به گزارش 598 به نقل از خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، «ایمل فیضی» سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان، امروز در تماس با رسانههای این کشور گفت: دولت افغانستان پس از سال 2014 به نظامیان خارجی اجازه ورود و بازرسی خانههای مردم افغانستان را نخواهد داد.
فیضی تصریح کرد: آمریکاییها خواستار ادامه روند بازرسی منازل مسکونی پس از پایان مأموریت ناتو در سال 2014 هستند، مسئلهای که از نظر حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان اشغال نظامی این کشور محسوب میشود.
به گفته فیضی، پیششرط ممنوعیت ورود نظامیان خارجی به خانههای مردم افغانستان، برای آمریکاییها غیرقابل قبول است اما دولت افغانستان نیز این اجازه را به نظامیان خارجی پس از سال 2014 نخواهد داد.
روزنامه «نیویورک تایمز» به نقل از مقامات افغان نوشته است که «جوزف دانفورد» و سفیر آمریکا در افغانستان، گفتهاند که برای بررسی این پیششرط دولت افغانستان نیاز است تا به آمریکا سفر کرده و با مقامات آمریکایی این موضوع را از نزدیک در میان بگذارند.
مقامات آمریکایی در حالی این تصمیم را میگیرند که بیشتر از 2 روز به آغاز لویه جرگه باقی نمانده است.
اکنون به نظر میرسد که مذاکرات سختی بین کابل-واشنگتن در جریان است تا مذاکرهکنندگان بتوانند، متنی را تهیه کنند که برای طرفین آمریکا و دولت افغانستان قابل قبول باشد.
عملیات شبانه و ورود نظامیان آمریکایی به منازل مسکونی مردم افغانستان در 12 سال گذشته یکی از چالشهای جدی فراروی دولت افغانستان به شمار میرفت، از این رو، کرزی بارها از نظامیان خارجی خواستار توقف عملیات شبانه و بارزسی منازل مسکونی مردم افغانستان توسط این نظامیان شد.
با توجه به سنتها، هنجارها و ارزشهای اسلامی که مردم افغانستان سخت به آن معتقد هستند، بارزسی منازل مسکونی و ورود به حریم خصوصی مردم، از مسائل غیرقابل معامله به شمار میرود و حتی گفته میشود، افرادی که با این مشکل مواجه بودهاند، برای انتقام در کنار طالبان قرار گرفتهاند.
مهمتر از همه این است که اگر طرفین مذاکرهکننده نتوانند در روزهای اندکی که باقی مانده است به توافق برسند، سرنوشت لویه جرگه مشورتی چه خواهد شد و دولت افغانستان این سند ناقص را چگونه در اختیار مردم و لویه جرگه قرار خواهد داد.
آیا آغاز برگزاری لویه جرگه به تعویق خواهد افتاد و یا این که این سند امنیتی ناقص به جرگه ارائه خواهد شد؟ این موارد از جمله سؤالاتی است که در روزهای آینده روشن خواهد شد.
قابل یادآوری است که در هر 2 صورت، هم در حالت تعویق و هم در حالت ارائه سند ناقص، مشکلات جدی در برابر این سند به وجود میآید.
بدون شک طرف آمریکایی نیز تلاش دارد تا با رد کردن این پیششرط دولت افغانستان، در آینده دست بازتری در افغانستان داشته باشد تا بتواند با ورود به منازل مسکونی افراد دلخواه خود را دستگیر کنند اما دولت افغانستان با توجه به حساسیتهایی که در این مورد وجود دارد به این خواست آمریکا تن نخواهد داد.
زیرا همان طور که کرزی گفته است، نقض حاکمیت ملی و اشغال افغانستان به شمار میرود.
فرجام این مذاکرات چه خواهد شد؟
تردیدی وجود ندارد که امضای چنین پیمانهایی در روابط بینالملل به عنوان نوعی بده بستان است که طرفین تلاش دارند تا به اکثر منافع دست یایند.
آمریکا در دقایق 90 و با در نظر داشت حضور مردم از سراسر افغانستان برای شرکت در لویه جرگه و مشکلات امنیتی که وجود دارد، میخواهد دولت افغانستان را در تنگنا قرار داده و از افغانستان امتیاز بیشتری به دست بیاورد.
اما سرانجام اگر آمریکا بداند که دولت افغانستان دست از این پیششرط بر نمیدارد، راهی به جز قبول آن نخواهد داشت، چنانچه سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان به «بی.بی.سی» گفت که دولت افغانستان هیچ انعطافپذیری در مورد تصمیم تازهاش نخواهد داشت و همچنین در ادامه تأکید کرد: توافقنامهای که به نظامیان آمریکایی اجازه ورود به خانههای مردم افغانستان را میدهد، امضا نخواهند کرد.