به گزارش 598 به نقل از روزنامه کیهان، فعالیتهای متوقف شده از جمله مواردی بود که حریف در مذاکرات ژنو2 انجام آن را به ایران پیشنهاد کرده بود. از این روی باید گفت که ایران بخش قابل توجهی از امتیازات مورد نظر 1+5 را پیشاپیش به نفع حریف تامین کرده است و اکنون نوبت 1+5 است تا در مقابل امتیازاتی که از کشورمان گرفته است، امتیاز بدهد.
گفتنی است؛ گزارش فصلی آژانس که هفته گذشته منتشر شد و از سوی آمانو در اختیار 35 عضو شورای حکام آژانس قرار گرفت تصریح میکند که در طول سه ماه گذشته ایران اقدامات اعتمادساز خود را انجام داده است.
در این گزارش اشاره میشود که از جمله ایران در مدت یاد شده تنها چهار سانتریفیوژ جدید در نطنز به کار گرفته است و سانتریفیوژ جدیدی در فردو نصب نشده است. همچنین حجم ذخایر اورانیوم ایران افزایش بسیار ناچیزی یافته و توسعه فعالیتهای غنیسازی اورانیوم ایران در این مدت عملا متوقف شده است.
این در حالی است که علیرغم همه این اقدامات اعتمادساز - بخوانید امتیاز به طرف مقابل- خط زیادهخواهی طرف غربی در مذاکرات ادامه دارد. در تازهترین آن مشاهده میشود که اولاند رئیسجمهور فرانسه در سفر به سرزمینهای اشغالی و در راستای پروژه باجخواهانه غرب چهار شرط جدید را برای رسیدن به توافق هستهای با کشورمان اعلام میکند.
اولاند میگوید: ما خواهان یک توافق موقت هستیم، ولی بر مبنای چهار نکته. اولین درخواست این است: هماکنون همه تاسیسات هستهای ایران را تحت نظارتهای بینالمللی قرار دهید. نکته دوم: غنیسازی 20 درصدی اورانیوم را به حالت تعلیق در آورید. سوم این که ذخایر فعلی را کاهش دهید. و در نهایت ساخت راکتور (آب سنگین) اراک را متوقف کنید. اینها نکاتی هستند که برای ما به منظور تضمین هرگونه توافقی ضروری هستند.
بنابراین به نظر میرسد در حالی که ایران به اندازه کافی و حتی بسیار
فراتر از تعهدات خود در جهت اعتمادسازی گام برداشته است طرف مقابل تلاش
میکند به مسیر زیادهخواهیهای خود ادامه بدهد.
اینجاست که در دور سوم
مذاکرات در ژنو، تیم ایرانی باید هیچگام دیگری در جهت آنچه که اعتمادسازی
نامیده میشود بر ندارد چرا که نوبت 1+5 است که در راستای اقدامات
اعتمادساز کشورمان گامهای عملی خود را بردارد.