
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش 598 به نقل از خبرنگار خبرگزاری فارس در کشمیر، با فرا رسیدن ایام محرم مردم منطقه کشمیر مبادرت به پخت غذای مخصوصی موسوم به «وازوان» میکنند.
این غذا تنها در 2 مناسبت در این منطقه طبخ میشود که یکی از آنها ایام محرم است.
اکثر خانوادههای این منطقه، به خصوص شیعیان، پس از برگزاری مراسم عزاداری سالار شهیدان، این غذا را در بین عزاداران توزیع میکنند.
آمادهسازی این غذا و پختن آن 2 روز به طول میانجامد و هر بار آشپزها حدود 12 دیگ از آن تهیه میکنند.
وازوان غذایی است که طبخ آن چندین مرحله دارد و در واقع هنر پختن آن بخشی از فرهنگ و هویت مردم کشمیر به شمار میرود.
گفته میشود این سبک آشپزی در زمان حمله «شاه تیمور» به هند در قرن پانزدهم و مهاجرت صدها سرآشپز ماهر سمرقندی به همراه وی به دره کشمیر وارد این منطقه شده است.
این غذا از محبوبیت زیادی بین مردم کشمیر برخوردار است.