فاکسنیوز با توجه به شکست سیاستهای اوباما در مقابل ایران و آزاد کردن جاسوسان کوهنورد آمریکا، شرایط وی را شبیه به دوران کارتر و شکست وی در آزاد کردن جاسوسان لانه جاسوسی در ایران دانست و بر این اساس پیشبینی کرد که در انتخابات شکست خواهد خورد.
به گزارش 598 به نقل از مشرق؛ فاكسنيوز در مقالهای به قلم برادلی بلیکمن[i] انتقاد صریحی از وضعیت بغرنج دولت اوباما میکند به طوری که آن را به دوران کارتر تشبیه کرده و ماجرای بیکفایتی اوباما را در آزاد کردن سه جاسوس کوهنورد و شکست سیاستهای وی در مقابل ایران را همچون بیکفایتی کارتر در آزاد کردن جاسوسان لانه جاسوسی میداند. وی دوران اوباما را با کلمه"وحشت" و دوران کارتر را با کلمه "کسالت" توصیف میکند.
متن این مقاله در فاکس نیوز به شرح زیر است:
شواهد بسیاری دال بر این است که ریاست جمهوری اوباما در حال تبدیل شدن به ریاست جمهوری شکست خورده رئیس جمهور دموکرات جیمی کارتر می باشد.
آخرین مقایسه توسط مورین داود ستون نویس نیویورک تایمز در ستون خود در تاریخ 30 ژوئیه انجام شد. قسمت هایی از گفته های وی در اینجا آورده شده است :
به نقل از یکی از رجال، "قانونگذاران دموکرات نگرانند که این جوان تازه وارد جنبش تی پارتی (Tea Party) ریاست جمهوری را ابتر نماید." آنها از سخنان بی منطق اوباما بیمناکند. آنها نگران هستند که وی بجای اجرای یک طرح منسجم در کشور، با طرح محرک اقتصادی و مراقبت های بهداشتی و لیبی و رفتن یک مسیر اشتباه موجب تکریم جمهوری خواهان شود.
همانطور که یکی از سناتورهای دموکرات با ناراحتی اظهار داشت : "رئیس جمهور بین اتخاذ موضع یک استاد ناراضی و یا والدین ملامتگر در تزلزل است." (اگر نگوییم یک عاشق زندانی) یکی دیگر نیز با تاسف ابراز داشت که ما در حال تماشای تبدیل شدن وی به جیمی کارتر در برابر چشمان خود هستیم."
داود ستون که زمانی طرفدار اوباما بود اکنون از احساسی که از طریق رسانه های لیبرال به وی دست داده ناراضی بوده و بر این باور است که اوباما با کارتر قابل مقایسه است.
پس دلیل صحت مقایسه بین ریاست جمهوری اوباما و کارتر چیست؟
گروگان گیری ایران
کارتر: او با بحران گروگانگیری ایران که در آن 52 آمریکایی بر خلاف میل خود به مدت 444 روز از 4 نوامبر 1979 تا 20 ژانویه 1981 (روزی که رونالد ریگان به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کرد) گروگان گرفته شده بودند، فلج شده بود. توان وی در طول ریاست جمهوری با این بحران تلف شد و نهایتا نیز از به پایان رساندن آن عاجز ماند.
اوباما: او بر روی رویه ی عذرخواهی از دشمنان خارجی بخاطر "تجاوزات" آمریکا در گذشته تکیه داشته و خواستار شروع یک رویکرد جدید در قبال ایران به امید بهبود روابط میان آمریکا و ایران بود.
رویکرد رئیس جمهور اوباما در مورد ایران شکست خورده است، واقعیت این است که در حال حاضر، دو کوهنورد آمریکایی به مدت بیش از یک سال و نیم است که توسط دولت ایران گروگان گرفته شده اند.
ایران همچنان به سرکوب مردم خود ادامه داده و برنامه های ساخت سلاحهای هستهای خود را تسریع نموده است. رهبری این کشور با مسلح نمودن شورشیان در عراق ، سوریه و دیگر نقاط حساس خاورمیانه به دنبال بی ثبات کردن منطقه می باشد.
سبک مدیریت
کارتر: بی اثر. او به عنوان یک مدیر جزء، حتی به دنبال تصمیم گیری در مورد استفاده از زمین بازی تنیس کاخ سفید بود.
اوباما: بی اثر. او نهایتا نمایندهای است که دوست دارد رئيس جمهور باشد اما از کار کردن خوشش نمی آید. او ترحیج می دهد هدایت ریاست جمهوری را در امور مراقبتهای بهداشتی به رید و پلوسی و در امور هزینههای دولت و اقتصاد به معاون رئیس جمهور و در امور سیاستهای خارجی به وزیر کلینتون به صورت قرار دادی واگذار نماید.
بحران انرژی
کارتر : آمریکا در سال 1979 پس از انقلاب ایران با بحران نفت روبرو شد. با کاهش تولید اوپک، قیمت نفت به اوج خود رسید و عرضه به شدت محدود شد.
کارتر، به جای مذاکره با اوپک برای افزایش تولید، به اعمال سهمیهبندی بنزین و نفت گرمایشی منازل و تعرفه بر واردات نفت اقدام نمود. امریکا به معنای واقعی کلمه بدون نفت ماند و بابت خرید نفت بهای گزافی پرداخت می شد.
اوباما: پس از واکنش با تاخیر و بی اثر به نشت نفت بریتیش پترولیوم در خلیج مکزیک ، دولت اوباما حفاری در خلیج مکزیک را متوقف و اجازه حفاری دریایی جدیدی را در یک منطقه دیگر صادر نمود. این تصمیم به دلیل وابستگی آمریکا به نفت خارجی گرفته شده بود. قیمت نفت از زمان آغاز ریاست جمهوری اوباما بیش از 120 درصد افزایش یافته است.
بحرانهای اقتصادی
کارتر: با توجه به شکست رهبری کارتر و سیاست های اقتصادی شکست خورده وی در خصوص هزینه های دولت و بی ارادگی او ، "شاخص فلاکت" - بیکاری و تورم – به بیش از 20 درصد رسید، یعنی بالاترین سطح خود از زمان جنگ جهانی دوم. با احتساب نرخ بهره ی دو رقمی به یک "رکود تورمی" می رسیم. رکود تورمی عبارت است از وضعیتی که در آن نرخ تورم بالا و نرخ رشد پایین باشد. افزایش قیمت ها ، افزایش بیکاری ، کاهش اعتماد به نفس ، و کاهش رشد اقتصادی از نتایج رکود تورمی می باشد.
اوباما : شکی نیست که اوباما نیز مانند کارتر میراث خوار رکود اقتصادی بوده است ، با این حال ، واضح است که فعل و انفعالات هر دوی آنها، در وخامت اوضاع موثر بوده است.
اوباما مانند کارتر ، بدون آنکه در ظاهر نشان دهد، در پاسخ به رکود اقتصادی به قانونی شکنی و ولخرجی در هزینه های دولتی پرداخت.
اوباما قول داد که اگر محرک اقتصادی 800 میلیارد دلاری وی تصویب شود، نرخ بیکاری در کشور از 8 درصد تجاوز نخواهد کرد. از زمان ریاست جمهوری اوباما نرخ بیکاری در کشور ما به کمتر از 8 درصد نرسیده و پس از تصویب محرک اقتصادی وی به بیش از 10 درصد رسید.
اوباما به جای مقابله با میزان بالای بیکاری ، افزایش قیمت انرژی ، رکورد بازگرداندن خانهها ، ورشکستگی و رکورد بدهی، توجه خود را به مراقبت های بهداشتی و شروع جنگ سوم در لیبی معطوف ساخت.
عدم توجه رئیس جمهور به مهلت مقرر در مورد سقف بدهی که تا تابستان امسال معین شده بود، منجر به وقوع بحران فعلی در این خصوص گردیده است. او میتوانست از توصیههای کمیسیون متشکل از هر دو حزب به عنوان نقطه ی شروعی برای کاهش هزینه های دولت و کسری بودجه که بیش از یک سال پیش در گزارش آنها به کاخ سفید تحویل داده شده بود، استفاده نماید.
افکار عمومی
کارتر :در زمان مبارزات انتخاباتی کارتر برای دور دوم ریاست جمهوری محبوبیت وی کمتر از 30 در صد بود و اکثر آمریکایی ها احساس می کردند که آمریکا در مسیر اشتباهی قرار گرفته است.
اوباما : امروز متوسط محبوبیت رئیس جمهور 42 درصد بوده و اکثر آمریکایی ها معتقدند ما در مسیر اشتباهی هستیم.
نشانه بارز سالهای ریاست جمهوری کارتر "کسالت" بود. کسالت به عنوان "یک احساس تشویش، ناراحتی و بیقراری تعریف می شود." همه این علائم در زمان تصدی کارتر وجود داشت و ما به روشنی می توانیم همان نشانهها - و برخی از نشانههای جدید دیگری - را در دوران تصدی اوباما ببینیم.
اوباما در زمان بیکاری شدید، رشد کم تولید ناخالص داخلی، افزایش نرخ تورم کالاهای مصرفی، کاهش قیمت مسکن، رکود بازار مسکن، بازگرداندن خانهها و ورشکستگی بیسابقه ، قیمت بالای نفت ، 3 جنگ و در حالی که مخارج دولت بیش از درآمدش بوده، رئیس جمهور آمریکا بوده است.
در حالی که "کسالت" ممکن است تعریف مناسبی از سالهای کارتر باشد، شاید کلمه "وحشت" بهترین توصیف از زمان ریاست جمهوری اوباما تا کنون باشد.