حرف های سیاسی علیرضا خمسه

به گزارش 598 به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا، علیرضا خمسه، بازیگر سینما و تئاتر کشور با روزنامه شرق مصاحبه کرده است که آن را در ذیل می خوانیم:

«آتاهوالپا» رهبر سرزمین اینکا؛ جایی که بعدها زیر سلطه فرانچسکو پیسارو، ژنرال اسپانیایی درآمد، در نمایش «عرق خورشید، اشک‌ماه» همانی است که به‌واسطه خاموش و آرام‌بودنش، «علیرضا خمسه» به خوبی توانست از عهده اجرای نقش او برآید. خمسه که از همان ابتدای ورودش به حیطه بازیگری برای نرمی‌ای که در حرکات بدنش به چشم می‌خورد؛ خودش را به‌عنوان بازیگری فیزیکال به همگان شناساند؛ بی‌گمان با بازی در نقش «آتاهوالپا»؛ سال‌های گذشته فعالیتش را که پانتومیم کار می‌کرد؛ برای تماشاگران این نمایش، یادآور شد. نقش‌آفرینی او در نمایش «عرق خورشید، اشک‌ماه» پس از چند سال دوری از تئاتر؛ بهانه‌ای شد تا با خمسه از تئاتر بگوییم.

علت انتخاب نمایش «عرق خورشید، اشک‌ماه» برای بازگشتتان به تئاتر بعد از چند سال فاصله‌ای که داشتید، چه بود؟
روی‌کارآمدن دولت آقای روحانی و به‌دنبال آن تغییراتی که در وزارت فرهنگ‌وارشاد به‌وجود آمد، این امید را میان اهالی تئاتر به وجود آورد که شرایط کار در تئاتر و سینما بهتر خواهد شد. ناگفته نماند که همه اینها در حد یک نوید مانده و هنوز خیلی از برنامه‌ها به مرحله اجرا نرسیده است.
به‌هرحال در آستانه این دولت، آقای پسیانی به‌عنوان کارگردان و آقای رضا حداد، به‌عنوان تهیه‌کننده این نمایش به من پیشنهاد کار دادند و من هم به دلیل شرایط جدیدی که در حال حاضر حاصل شده است، بهتر دیدم تا مجددا شروع به کار کنم. علت انتخاب من، گروه نمایش بود چون کار با آقای پسیانی و آقای رضا حداد به‌عنوان تهیه‌کننده حرفه‌ای برایم خوشایند بود. همچنین همبازی‌شدن با آقای رضا کیانیان توفیقی بود که نصیبم شد.
پیش از این عنوان کرده بودید که فضای تئاتر نسبت به پنج‌سال پیش تفاوت زیادی کرده است؛ این اتفاق را مربوط به کدام حوزه تئاتر می‌دانید؟
تمام زیرساخت‌های تئاتر طی سال‌های گذشته نه‌تنها رو به بهبود نرفته بلکه روند تخریب، هر دم افزون شده است. وضعیت تئاتر شهر نمونه بارز آن است که در حال حاضر دور تا دورش بازار مکاره است و هر بازاری به‌جز بازار هنر و نمایش رویت می‌شود. متاسفانه تخریب‌هایی که به منظور ساخت مترو، ساخت مسجد و دیگر ساخت‌وسازها در اطراف تئاتر شهر صورت گرفته است، نشان می‌دهد که در چند سال گذشته عزم جدی برای رونق تئاتر وجود نداشته است، اگر تغییری هم بوده مربوط به زیرساخت‌ها نیست و می‌بینیم که همچنان همان تخریب‌ها ادامه دارد. سالن اصلی تئاتر شهر و دیگر سالن‌های وابسته به آن مثل سالن قشقایی همه در معرض نابودی هستند و در همین روزهاست که شاهد یک آمار غیرقابل‌قبول از تلفات باشیم. ریزش سقف، کف و دیوارها عن‌قریب هویداست و بارها مدیر سابق و فعلی تئاتر شهر اعلام کرده‌اند که به داد تئاتر شهر برسید. این مثل که «آنقدر شور بود که خود خان هم فهمید» دقیقا مصداق حال و اوضاع این روزهای تئاتر شهر است که دیگر صدای مدیران هم درآمده. تنها روزنه امید در تئاتر، فضای امیدوارکننده‌ای است که دولت جدید ایجاد کرده اما حقیقت مبین این است که هیچ اقدام عملی‌ای صورت نگرفته و تفاوت به وجودآمده نسبت به سال‌های پیشین صرفا در فضای روحی و روانی تئاتر است.
اولین همکاری علیرضا خمسه به عنوان بازیگری صاحب‌نام با آتیلا پسیانی که اتفاقا ایشان هم در عرصه سینما و تئاتر صاحب‌سبک و امتیاز است؛ چگونه بود؟
ما سال‌هاست که باهم دوستی داریم اما این کار به‌عنوان اولین تجربه کاری ما با هم است. در این میان دوستی قدیمی و مشترکمان به ایجاد تفاهم، همدلی و همکاری کمک بسزایی کرده است، به عبارتی اگر این سابقه دوستی وجود نداشت شاید این همکاری به این سهولت شکل نمی‌گرفت. در طول جلسات تمرین و اجرا، کار با آقای پسیانی تجربه بسیار خوشایندی را برایم رقم زد که البته از هم‌اندیشی و دوستی‌های قبل ریشه می‌گرفت و در نهایت حاصل کار برای من بسیار مثبت بود.
بارها در مصاحبه‌های قبلی مطرح کرده بودید به عنوان یک بازیگر دغدغه بررسی زخم‌های کهنه در جامعه را دارید و هدفتان نشاندن خنده روی صورت تماشاگران است، حال تجربه کار در این تئاتر که کاملا متفاوت با هدف مطرح‌شده از سوی شماست؛ چطور بود؟
آیا تا به حال جمله «لاالله‌الاالله» که به معنی «نیست خدایی جز الله» را شنیده‌اید؟ برخی افراد بلافاصله پس از شنیدن «لا‌الله» می‌گویند چرا کفر می‌گویی؟ به این افراد باید گفت صبر کنید تا «الا‌الله» را هم بشنوید. حال زمانی که یک کمدین، کمدی کار می‌کند هدفش ایجاد خنده است اما این تمام حرف من نیست؛ این قسمت «لا‌الله» است. زمانی که یک کمدین، کمدی بازی می‌کند یعنی هیچ موضوعی وجود ندارد جز خنده. ولی به‌عنوان یک بازیگر که گاهی درام و گاهی تراژدی کار می‌کند به‌دنبال هدف‌های جدید می‌گردد.
از سوی دیگر به اعتقاد من بازیگری موفق و حرفه‌ای است که قادر باشد در نقش‌های متفاوت ظاهر شود، من هم به‌عنوان یک بازیگر می‌خواهم راه بزرگان این عرصه را که در نقش‌های متفاوت، خوش درخشیده‌اند، ادامه بدهم اما در ذات، کمدی را در نهایت برتر از ژانرهای دیگر می‌دانم چراکه معتقدم جامعه ایران، جامعه‌ای است که دچار افسردگی پنهان شده و درگیر مسایل و مشکلات معیشتی است و به همین دلیل احساس می‌کنم حضور در ژانرهای کمدی ضرورت بیشتری داشته باشد اما این، هیچ منافاتی با کارکردن در دیگر ژانرها ندارد یا این معنی را نمی‌رساند که همه باید کمدی کار کنند یا خمسه همیشه در کارهای کمدی حضور داشته باشد.
انتخاب کودکان برای بازی در این تئاتر را که اتفاقا تماشای آن برای کودکان توصیه نشده بود؛ چطور می‌شود تعریف کرد؟
در مورد انتخاب بچه‌ها برای این نمایش باید آقای پسیانی جواب بدهد چراکه انتخاب ایشان بوده است و من اطلاعات کافی در مورد علت این انتخاب ندارم.
انتخاب شما از سوی آتیلا پسیانی برای چنین نقشی که درگیر کلام نیست؛ ارتباطی با این موضوع که اساسا بازیگری فیزیکال محسوب می‌شوید، داشته است؟
اتفاقا دلیل اصلی انتخاب من برای این نقش از سوی آقای پسیانی مربوط به خاصیتی است که در این نقش شاهد آن بودیم، منظورم خاموش و ساکت‌بودن این نقش است و اینکه کم‌بودن دیالوگ نیازمند زبان‌بدنی است و تنها از طریق زبان‌بدن باید حضورش را به تماشاگر نشان می‌داد.