از اتفاقات بین المللی نداشتند، در نتیجه عملی انجام دادند که نه تنها به نفع نظام نشد که خلاف وظیفه شرعی بود.

اگر مردم و جامعه سعی کنند، آگاهی های دینی شان را بالا ببرند و وظیفه دین شان را درست تشخیص بدهند دیگر نیازی نیست برای هر کاری از رهبری اجازه بگیرند. همان طور که ما شیوه نماز خواند مان را از مجتهد آموزش می گیریم ولی برای هر بار نماز خواندن یا انجام هر واجبی از مجتهد اجازه نمی گیریم، پس مجتهد یک بار احکام دین را بیان می کند و ما تا آخر نتیجه می گیریم و انجام می دهیم. تکالیف سیاسی هم همین گونه است، وقتی ولی فقیه قواعد دینی و چارچوب را مشخص کرد، ما بر اساس آن باید تشخیص بدهیم و وظایف مان را تا همیشه انجام بدهیم.

البته اگر جایی نیاز شد و ضرورتی به تذکر بود، رهبری ورود پیدا می کند و تذکرات لازم را می دهد. اما اگر در امری ساکت بود دلیل نمی شود که وظیفه مان را انجام ندهیم.

برخی ها در بعضی کارها و جنبش ها جلودار می شوند ولی متهم می شوند به افراط و افراطی گری، چارچوب ها و مرزهای بین انقلابی عمل کردن و افراطی عمل کردن چیست؟

چارچوب ها را دین مشخص می کند. اگر کسی در این محدوده و بر اساس تکالیف دینی جلودار شد، اتفاقا پیشگام است و به تعبیر قرآن السابقون السابقون اولائک المقربون. اگر چارچوب ها را درست بشناسیم، پیشگام خواهیم بود. مثل شهدای 15 خرداد که جلودار انقلاب اسلامی بودند. عقب تر بودن یا جلوتر بودن از محدوده دین سبب تفریطی شدن یا افراطی شدن انسان می شود.

در تشخیص مصداق افراد متفاوت هستند، به عنوان مثال شهید دیالمه باشناخت عمیق دینی و بینش دقیق سیاسی پرچم مخالفت با بنی صدر را بلند می کند که خیلی ها در واقع اعتقاد دارند که حضرت امام، بنی صدر را تایید می کند، پس نباید وی را تضعیف کرد. علت آن که عده کثیر با تجربه متوجه نشدند ولی آن جوان کم تجربه متوجه شد به خاطر آن بود که دقت کرد و با استاندارد های دینی آن  را خوب شناسایی کرد.

مشکل آن است که افراد چون کلیات و چارچوب اساسی دین را خوب نمی شناسند، به تبع نمی توانند مصادیق را درست تشخیص دهند.

ما باید هر جربانب را با شاخص قرآنی بسنجیم و این است که اگر مسلمانی کاری انجام دهند که مورد تایید دشمنان اسلام و خدا هست باید در کارش تجدید نظر کند و از آن کار دست بردارند. در فتنه 88 برخی افراد حرکت هایی انجام دادند که از طرف رژیم صهیونسیتی و آمریکا و کشورهای غربی که دشمنان ما هستند، مورد تایید قرار گرفت.

در این موقع آن افراد باید در صحت کار خودشان شک می کردند. ولی خیلی ها این دقت را نداشتند و با دیدن رادیو آمریکا یا شبکه هایی مثلBBC و VOAو CNN و حتی رسانه های رژیم صهیونیستی و رفتارهای قانون شکانه باز متنبه نمی شدند. ولی برخی افراد و رسانه ها و گروه ها به خاطر شناختی که از این آموزه قرآنی که ” آن حرکت که در مدار خشنودی یهود و نصاری است، آن حرکت غلطی است.” شروع به روشنگری کردند، در نتیجه نمی توان آن ها را متهم به تندروی و ایجاد تنش کرد.

از آن طرف در انتخابات های متمادی گذشته ما یک معیار از کلام امام خمینی، رهبر انقلاب، قانون، عقل و هم اخلاق دینی داشتیم که طراف داران نامزدها حق تخریب یکدیگر را ندارند. نامزد ها حق بدگویی علیه یکدیگر را ندارند. وقتی در انتخابات  نامزدها شروع کردند به بد گویی یکدیگر آن زمان باید ترمز کشیده می شد. در حالی که بد گویی ها بین طرف داران رواج پیدا کرد و این سبب ایجاد کینه شد و این کینه از زمستان 87 تلمبار شد و فردای انتخابات سر باز کرد. آمریکا و اسرائیل هم این کینه ها را بستری برای تضعیف، تخریب و حتی سرنگونی نظام اسلامی کردند. وقتی افرادی از این چارچوب ها تخطی کردند، سبب ایجاد این درگیری ها شدند.

پس از آن اتفاقات مشکلات زیادی به وجود آمد، استفاده از برچسب های متفاوتی مانند راکب فتنه، ساکت فتنه، کاسب فتنه و  از این دست تعابیر میان برخی گروه ها رایج شد. این رفتارهایی چه آسیبی را دربر دارد؟

باید بدانیم که با انجام رفتار های عاطفی مشکلات حل نمی شود، بلکه اضافه می شود. انگ زدن و خود را حق مطلق دانستن و طرف مقابل را باطل مطلق انگاشتن، سبب می شود که فضا برای دشمنان اصلی نظام فراهم گردد.

آموزش هایی که از دین، معصومین(علیهم السلام)، فرمایشات امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری به ما رسیده، این است که ما در فضای داخلی از کینه ها و نفرت ها عبور کنیم و درس بگیریم و سعی کنیم که این حوادث دیگر اتفاق نیافتد.

کسانی که هنوز به تخلفات انتخاباتی 88 و تقلب در انتخابات آن زمان تاکید می کنند، نشان می دهد که سوء نیت دارند. فردی در روز 16 آذر در دانشگاه تهران می آید و همان حرف های تیر ماه 1388 و ادعاهای واهی آن زمان را مطرح می کند که نشان می دهد هنوز دنبال کدورت و نفرت است. کسی که به دانشگاه تهران می رود و پرچم سبز را با بنفش گره می زند و بیان می کند که ما از نظام طلبکاریم، این کار نشان می دهد که او ماموریت دارد که در جامعه تنش ایجاد کند.  از آن طرف کسی است که در انتخابات 88 خطا کرده و خطای خودش را متوجه شده و دنبال تکرار خطا نیست و تلاش می کند که از آینده ای مثبت حرف بزند که دور از کینه و کدورت است و دیگر از گذشته نمی گوید، این ها باهم بسیار متفاوت هستند.

ملاک این است که اگر کاری می کنند که موجب وحدت جامعه می شود، رفتار درستی است و اگر موجب ایجاد رفتار پرتنش در جامعه شود، نشان می دهد که در طرح آمریکایی ها و صهیونیست ها برای تضعیف ما کشور بازی می کند. اگر کسی عقلانیت داشته باشد در چنین شرایطی که دشمنان به ما هجمه آورده اند، متوجه می شود که باید همه به هم نزدیک شویم و کینه ها را کنار بگذاریم و به این فکر کنیم که اگر به این کشور ضربه وارد شود به همه لطمه می خورد.

فردی که به دنبال گره زدن پرچم سبز و بنفش است می خواهد وحدتی در جامعه صورت نگیرد و برای دولت جدید تنش و مشکل ایجاد کند.

چطور می توان بین این حرف شما و برخی از اصلاح طلبان که می گویند، بیایید اختلافات را کنار بگذاریم و هر چی بود تمام شد و بیاین با هم محبت و وحدت داشته باشیم، تمایز قائل شد؟

حوادث سال 88 دو قسمت داشت، یکی اختلاف نظر ها داخلی بود که قابل گذشت است و باید نادیده گرفت؛ اما اینکه بعضی چه کاری کردند که زمینه را برای دخالت بیگانه فراهم کنند و سبب شدند رئیس جمهور آمریکا و رژیم صهیونیستی و برخی سران اروپایی در رسانه ها برای ایران اسلامی خط و نشان می کشیدند قابل فراموشی که نیست بلکه باید مرور شود تا از آن عبرت بگیریم. اشتباهات و تقصیرات را بررسی کنیم تا دیگر این ها تکرار نشود.

اگر کسانی عمداً تخلف کرده اند باید با آن ها برخورد شود تا دیگر تکرار نکند و کسی که آگاهانه به حوادث و اختلافات دامن زده و الان رسماً اعلام می کند که ما از نظام طلبکار هستیم و برخوردی که نظام در سال 88 با ما داشت، اشتباه بوده و حق با ما بود، یعنی کسی که آشوب کرده، دنبال باج خواهی است، قطعا باید با آن برخورد شود. اما اگر جوانی به خاطر احساس و جو رسانه کاری انجام و الان از عملکرد خود پشیمان شده، قابل گذشت است.

آیا مماشت کردن و برخورد نکردن با برخی از این افراد سبب نشده است که برخی از آنان طلبکار شوند و آزادانه هر کاری می خواهند بکنند؟

نظام با درایت هوشمندانه رهبر انقلاب یک عقلانیت به خرج داد، که ما اشتباهات داخلی را کنار می گذاریم. بنا بر این بود که این مسئله با گذشت حل شود و تصمیم درستی بود. اما اگر افرادی بخواهند سوء استفاده کنند به خصوص این که افرادی بخواهند وارد دولت شوند و انتقام گیری کنند، یعنی کسانی که جزو متخلفان اصلی آن حوادث بخواهند پست و مقام بگیرند، این جا باید قاطعانه برخورد کرد و اجازه ندهیم که از گذشت و رأفت نظام علیه همین نظام، مردم و مصالح کشور استفاده کنند.

منبع : رصد