به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری فارس، ایران اگر برای بار صدم هم جواز صعود به جامجهانی را بگیرد، انگار هشت آذر 76 و صعود به جامجهانی 1998 فرانسه رنگ و بوی دیگری دارد.
میگویند «تاریخ همیشه در حال تکرار است» اما انگار این جمله تکراری، در مورد هشت آذر 76 مصداق ندارد.
آن روز یک روزی بود تکرار ناشدنی، احساس مردم و خواست یک ملت در تحقق یک رویا (حتی آنهایی که فوتبال را بازی مسخرهای میدانند که 22 نفر بیکار به دنبال یک توپ میدوند!) و عزم جزم یک تیم 11 نفره با کادر فنیاش، اصلیترین فاکتورهای رقمزننده این روز خاص در فوتبال ایران بودند.
همه میخواستند ایران به جامجهانی برود و انگار این شده بود همه چیز یک ملت در یک روز خاص پاییزی.
یک چمن یکدست سبز رنگ که به جرات روز رویایی ما را رنگیتر و شادتر از دیگر فوتبالها کرد، صدایی ماندگار که از آن جواد خیابانی بود، تیمی منسجم و تنها با یک هدف...
احمدرضا عابدزاده با یک دست توپ را گرفت، خندید، شوت کرد، دو گل هم خورد اما خندههایش تمام نشدند، تماشاگرنما با چاقو حمله کرد، هیاهویی در ورزشگاه ایجاد شد.
کریم باقری گلی زد بی سر و صدا، سهم ما از شادی پس از گل اول فقط این بود که یارانمان توپ را بردارند تا بازی زودتر از نیمه زمین جریان پیدا کند.
تکنیک ناب خداداد، همان خدادادی که تا مدتها خیلیها نمیدانستند مشهدی است اما دوستش داشتند فراوان
«باز هم خداداد، باز هم روی زمین، این غزال تیزپای فوتبال ایران»
دور افتخار و اهتزاز پرچم ایران در مقابل چشمان بهتزده استرالیاییها در سرزمین کانگوروها... و همه این تصاویر شدند خاطره سبز ایرانیها از هشت آذر 76
تصوری در این روز تحقق یافت که بیشتر شبیه یک رویا بود.
همین است که اگر سالها هم بگذرد، هشت آذر انگار برای فوتبالیها و غیرفوتبالیها روز دیگری است.
اغلب مردم از آن خاطره دارند.
و امروز در حالیکه 16 سال از آن روز خوب فوتبال ایران میگذرد، مهدی مهدویکیا که آخرین بازمانده آن نسل طلایی بود و بیش از سایر همتیمیهایش در مستطیل سبز باقی ماند، خود را برای دیدار پرسپولیس و ستارگان میلان که فردا در ورزشگاه آزادی برگزار میشود، آماده میکند.
مهدی که در فینال جامحذفی، در حالیکه سرخپوشان در روزی غمانگیز مغلوب سپاهان شدند، به دوره بازیگریاش خاتمه داد، اما چون این بازی با باخت همراه شد، تلخی خداحافظی او، تلختر از زهر شد، حتی تلختر از ناکامی سرخها.
بازی فردا علاوه بر تجلیل از همه پیشکسوتان این باشگاه، بهانه دیگری هم دارد که خداحافظی مهدی مهدویکیا است.
فوتبال ملی ایران هم بدون دور زدن لقمه دور گردنش، جواز صعود به جامجهانی برزیل را دریافت کرد، اما با وجود نتایج خوب و عملکرد نسبتا قابلقبولش در یک سال اخیر، در مراسم بهترینهای آسیا، نام و عنوانی را به خود اختصاص نداد تا در آستانه هشت آذر، ناکام در کسب عناوین آسیایی باشد.