به گزارش 598، شبکه خبری بلومبرگ با انتشار این تحلیل به قلم استفن کارتر (استاد دانشگاه
ییل) به بررسی این پرسش پرداخته که چرا مذاکرات هستهای آمریکا با ایران،
به پیروزی آمریکا منجر نخواهد شد و محکوم به شکست است؟ بلومبرگ با اشاره به
ناکام ماندن مذاکرات هفته گذشته ژنو، نوشت: یک مقام بلندپایه دولت ایالات
متحده در پاسخ به پرسش ما گفته است:«به نظر من ما ایالات متحده هستیم به
این معنا که ما با توجه تواناییهایی که داریم جعبه گزینههای بسیار گسترده
در اختیار داریم که شامل تحریمها و توانایی ما در اعمال آنها هستند که در
این زمینه بسیار موفق بودهایم.»
بلومبرگ افزود: ایالات متحده
همواره تاکید کرده در مقابل ایران همه گزینهها مدنظر خواهند بود اما ایران
بهتر از همه کشورهای جهان میداند که سیاست تمایل به سمت آسیا و در
خاورمیانه، سبب شده جایگاه ایالات متحده در مقایسه با چند دهه اخیر در این
منطقه از هر زمان دیگری ضعیفتر باشد.بنا به گزارش بلومبرگ، یک مقام
بلندپایه دولت اوباما در مورد احتمال بهرهگیری از اقدام نظامی علیه ایران
گفته است «رئيس جمهوری همه گزینههای پیش روی خود را مدنظر خواهد داشت اما
من فکر میکنم همه میدانند که اقدام نظامی برنامه اتمی ایران را متوقف
نخواهد کرد.»
استفن کارتر تحلیلگر بلومبرگ در ادامه خاطرنشان
میکند: یک مقام بلندپایه دولت اوباما در مورد احتمال تشدید تحریمها در
کنگره ایالات متحده به هدف اعمال فشار بر مقامات تهران و متقاعد کردن آنها
برای سر نهادن به شروط مذاکرات گفته است: «برخی معتقدند که تداوم و تشدید
تحریمها علیه ایران تا زمانی که تسلیم شوند، راهکار این مسئله است...
اعمال تحریمهای شدیدتر، به طور قطع در کوتاه مدت برنامه اتمی ایران را
متوقف نخواهد کرد و ایران به فعالیتهای اتمی خود ادامه میدهد.»نویسنده
بلومبرگ نتیجهگیری میکند: «تحریمهای بیشتر کارساز نخواهند بود. هدف این
نیست که ایران تسلیم شود، به عبارت دیگر، هدف این نیست که حکومت تهران
درخواستهای ما را اجرا کند. هدف این است؛ ما در تلاشیم تا از پیشرفت
برنامه اتمی ایران ممانعت به عمل بیاوریم، به گونهای زمان را متوقف کنیم
تا در طی مذاکرات به یک توافق جامع و کامل دست بیابیم.»
بلومبرگ
میافزاید: اگر گزینه نظامی و تشدید تحریمهای اقتصادی برای توقف و یا کند
کردن روند برنامه اتمی ایران کارساز نیستند، چگونه باید به هدف نهایی که یک
«توافق جامع و کامل» است، دست یافت؟ هدف مذاکره نیست بلکه مذاکره ابزاری
برای رسیدن به هدف است. رئيس جمهور همه گزینههای خود را مدنظر دارد اما
هیچ یک از گزینهها، دستیابی به هدف ایالات متحده را میسر نخواهند کرد. اگر
بهرهگیری از زور و تهدید افزایش تحریمها رفتار ایران را تغییر نخواهند
داد، بنابراین جعبه گزینههای ایالات متحده تو خالی است.»بلومبرگ جعبه
گزینههای مدنظر مقامات آمریکایی را بیفایده و بیمصرف میخوانده و
مینویسد: «اگر این اظهارات علنی و بیپرده هدف و نیات نهایی مقامات دولت
آمریکا در مذاکرات باشند، شاید سکوت اختیار کردن بهتر از اظهارنظرهایی از
این دست باشد.»