مانورمشترک آمریکا با رژیم‌صهیونیستی برای تثبیت‌توافقنامه ژنو!

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، مجله تایمز روز چهارشنبه 27 نوامبر از توافق امریکا و اسرائیل برای مانور نظامی مشترک بعد از اتمام زمان توافق نامه پرده برداشت. جورازلیم پست به نقل از تایمز نوشت یک افسر اسرائیلی که نخواست هویتش فاش شود اعلام کرد زمان این مانور مشترک، ماه می یعنی دقیقا همزمان با اتمام مدت زمانی است که در توافقنامه ژنو لحاظ شده است.

این منبع اظهار داشت: ”این تصمیم استراتژیک، برای این اتخاذ شده که [در تصمیم ژنو] اخلال ایجاد شود."

در ادامه گزارش جورازلیم پست آمده است: ”این مانور، بخشی از پیامی است که اسرائیل هم به مخاطبین داخلی و هم به ایران می فرستد تا نشان دهد که IDF (نیروهای دفاعی اسرائیل) علی رغم مذاکرات اروپا و امریکا با جمهوری اسلامی، آمادگی خود برای حمله نظامی به ایران را حفظ می کنند."

اگرچه فرماندگان نیروی مسلح اتحادیه اروپا پس از انتشار این خبر با سراسیمگی در پی توجیه آن برآمدند و اعلام داشتند که تصمیم به مانور نظامی، ربطی به توافق ژنو ندارد اما این تصمیم پنهانی امریکا و رژیم صهیونیستی که اخیرا فاش شده، حسن نیت طرف امریکایی در مذاکرات را در هاله ای از ابهام فرو می برد.

همچنین، اذعان دولت اوباما به حفظ تحریم های شدید نفتی، و تحریم جدید چندین شرکت ایرانی از سوی اتحادیه اروپا، مؤید بی اعتمادی و عدم خوشبینی است که رهبر معظم انقلاب بارها در رابطه با غرب از آن سخن گفته بودند.

سایت خبری پولیتیکو در مطلب دیروز خود نوشت: ”اگرچه اوباما از کنگره درخواست کرد که تا زمان باز بودن درهای دیپلماسی، تحریم های جدید اعمال نشود اما وقتی با تخفیف تحریم های فلج کننده اصلی مخالفت ورزید عملا خود، در های دیپلماسی را بست!"

حفظ این تحریم ها یعنی حفظ فشار روی ایران به عنوان یک برگ برنده در دست امریکا! بدین ترتیب ایران در پایان شش ماه آینده، اگر تمایل به حفظ وضع موجود –یعنی تعلیق به منظور تخفیف تحریم ها- داشته باشد همکاری بیشتری با طرف های غربی خواهد داشت.

از سویی بلافاصله پس از انتشار بیانیه 1+5، گروهی از کارشناسان اقتصادی امریکایی اظهار داشتند تاثیر تخفیف تحریمهای مورد توافق، بر اقتصاد ایران ناچیز خواهد بود.

زد و بندهای پنهانی امریکا با یار دیرین خود که اصلی ترین دشمن جمهوری اسلامی ایران و مسبب سیاسی شدن پرونده هسته ای است، و عدم رعایت انصاف حتی در رقیق ترین حد خود درباره امتیازاتی که غرب در قبال تعلیق شش ماهه برخی فعالیت های هسته ای به ایران داده است یک بار دیگر اثبات می کند که مذاکره با گرگ معنایی نخواهد داشت.