قربانی کردن قانون به نفع فرد!
آیت الله بهجت در دیدار با حافظ قرآن، محمدحسین طباطبایی به همراه پدرش، خطاب به پدر محمدحسین فرمود: من فقط خواهشی که از شما دارم این است که از اعتدال خارج نشوید. خود او و همچنین شما تحمیلاتی بر ایشان وارد نکنید. مثلا ً نگویید حالا که قرآن را حفظ کرده، نهج البلاغه و یا صحیفه سجادیه را هم حفظ کند. تکلف زیاد نباشد. کارشان آسان باشد، ضمناً مسافرت زیاد برود.
به گزارش جهان به نقل از تبیان، ویژگی‌های قرآن و سفارش‌های پیوسته‌ی
پیامبر اسلام ـ صلی اللّه علیه و آله ـ درباره‌ی آن سبب شد تا این كتاب در
سراسر زندگی مردم راه یابد و همه چیز مسلمانان گردد؛ به ویژه آن كه مۆمنان
آن روزگار جز قرآن كتابی نداشتند و تلاوت، حفظ تعلیم و تعلم به آن اختصاص
داشت. حفظ قرآن همواره، به عنوان یك سنت و عبادت بزرگ، در میان مسلمانان
مطرح بود و حتی پس از پدید آمدن صنعت چاپ نیز موقعیت خود را حفظ كرد.
معصومان ـ علیهم السلام ـ در این باره سخنان بسیار دارند و در موارد مختلف به فراخور آگاهی و ایمان مخاطبانشان به آن اشاره كرده‌اند.
گفتار پیشوایان دین نشان می‌دهد حفظ قرآن چنان اهمیت دارد كه بسیاری از مقام‌های معنوی جز به یاری آن به دست نمی‌آید.
بخشی از این مقام‌ها عبارت است از:
هم‌نشینی با فرشتگان
امام صادق ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «الْحافِظُ لِلْقُرْءانِ الْعامِلُ بِهِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ.»[اصول كافی، ج ۴، ص ۴۰۵] حافظ قرآنی كه به آن عمل كند، با فرشتگان پیغام‌بر و نیك رفتار همنشین خواهد شد.
گروهی این روایت را ذیل آیه‌ی «بِأَیْدی سَفرَةٍ. كِرامٍِ بَرَرَةٍ.»[عبس ۸۰: ۱۵ و ۱۶] سخن امام صادق ـ علیه السلام ـ بر همراهی و هم‌نشینی حافظان و مفسران با سفیران گواهی می‌دهد. بی‌تردید وقتی دانشمندان و حافظان قرآن كاری شبیه فرشتگان و حاملان وحی انجام می‌دهند، با آنها در یك جایگاه و رتبه قرار می‌گیرند.
ایمنی از عذاب الهی
امیر مۆمنان ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «اِقْرَۆُو الْقُرْآنَ وَ اسْتَظهِروُهُ فَاِنَّ اللهَ تَعالَی لایُعَذِّبُ قَلْباً وَعَیَ الْقُرْآنَ.»[بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۱۹] قرآن تلاوت كنید و آن‌را به خاطر سپارید؛ زیرا خداوند متعال دلی كه قرآن در آن باشد عذاب نمی‌كند.
حفظ قرآن مجید و انس با آن، انسان را در مسیر عمل به وحی و بهره جستن از معارف آن قرار می‌دهد و در نتیجه از آتش دوزخ مصون می‌دارد.
پیامبر اكرم ـ صلی اللّه علیه و آله ـ می‌فرماید: «لَوْكانَ الْقُرآنُ فی اِهابٍ ما مَسَتْهُ النَّارُ.»[مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۵] اگر قرآن در پوستی باشد، آتش بدان نخواهد رسید.
مشمول آمرزش الهی
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «مَنْ قَرَءَ الْقَرآنَ عَنْ حِفْظِهِ ثُمَّ ظّنَّ اَنَّ اللهَ تَعالی لایَغْفِرُهُ فَهُوَ مِمَّنِ اسْتَهْزَءَ بِآیاتِ اللهِ.»[مستدرك الوسائل، ج ۴، ص ۲۶۹] كسی كه قرآن را از حفظ بخواند و گمان كند خدای تعالی او را نمی‌آمرزد، در شمار كسانی كه آیات الهی را به تمسخر گرفته‌اند، جای دارد.
پذیرفته شدن شفاعت
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «مَنْ قَرَءَ الْقُرآنَ حَتّی یَسْتَظْهِرَهُ وَ یَحْفَظَهُ اَدْخَلَهُ اللهُ الْجَنَّةَ وَ شَفَعَّهُ فی عَشْرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ كُلِّهِمْ قَدْ وَجَبَبَتْ لَهُمُ النّارُ.»[مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۵] هركه (آن قدر) قرآن بخواند تا حفظ شود، خداوند او را به بهشت داخل خواهد كرد و شفاعتش را درباره‌ی ده تن از خانواده‌اش ـ كه آتش بر آنها واجب شده، می‌پذیرد.
آری، قرآن در حق مۆمنان شفاعت می‌كند و آنان را به بهشت رهنمون می‌شود؛[بحار، ج ۹۲، ص ۲۰ ] حافظ و حامل قرآن نیز چون قرآن توان شفاعت دارد. البته شفاعت حافظان با قرآن تفاوت دارد. شفاعت قرآن فراگیر است؛ ولی شفاعت حافظ قرآن محدود بوده، تنها درباره‌ی خانواده‌اش و آن هم به تعداد انگشتان دست پذیرفته می‌شود.
بالاترین درجات بهشت
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «عَدَدُ دَرَجِ الْجَنَّةِ عَدَدُ آیِ الْقُرآنِ فَاِذا دَخَلَ صاحِبَ الْقُرآنِ الْجَنَّةَ قیل لَه: اِرْقا وَ اقْرَءْ لِكُلِّ آیَةٍ دَرَجَْةٌ فَلا تَكُونُ فَوْقَ حافِظِ الْقُرآنِ دَرَجَةٌ.»[همان، ص۲۲] درجات بهشت به تعدد آیه‌ها‌ی قرآن است. چون صاحب قرآن داخل بهشت شود، به وی می‌گویند بخوان و بالا رو كه هر آیه ای را درجه، او متن آیه را تلاوت می‌کند، و ترجمه هر آیه از آیات قرآن را می‌داند، از همه مهم تر این که انس عمیق او با آیات قرآن به گونه‌ای است که به پرسش‌هایی که از او می‌شود، با آیات قرآن پاسخ می‌دهد
معصومان ـ علیهم السلام ـ در این باره سخنان بسیار دارند و در موارد مختلف به فراخور آگاهی و ایمان مخاطبانشان به آن اشاره كرده‌اند.
گفتار پیشوایان دین نشان می‌دهد حفظ قرآن چنان اهمیت دارد كه بسیاری از مقام‌های معنوی جز به یاری آن به دست نمی‌آید.
بخشی از این مقام‌ها عبارت است از:
هم‌نشینی با فرشتگان
امام صادق ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «الْحافِظُ لِلْقُرْءانِ الْعامِلُ بِهِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ.»[اصول كافی، ج ۴، ص ۴۰۵] حافظ قرآنی كه به آن عمل كند، با فرشتگان پیغام‌بر و نیك رفتار همنشین خواهد شد.
گروهی این روایت را ذیل آیه‌ی «بِأَیْدی سَفرَةٍ. كِرامٍِ بَرَرَةٍ.»[عبس ۸۰: ۱۵ و ۱۶] سخن امام صادق ـ علیه السلام ـ بر همراهی و هم‌نشینی حافظان و مفسران با سفیران گواهی می‌دهد. بی‌تردید وقتی دانشمندان و حافظان قرآن كاری شبیه فرشتگان و حاملان وحی انجام می‌دهند، با آنها در یك جایگاه و رتبه قرار می‌گیرند.
ایمنی از عذاب الهی
امیر مۆمنان ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «اِقْرَۆُو الْقُرْآنَ وَ اسْتَظهِروُهُ فَاِنَّ اللهَ تَعالَی لایُعَذِّبُ قَلْباً وَعَیَ الْقُرْآنَ.»[بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۱۹] قرآن تلاوت كنید و آن‌را به خاطر سپارید؛ زیرا خداوند متعال دلی كه قرآن در آن باشد عذاب نمی‌كند.
حفظ قرآن مجید و انس با آن، انسان را در مسیر عمل به وحی و بهره جستن از معارف آن قرار می‌دهد و در نتیجه از آتش دوزخ مصون می‌دارد.
پیامبر اكرم ـ صلی اللّه علیه و آله ـ می‌فرماید: «لَوْكانَ الْقُرآنُ فی اِهابٍ ما مَسَتْهُ النَّارُ.»[مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۵] اگر قرآن در پوستی باشد، آتش بدان نخواهد رسید.
مشمول آمرزش الهی
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «مَنْ قَرَءَ الْقَرآنَ عَنْ حِفْظِهِ ثُمَّ ظّنَّ اَنَّ اللهَ تَعالی لایَغْفِرُهُ فَهُوَ مِمَّنِ اسْتَهْزَءَ بِآیاتِ اللهِ.»[مستدرك الوسائل، ج ۴، ص ۲۶۹] كسی كه قرآن را از حفظ بخواند و گمان كند خدای تعالی او را نمی‌آمرزد، در شمار كسانی كه آیات الهی را به تمسخر گرفته‌اند، جای دارد.
پذیرفته شدن شفاعت
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «مَنْ قَرَءَ الْقُرآنَ حَتّی یَسْتَظْهِرَهُ وَ یَحْفَظَهُ اَدْخَلَهُ اللهُ الْجَنَّةَ وَ شَفَعَّهُ فی عَشْرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ كُلِّهِمْ قَدْ وَجَبَبَتْ لَهُمُ النّارُ.»[مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۵] هركه (آن قدر) قرآن بخواند تا حفظ شود، خداوند او را به بهشت داخل خواهد كرد و شفاعتش را درباره‌ی ده تن از خانواده‌اش ـ كه آتش بر آنها واجب شده، می‌پذیرد.
آری، قرآن در حق مۆمنان شفاعت می‌كند و آنان را به بهشت رهنمون می‌شود؛[بحار، ج ۹۲، ص ۲۰ ] حافظ و حامل قرآن نیز چون قرآن توان شفاعت دارد. البته شفاعت حافظان با قرآن تفاوت دارد. شفاعت قرآن فراگیر است؛ ولی شفاعت حافظ قرآن محدود بوده، تنها درباره‌ی خانواده‌اش و آن هم به تعداد انگشتان دست پذیرفته می‌شود.
بالاترین درجات بهشت
رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود: «عَدَدُ دَرَجِ الْجَنَّةِ عَدَدُ آیِ الْقُرآنِ فَاِذا دَخَلَ صاحِبَ الْقُرآنِ الْجَنَّةَ قیل لَه: اِرْقا وَ اقْرَءْ لِكُلِّ آیَةٍ دَرَجَْةٌ فَلا تَكُونُ فَوْقَ حافِظِ الْقُرآنِ دَرَجَةٌ.»[همان، ص۲۲] درجات بهشت به تعدد آیه‌ها‌ی قرآن است. چون صاحب قرآن داخل بهشت شود، به وی می‌گویند بخوان و بالا رو كه هر آیه ای را درجه، او متن آیه را تلاوت می‌کند، و ترجمه هر آیه از آیات قرآن را می‌داند، از همه مهم تر این که انس عمیق او با آیات قرآن به گونه‌ای است که به پرسش‌هایی که از او می‌شود، با آیات قرآن پاسخ می‌دهد
ای است. پس برتر از درجه‌ی حافظ قرآن درجه ای نیست.
به لطف و فضل الهی در جامعه ی امروز ما کم نیستند افرادی که در این زمینه توفیقاتی داشته اند.
در ادامه به خاطره ای از یکی از این عزیزان که در کودکی در این زمینه صاحب فضلی شده بود و با آیت الله بهجت دیداری داشته است می پردازیم.
پاسخ به پرسش ها با قرآن
سید محمد حسین طباطبائی، فرزند حجة‌الاسلام سید محمد مهدی طباطبائی، ساکن قم است. سید محمد حسین طباطبائی استعداد و حافظه فوق‌العاده و استثنایی دارد؛ مصاحبه با این کودک چندین بار از تلویزیون پخش شده است، و بسیاری از مردم چهره او را دیده‌اند. این کودک اکنون در حوزه علمیه قم به تحصیل دروس مقدماتی حوزوی مشغول است.
وی در پنج و نیم سالگی حافظ کل قرآن شد، جالب این که علاوه بر حفظ قرآن، آن چنان بر آیات قرآن و معانی آیات مسلط است، که اگر ترجمه آیه‌ای را برای او بخوانیم، او متن آیه را تلاوت می‌کند، و ترجمه هر آیه از آیات قرآن را می‌داند، از همه مهم تر این که انس عمیق او با آیات قرآن به گونه‌ای است که به پرسش‌هایی که از او می‌شود، با آیات قرآن پاسخ می‌دهد.
در فروردین سال ۱۳۷۶ (ذیحجه ۱۴۱۷ ه. ق) در سفر حج، وزیر کشور عربستان سعودی با همراهانش به دیدار او آمدند؛ به مناسبت این که او کودک است، اسباب بازی برای او آورده بودند و به او اهدا کردند، و از او پرسش‌هایی کردند که او با آیات قرآن به همه آن پرسشها پاسخ داد، برخی از پرسش‌های آنها چنین بود:
۱- «آیا از وسایل اسباب بازى كه براى تو آوردهایم خوشنود شدى؟»
او در پاسخ، این آیه را خواند: «فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ : آنچه خدا به من داده بهتر است از آن چه به شما داده است، بلكه شما هستید كه به هدیههایتان خوشنود مىشوید.»
۲ - آیا پیراهن عربی بهتر است یا پیراهن ایرانی؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «ووَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ : لباس پرهیزكارى براى شما بهتر است.» (اعراف/ ۲۶)
۳ - آیا خوشنودی که در کشور ما بمانی و مهمان ما باشی؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «حَتَّىَ یَأْذَنَ لِی أَبِی ؛تا پدرم به من اجازه دهد.» (یوسف /۸۰)
و در موردی دیگر، از ایشان پرسیده شد:
۴ - می‌خواهی از این خانه فعلی که در آن سکونت داری به جای دیگری بروی، و برای پدرت خانه بخریم، نظر شما چیست؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ ؛ ما همین جا نشستهایم.» (مائده /۲۴)
۵ - شخصی از او سۆال کرد: «آیا مىخواهى پسر من شوى؟»
او در پاسخ، این آیه را خواند: « وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ؛ سوگند به پدر و فرزندش.» (بلد /۳)
اشاره به این که هر کسی فرزند پدر خویش است.
۶ -از او سۆال شد، آیا بازی را دوست داری؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «وَلَا تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا ؛ بهرهات را از دنیا فراموش نكن.» (قصص/ ۷۷)
۷ - آیا کودکان هم سال تو، به تو آزار نمی‌رسانند؟
او در پاسخ این آیه را خواند: «فَبِئْسَ الْقَرِینُ ؛ پس چه بد همنشینى بودى؟» (زخرف/۳۸ اشاره به این که همنشین بد موجب آزار است، و گاهی بعضی از کودکان مرا آزار می‌دهند.)
۸ - آیا هیچ گاه از پدرت کتک خورده‌ای؟
او در پاسخ این آیه را خواند: «قالوا بلى؛ گفتند آرى». (تغابن/۷) اشاره به این که آری کتک خورده‌ام.
۹ - آیا هیچ گاه پدرت با تو دعوا کرده است، سپس تو را ببخشد؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ ؛ مۆمنان هنگامى كه خشمگین شوند، عفو مىكنند.» (شوری / ۳۷) اشاره به این که آری پدرم به من خشم کرده و مرا بخشیده است.
۱۰ - تو این همه فضل و کمال، استعداد و حافظه را در این سن و سال از کجا آورده‌ای؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «یُۆتِی الْحِكْمَةَ مَن یَشَاء وَمَن یُۆْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا كَثِیرًا ؛ خداوند دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شایسته بداند) مىدهد، و به هر كس دانش داده شود، به او خیر فراوانى داده شده است.» (بقره/۲۶۵) اشاره به این که این فضل و کمال از طرف خداست که به من داده شده است.
اتصالش بیشتر باشد
آیت الله بهجت در دیدار با حافظ قرآن، محمدحسین طباطبایی به همراه پدرش، خطاب به پدر محمدحسین فرمود:
تفریحات مشروع زیاد انجام دهد و تغییر آب و هوا خیلی تاثیر دارد. شنیده ام که عده ای به خاطر تعویض خون به کشورهای خارج مسافرت می کنند اما من فکر می کنم این مسافرت کار تعویض خون را می کند. ان شاءالله که شما در تربیت ظاهری، باطنی و صوری و معنوی ایشان موفق باشید.
به ایشان عرض شد: منظور حضرت عالی چه نوع مسافرت هایی است؟! چون ایشان به خارج از کشور زیاد مسافرت می کنند. آیا بیشتر از این باشد؟
آقا فرمودند: نه اتصالش بیشتر باشد. مثلاً هر هفته یک بار جمکران بروند، همین خودش یک تغییر است.
توسلات خیلی نافع است، به این امامزاده ها زیاد سربزنید. این بزرگواران همچون میوه ها که هر کدام ویتامین خاصی دارند، هر کدامشان خواص و آثاری دارند.
انشاءالله فراموش نمی کنید. اگر هیچ کدام از اینها نباشد، همین بین الطلوعین در هوای آزاد قدم زدن و تعقیبات نماز را خواندن خیلی تأثیر دارد. به هر حال این مقدار از دست ما برمی آید که اینها را تذکر بدهیم.
برای یافتن روایات حفظ قرآن می توانید به میزان الحكمه با ترجمه فارسی جلد ۱۰ صفحه ۴۸۱۵ به بعد مراجعه نمایید.
منابع:
وبلاگ قرآنی کلام الله؛ خاطره محمد حسین طباطبایی با آیت الله بهجت
اهل البیت (ع)
اندیشه قم
مجله بشارت، ش۵۰
به لطف و فضل الهی در جامعه ی امروز ما کم نیستند افرادی که در این زمینه توفیقاتی داشته اند.
در ادامه به خاطره ای از یکی از این عزیزان که در کودکی در این زمینه صاحب فضلی شده بود و با آیت الله بهجت دیداری داشته است می پردازیم.
پاسخ به پرسش ها با قرآن
سید محمد حسین طباطبائی، فرزند حجة‌الاسلام سید محمد مهدی طباطبائی، ساکن قم است. سید محمد حسین طباطبائی استعداد و حافظه فوق‌العاده و استثنایی دارد؛ مصاحبه با این کودک چندین بار از تلویزیون پخش شده است، و بسیاری از مردم چهره او را دیده‌اند. این کودک اکنون در حوزه علمیه قم به تحصیل دروس مقدماتی حوزوی مشغول است.
وی در پنج و نیم سالگی حافظ کل قرآن شد، جالب این که علاوه بر حفظ قرآن، آن چنان بر آیات قرآن و معانی آیات مسلط است، که اگر ترجمه آیه‌ای را برای او بخوانیم، او متن آیه را تلاوت می‌کند، و ترجمه هر آیه از آیات قرآن را می‌داند، از همه مهم تر این که انس عمیق او با آیات قرآن به گونه‌ای است که به پرسش‌هایی که از او می‌شود، با آیات قرآن پاسخ می‌دهد.
در فروردین سال ۱۳۷۶ (ذیحجه ۱۴۱۷ ه. ق) در سفر حج، وزیر کشور عربستان سعودی با همراهانش به دیدار او آمدند؛ به مناسبت این که او کودک است، اسباب بازی برای او آورده بودند و به او اهدا کردند، و از او پرسش‌هایی کردند که او با آیات قرآن به همه آن پرسشها پاسخ داد، برخی از پرسش‌های آنها چنین بود:
۱- «آیا از وسایل اسباب بازى كه براى تو آوردهایم خوشنود شدى؟»
او در پاسخ، این آیه را خواند: «فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ : آنچه خدا به من داده بهتر است از آن چه به شما داده است، بلكه شما هستید كه به هدیههایتان خوشنود مىشوید.»
۲ - آیا پیراهن عربی بهتر است یا پیراهن ایرانی؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «ووَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ : لباس پرهیزكارى براى شما بهتر است.» (اعراف/ ۲۶)
۳ - آیا خوشنودی که در کشور ما بمانی و مهمان ما باشی؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «حَتَّىَ یَأْذَنَ لِی أَبِی ؛تا پدرم به من اجازه دهد.» (یوسف /۸۰)
و در موردی دیگر، از ایشان پرسیده شد:
۴ - می‌خواهی از این خانه فعلی که در آن سکونت داری به جای دیگری بروی، و برای پدرت خانه بخریم، نظر شما چیست؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ ؛ ما همین جا نشستهایم.» (مائده /۲۴)
۵ - شخصی از او سۆال کرد: «آیا مىخواهى پسر من شوى؟»
او در پاسخ، این آیه را خواند: « وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ؛ سوگند به پدر و فرزندش.» (بلد /۳)
اشاره به این که هر کسی فرزند پدر خویش است.
۶ -از او سۆال شد، آیا بازی را دوست داری؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «وَلَا تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا ؛ بهرهات را از دنیا فراموش نكن.» (قصص/ ۷۷)
۷ - آیا کودکان هم سال تو، به تو آزار نمی‌رسانند؟
او در پاسخ این آیه را خواند: «فَبِئْسَ الْقَرِینُ ؛ پس چه بد همنشینى بودى؟» (زخرف/۳۸ اشاره به این که همنشین بد موجب آزار است، و گاهی بعضی از کودکان مرا آزار می‌دهند.)
۸ - آیا هیچ گاه از پدرت کتک خورده‌ای؟
او در پاسخ این آیه را خواند: «قالوا بلى؛ گفتند آرى». (تغابن/۷) اشاره به این که آری کتک خورده‌ام.
۹ - آیا هیچ گاه پدرت با تو دعوا کرده است، سپس تو را ببخشد؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ ؛ مۆمنان هنگامى كه خشمگین شوند، عفو مىكنند.» (شوری / ۳۷) اشاره به این که آری پدرم به من خشم کرده و مرا بخشیده است.
۱۰ - تو این همه فضل و کمال، استعداد و حافظه را در این سن و سال از کجا آورده‌ای؟
او در پاسخ، این آیه را خواند: «یُۆتِی الْحِكْمَةَ مَن یَشَاء وَمَن یُۆْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا كَثِیرًا ؛ خداوند دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شایسته بداند) مىدهد، و به هر كس دانش داده شود، به او خیر فراوانى داده شده است.» (بقره/۲۶۵) اشاره به این که این فضل و کمال از طرف خداست که به من داده شده است.
اتصالش بیشتر باشد
آیت الله بهجت در دیدار با حافظ قرآن، محمدحسین طباطبایی به همراه پدرش، خطاب به پدر محمدحسین فرمود:
تفریحات مشروع زیاد انجام دهد و تغییر آب و هوا خیلی تاثیر دارد. شنیده ام که عده ای به خاطر تعویض خون به کشورهای خارج مسافرت می کنند اما من فکر می کنم این مسافرت کار تعویض خون را می کند. ان شاءالله که شما در تربیت ظاهری، باطنی و صوری و معنوی ایشان موفق باشید.
به ایشان عرض شد: منظور حضرت عالی چه نوع مسافرت هایی است؟! چون ایشان به خارج از کشور زیاد مسافرت می کنند. آیا بیشتر از این باشد؟
آقا فرمودند: نه اتصالش بیشتر باشد. مثلاً هر هفته یک بار جمکران بروند، همین خودش یک تغییر است.
توسلات خیلی نافع است، به این امامزاده ها زیاد سربزنید. این بزرگواران همچون میوه ها که هر کدام ویتامین خاصی دارند، هر کدامشان خواص و آثاری دارند.
انشاءالله فراموش نمی کنید. اگر هیچ کدام از اینها نباشد، همین بین الطلوعین در هوای آزاد قدم زدن و تعقیبات نماز را خواندن خیلی تأثیر دارد. به هر حال این مقدار از دست ما برمی آید که اینها را تذکر بدهیم.
برای یافتن روایات حفظ قرآن می توانید به میزان الحكمه با ترجمه فارسی جلد ۱۰ صفحه ۴۸۱۵ به بعد مراجعه نمایید.
منابع:
وبلاگ قرآنی کلام الله؛ خاطره محمد حسین طباطبایی با آیت الله بهجت
اهل البیت (ع)
اندیشه قم
مجله بشارت، ش۵۰
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
