ارزیابی حضور وزیر در شبکه اجتماعی داخلی

وزیر ارتباطات روز شنبه 16 آذر ماه 92 به دنبال دعوت از مدیران و مسوولان کشور برای عضویت در شبکه های اجتماعی داخلی به جای شبکه های اجتماعی خارجی، و با هدف ترویج شبکه های اجتماعی سالم در چهار شبکه اجتماعی داخلی عضو شد و جزئیات عضویت  آقای واعظی و آدرس صفحات رسمی متعلق به وی در ۴ شبکه‌ اجتماعی زیگور، کلوب، تبیان، و آپارات اعلام شده است.




 
به گزارش پایگاه 598 به نقل از بولتن نیوز، آقای واعظی وزیر ارتباطات، علت حضور همزمان در چند شبکه، را ایجاد رقابت و برقراری مساوات بین فعالان داخلی این عرصه اعلام کرده و شبکه هایی که از استقبال بیشتری نزد مخاطبان برخوردار شوند را پیگیری خواهد کرد و حضور خود را ادامه خواهد داد.
وزیر ارتباطات در حال حاضردر شبکه های زیر عضویت دارد:

شبکه اجتماعی «زیگور» شامل شبکه ویدئویی «تماشاخانه»، شبکه اجتماعی «مای پردیس» و شبکه صوتی «آواکده» است. آدرس صفحه وزیر ارتباطات در این شبکه به نشانی http://www.zigur.com/vaezi  است.
صفحه واعظی در شبکه اجتماعی «کلوب» به آدرس http://www.cloob.com/mahmoudvaezi قابل مشاهده است.
همچنین در شبکه اجتماعی «تبیان» آدرس صفحه واعظی http://net.tebyan.net/vaezi است.
در شبکه ویدیوئی و اجتماعی «آپارات» نیز وزیر در آدرس http://www.aparat.com/mahmoudvaezi صفحه شخصی دارد.


به عقیده کارشناسان ارتباطات، در دنیای امروز که صفحه هر یک از مسوولان و مدیران کشور می تواند سریعتر و پر مخاطب تر از یک سایت خبری عمل کند و دیدگاه ها و نظرات و پیشنهادات مختلفی را در رابطه با مسائل جهان و کشور به همراه داشته باشد، شایسته است که این دیدگاه ها در شبکه های داخلی کشور که ازامنیت و حفاظت خبری بالاتری برخوردارند مطرح شود تا مشارکت بالاتری را از مردم و جوانان و فعالان اجتماعی و سیاسی در رابطه با مسائل کشورمان شاهد باشیم و از خسارت های شبکه های خارجی نیز جلوگیری کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم که اگر به دنبال طرح دیدگاه ها و نظرات خود هستیم چرا به شبکه های داخلی مراجعه نمی کنیم؟

زیرا اگر قرار باشد که مهمترین مسائل یک کشور از نگاه یک مسوول و مدیر دولتی در شبکه های خارجی مطرح شود و دیدگاه های صاحب نظران و جوانان و مخاطبان نیز به صورت کامنت و پیام مطرح شود و بازتاب نظرات اکثریت مخاطبان در نظرسنجی ها مطرح شود، موجب خواهد شد که دشمنان و کشورهای طرف تخاصم و کسانی که با ایران و ایرانی سر همراهی و سازگاری ندارند، از چنین مطالبی به صورت مجانی بهره ببرند.
لذا شایسته است که مسوولان کشور اگر نظر و دیدگاهی دارند آن را در شبکه های داخلی مطرح کنند و بازتاب نظرات و سلیقه ها و نظر سنجی های نیز در شبکه های داخلی مطرح شود و اگرچه این نظرات و نوشته های شبکه های داخلی نیز در دسترس همه مردم جهان است اما به لحاظ امنیت شبکه، آدرس آی پی و محل حضور افراد و بسیاری از مسائل امنیتی دیگر، باید به گونه ای رفتار شود که کشورهای خارجی و سازمان های جاسوسی و مخالفان ایران، نتوانند از رفت و آمد و محل استقرار مخاطبان و روحیه و سایر مختصات اجتماعی و زندگی مردم باخبر شوند و از رفت وآمدها، حضور افراد  و ارتباط مخاطبان با هم و سایر مسائل مورد نظر سازمان های جاسوسی نباید به سادگی اطلاع پیدا کنند.
اگر قرار باشد که از همه ریز زندگی و پیوندها و ارتباط ها باخبر شوند و در صورت لزوم، وارد صحنه شده و بر روند صفحات عمومی و نظرات مخاطبان اثرگذار باشند و مثلا موضوعی عمومی را به گونه ای مطرح کنند که نتیجه آن خسارت برای کشور باشد و.... به این معنی است که در بلندمت حتی بر مسائل فرهنگی و اوقات فراغت نیز تاثیر خواهند داشت و می توانند روند فرهنگی و فکری جوانان و نوع نگاه آنها را به راحتی در دست بگیرند.
در حالی که در شبکه های داخلی، این گونه خطرات و تهدیدها به مراتب کمتر خواهد بود و هموطن ایرانی ما حتی اگر انگیزه منفی داشته باشد به مراتب خسارت هایی که به همراه دارد کمتر از کشورهای غربی  خواهد بود.
کشورهای غربی با سرمایه گذاری بر این شبکه های اجتماعی، علاوه بر تجارت و کنترل مخاطبان و کاربران اینترنت،  حتی بر فکر و سلیقه افراد اثرگذار هستند و در حاشیه نظرات روزانه مردم، صفحه ها و نظرات و عکس ها و فیلم ها و هیجانات مختلفی را به کاربران پیشنهاد می کنند که می تواند به شکل های مختلف موجب خسارت به جوانان و نوجوانان شود.


نکته دیگر این است که نباید به کسانی که از نظر تکنولوژی دست بالا را دارند اعتماد کرد زیرا آنها می توانند هم زندگی ما را زیر ذره بین قرار دهند و هر نوع تحول و حرکتی را برای ارزیابی و قضاوت خود و دیگران در آینده نگه دارند و مثلا در آینده اعلام کنند که  فلان شخص در سال های قبل چنین نظری داشته و با این اشخاص در ارتباط بوده و....
شاید دلیل ادامه غیر قانونی بودن فیس بوک، همین موضوع باشد زیرا فیس بوک با فناوری بالا توسط آمریکا هدایت و مدیریت می شود و آنها قادرند که با استفاده از طیف گسترده مخاطبان خود در کشورهایی مانند ایران، از نظر خبری و نظری و سلیقه های  مورد نظر خود، همه چیز را کنترل کنند.
 وقتی در چند سال اخیر،  مکالمات 5 میلیارد نفر از مردم جهان را شنود کرده اند و تنها از کشوری مانند آلمان 500 میلیون جاسوسی و جمع آوری اطلاعات از ایمیل ها و شنود تلفنی و ارتباط افراد صورت گرفته و حتی از مرکل نیز اطلاعات مختلفی  جمع آوری شده است، چگونه باید به چنین ابزارهایی دلخوش کنیم و تنها به مواهب آن اشاره کنیم؟ و توجه نداشته باشیم که شبکه اجتماعی فیس بوک و... می توانند تمام امور جوانان و فعالان سیاسی و... را در دست بگیرند؟

وقتی سازمان سیا و دولت آمریکا مکالمات تلفنی 5 میلیارد نفر را در سراسر جهان کنترل می کند تا  واژه ها و کلمات و نکات مورد نظر خود را پیگیری کند طبیعی است که در فیس بوک نیز کارکرد امنیتی و جاسوسی و اظهار نظر افراد و ایجاد موج و حرکت و اعمال ضد فرهنگی و انحراف جوانان و نوجوانان و تحولات سیاسی را در نظر خواهد داشت.
وقتی فیس بوک به مخاطبان خاص خود، سطح دسترسی و شاخص های فنی بالاتری را ارائه می دهد، طبیعی است که مشتریان خود را سطح بندی و طبقه بندی کرده است.
جالب است که در صفحه فیس بوک، همواره عده ای از افراد را به شما پیشنهاد می دهد تا باهم دوست شوید و وقتی خوب دقت می کنید این افراد، فعال هستند و یا انگیزه بیشتری در شما ایجاد می کنند و یا با طیف گسترده ای از مخاطبان هم فکر شما در ارتباط هستند ومی توانند در جهت هدف مورد نظر  گردانندگان این نوع شبکه ها عمل کنند.
طبق قانون، مسدود سازی فیس بوک توصیه شده است مگر آن که در آینده قانون حکم کند که فیس بوک مسدود نباشد و دلیل این امر، ملاحظاتی است که  به دشمنان ایران کمک می کند که  از طریق فیس بوک و شبکه های اجتماعی دیگر، روند فرهنگ و فعالیت های اجتماعی و سیاسی ما را زیر نظر بگیرند و حتی بر آن اثربگذارند. آنها با نظر سنجی ها و نظرات مختلف این گونه القا می کنند که جامعه ایران فلان نظر را دارد و وقتی در عمل مخاطبان در جامعه چیز دیگری را احساس می کنند و مردم را به گونه ای دیگر می بینند از خود سوال می کنند که این گونه افراد وشبکه ها به دنبال چه هستند و چرا به نوع دیگری، هر چه  دوست دارند را به ما القا می کنند؟!

اخیرا برخی رسانه ها و مسوولان، موضوع  استفاده از فیس بوک و مسدود نبودن این شبکه اجتماعی را مطرح کرده و اعلام کرده اند که استفاده از فیس بوک بدون اشکال است! اما سوالی که مطرح می شود این است که اولا اگر قانون گرایی مقدم بر نظرات شخصی و گروهی است چرا در این زمینه به قانون اتکا نمی شود؟ و دوم این که اگر شبکه های اجتماعی خوب است چرا از شبکه های اجتماعی داخلی بهره نمی برند و حضور در شبکه های داخلی که امنیت بیشتری دارند و امکان جاسوسی آمریکا و ... را ندارند توصیه نمی کنند!؟
زیرا باید توجه داشت که کشورها و شرکت هایی  که به تکنولوژی برتر دسترسی دارند دست بالا را در جریان سازی های خبری و اجتماعی و جاسوسی اطلاعای دارند و می توانند از شبکه های اجتماعی در راستای اهداف خود بهره ببرند و در نتیجه طرف مقابل، که دست بسته و منفعل اطلاعات زندگی و کار و گفتار ورفتار خود را در اختیار آنها قرار می دهد، بازنده محسوب می شود و با عضویت در شبکه اجتماعی فیس بوک به آمریکا و سازمان های جاسوسی اجازه می دهد که اطلاعات مورد نظر خود را جمع آوری و جاسوسی کنند.

اگر ملاک رفتار جمعی ما و به خصوص رفتار مسوولان در برابر مردم قانون است و مسوولان خود را در برابر مردم و حفظ اطلاعات شخصی و حریم خصوصی آنها مسوول می دانند، باید توجه داشته باشیم که اولا قانون فعلی همچنان بر مسدود شدن فیس بوک تاکید دارد و مصوبات کارگروه مضامین مجرمانه در رسانه ها و پایگاه های خبری و اینترنتی  و همچنین مصوبات شورای عالی فضای مجازی صراحت دارد که استفاده از فیس بوک قانونی نیست و باید مسدود باشد و اگر چه فیس بوک آثار مثبت و مواهبی نیز دارد اما خطرات و خسارات و جاسوسی اطلاعاتی از طریق آن، به مردم و مسوولان و استفاده کنندگان خسارت خواهد زد.
 این سوال مطرح است که چرا مسوولین معتقد به آثار مثبت و مواهب شبکه های اجتماعی، از شبکه های اجتماعی داخلی برای بیان نظرات خود بهره نمی برند و به دنبال توسعه شبکه های اجتماعی و حضور در این شبکه ها نیستند. اگر شبکه اجتماعی خوب است چرا از شبکه اجتماعی خودمان بهره نمی بریم چرا همه فارسی زبان ها یک جا جمع نشوند چرا باید همه جهان به زبان های مختلف تنها در فیس بوک یا توئیتر جمع شوند و چرا آمریکا باید دست بالا و دسترسی به مدیریت این شبکه ها را داشته باشد  و همه مردم دنیا را به صورت ارادی و غیر ارادی مجبور کند که در فیس بوک حضور یابند؟
براین اساس، تا زمانی که قانون فعلی بر مسدود شدن فیس بوک تاکید دارد، شایسته است که شهروندان و مسوولین در احترام به قانون،  در شبکه فیس بوک حضور نیابند  و البته اگر در آینده قانون تغییر کرد و استفاده از فیس بوک و شبکه های اجتماعی، قانونی شد در آن صورت مسدود سازی فیس بوک نخواهیم داشت و شهروندان دسترسی به فیس بوک خواهند داشت اما تا آن زمان، لازم است که به قانون فعلی احترام گذاشته شود.
متاسفانه قبل از انتخابات و بعد از پیروزی آقای روحانی  و تشکیل دولت، بسیاری موضوع استفاده از فیس بوک را مطرح کرده اند و این درحالیست که  در کنار مواهب و آثار مثبت شبکه های اجتماعی، متاسفانه به آثار منفی این شبکه ها توجه نمی شود.
واقعیت این است که این شبکه اجتماعی در اختیار آمریکاست و در عصر اطلاع رسانی، کسانی که از نظر تکنولوژی  دست بالا را دارند و به سخت افزارها و نرم افزارهای شبکه اجتماعی دسترسی دارند، در نتیجه قادر خواهند بود در جمع آوری اطلاعات، جاسوسی از زندگی شخصی و روابط و مسائل اجتماعی مردم و.... از فیس بوک استفاده کنند.
به عبارت دیگر، فیس بوک و شبکه های اجتماعی شمشیر دو لبه است و می تواند به شکل های مختلف استفاده شود.
اگر چه اطلاع رسانی و ارتباطات می تواند فواید و خسارت ها و زیان های بسیاری برای مردم جهان داشته باشد اما به فرض آن که بپذیریم می تواند اثر مثبت بر زندگی مردم داشته باشد و می خواهیم با وجود مشکلات و آثار منفی، از شبکه اجتماعی استفاده کنیم، چرا به شبکه های اجتماعی داخلی خودمان که امنیت بالاتری دارند تکیه نمی کنیم و از آنها استفاده نمی کنیم؟
اگر مسوولان دولتی و کارشناسان، تاکید دارند که باید از شبکه اجتماعی استفاده کرد، چرا به گسترش و توسعه و استفاده از شبکه اجتماعی داخلی و ایرانی که تعداد زیادی در داخل کشور می توان مورد استفاده قرار داد، توجه نمی کنند؟

رسانه ها و شبکه های اجتماعی تنها وسیله سرگرمی و ارتباط افراد نیستند و از نظر آثار اجتماعی آن بر زندگی مردم و خانوارها،  و ابزار جاسوسی دشمن  نیز باید بررسی شوند و نباید خوشبینانه هر وسیله ای که آمریکا ایجاد می کند، را خوب ارزیابی کنیم و بعدها متوجه شویم که چه اطلاعاتی را از زندگی و رفتار و گفتار ما جمع آوری کرده اند!
این شبکه ها که مرکز و هدایت کننده و مدیریت آن با آمریکا و شرکت های آمریکایی است به راحتی به جاسوسی در زندگی مردم جهان مشغول هستند و میلیاردها نفر قربانی سیاست ها و اراده آمریکا و سازمان های جاسوسی آنها قرار می گیرند.
وقتی حامیان عدم مسدود سازی فیس بوک،  اخبار شنود اطلاعاتی و دسترسی به ایمیل ها و اطلاعات زندگی مردم در آمریکا و اروپا را می شنوندو با انتشار بخشی از این جاسوسی اطلاعاتی، متوجه عملکرد آمریکا و سازمان های جاسوسی و میلیاردها جمع آوری اطلاعات می شوند، چگونه تحت تاثیر قرار نمی گیرند و همچنان حفاظت از اطلاعات زندگی مردم به  دغدغه آنها تبدیل نمی شود؟

از نظر قانون گرایی نیز کسانی که قانون را ملاک عمل خود قرار می دهند و از مردم و مسوولان می خواهند که معتقد به اجرای قانون باشند باید توجه داشته باشند که قانون فعلا مخالف فعالیت فیس بوکی است و مسدود سازی را توصیه کرده است . البته ممکن است که در آینده این قانون تغییر کند که در آن صورت، به قانون احترام خواهیم گذاشت اما تا آن زمان، نباید سخنانی بگوییم که شائبه بی توجهی به قانون در آن مستتر باشد.