بازگشت دیپلمات‌های اروپایی به دمشق

به گزارش 598 به نقل از العالم، یکی از سفیران کشورهای اروپایی در دمشق، که از دسامبر 2012 در بیروت به سر می برد، گفت: از ماه می، بازگشت به دمشق را به صورت تدریجی از سرگرفتیم؛ ابتدا به مدت یک روز، مخفیانه برگشتیم، سپس به مدت دو روز، برگشتیم، دفعه بعد سه روز، و در حال حاضر نیز ماهانه یک یا دوبار به دمشق می رویم.

این در حالی است که خانم "اوا فلیپی" سفیر جمهوری چک، دمشق را ترک نکرد و نمایندگان اتریش، رومانی، اسپانیا، سوئد، دانمارک و کاردار هیئت اتحادیه اروپا به صورت منظم، در پایتخت سوریه حضور دارند و برخی از آنها دو روز پیش در دیدار با فیصل المقداد معاون وزیر امورخارجه شرکت داشتند.

این در حالی است که دولت های این مسئولان اروپایی، فهرستی شامل 179 تن از مسئولان سوری را که به زغم اتحادیه اروپا تحریم شده اند، در اختیار سفیران و نمایندگان خود در سوریه قرار داده اند و از آنها خواسته اند با این شخصیت ها دیدار نکنند.

یک دیپلمات اروپایی به خبرگزاری فرانسه گفت: نمی توانیم با این اشخاص تماس بگیریم، اما اگر به مکانی دعوت شویم که یکی از این شخصیت ها نیز در آن حضور دارند؛ به آنها پشت نمی کنیم و اگر با صحبت کردند، پاسخ آنها را می دهیم.

وی افزود: اتحادیه اروپا از کشورهای عضو نخواسته است که سفارتخانه های خود را در سوریه ببندند و بستن سفارتخانه ها، تنها در حد طرحی برای حمایت از مخالفان بشار اسد بود که گروه "دوستان سوریه" آن را اجرا کرد.

وی تاکید کرد: فکر می کنم در ماه های نخست سال 2014، شماری از دیپلمات های کشورهای اروپایی، راه دمشق را در پیش گیرند.

این دیپلمات اروپایی خاطر نشان کرد: وجود بیش از هزار تن از عناصر "جهادی" که از اروپا برای جنگ به سوریه رفته اند، کشورهایی که از آنها آمده اند را کاملاً نگران می کند. به همین سبب این کشورها خواهان ازسرگیری تماس هایی هستند که از حدود دو سال پیش تاکنون قطع شده است.

وی افزود: حتی فرانسه که نوک پیکان کشورهای متخاصم با دولت سوریه است، به تازگی، دو تن از دیپلمات های خود را برای دیدار "علی مملوک" - رییس سازمان اطلاعات سوریه - فرستادند تا امکان ازسرگیری روابط قدیمی میان سازمان اطلاعات دو کشور را جویا شوند. مملوک پاسخ داد: آیا چنین چیزی ممکن است؟ بله، اما آیا خواهان چنین چیزی هستیم؟ پاسخ این است که تا وقتی سفارت شما بسته است، خیر.

این دیپلمات اروپایی تاکید کرد که انگلیس نیز تلاش های مشابهی در این مجال داشته است.