جنگ و سبک زندگی در برنامه گره

پایگاه 598: برنامه انتقادی اجتماعی گره با محوریت سبک زندگی در روزهای پایانی خود برای پیدا کردن سوال اصلی اش یعنی چگونه زیستن ؟ به سراغ راوی فتح بزرگ رفته است که برای اغلب دانشجویان و نسل سومی ها یاد آور روزهای خوب اردوهای راهیان نور است. مهمان این هفته برنامه گره حاج حسین یکتا بود. مردی که با نسخه های شهری اش  و در واقع بازتولید سبک زندگی هشت ساله ی رفقایش در مناطق عملیاتی  با تکیه بر عقلانیت پنهان در رفتار آنها، بنا دارد که به قول خودش  "خاک تهران را تبدیل به خاک شلمچه کند ..."

به گزارش«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برنامه با یک پلاتوی متفاوت شروع می شود و مجری جوان برنامه میلاد دخانچی از یک شیوه متفاوت دعا کردن صحبت می کند . مساله ای که شاید بنیادی تر ازهرچیز دیگری باشد.

اینکه در شبهای قدر دعا کنیم تا خداوند توان خلق تمدنی جدید را به ما عطا کند... این یعنی مواجهه انقلابی با هر مساله ای و سبک زندگی انقلابی در هر ساحتی. 

پلاتوی بعدی که در آن مجری  گره  ازیک مدل مقاومتی حرف می زند که در یک برهه از تاریخ ایران خارج از منطق سلطه اتفاق افتاده است. و بعد صدای سید مرتضی آوینی به تصویر تلویزیون روح می دهد که دارد روایت می کند ماجرای آن کودک انقلابی که به قول سید مرتضی پروانه عاشقی در درون خود دارد و همه می خواهند او را از رفتن به جبهه منع کنند.

برنامه به گونه ای چیده شده است که شاید می خواهد غیر مستقیم این پیام را برساند که این بچه را نماد نسل های آرمانی انقلاب اسلامی بگیرید .  نسلهایی که برای انقلابی بودن سن و سال نمی شناسند ...

فضای برنامه کم کم رنگ و بوی متفاوتی می گیرد، تفاوتی که این روزها هر از گاهی از چند  برنامه ی خاص سیما مشاهده می شود.  و بعد دوربین برنامه گره حاج حسین یکتای جنوب بچه های راهیان نور را در قاب بسته ای می گیرد و برنامه آغاز می شود.

سبک زندگی در جنگ سوال کلیدی است که قرار است در یک ساعت و چند دقیقه به آن پرداخته شود . حاج حسین یکتا از چند نکته کلیدی حرف می زند، اول اینکه  آیا ما وقتی می خواهیم از سبک زندگی در جنگ حرف بزنیم به این معناست که می خواهیم به عقب بر گردیم ؟ در واقع او می خواهد گره گشایی کند از  گمشده ی امروز زندگی های ما.

او در دقایق اولیه برنامه سعی دارد تا سبک زندگی هشت ساله را برای مخاطب تبیین کند و فاصله اش را با امروز ما مشخص کند  .

در خلال پرسش و پاسخ های برنامه به یک نکته اساسی اشاره می کند و آن تفاوت دو جهاد دیروز و امروز است . جهاد دیروز جهاد اصغر است و جهاد امروز جهاد اکبر ... و یک سوال اساسی می پرسد که جای تامل دارد ، با این تفاسیر چرا می گوییم سبک زندگی ها دارد آمریکایی می شود ؟! در صورتی که جهاد ما تبدیل شده است به جهاد اکبر ...

او از یک فرمول کلی حرف می زند که مختص به زمان و مکان نیست " ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون " برنامه را وارد یک پارادایم دیگری می کند . حرف از یک نسخه عام می زند که امروز و دیروز ندارد . بحث عبودیتی که قرار است سبک زندگی بدهد . و مدام در طول برنامه سعی دارد همین مساله را تبیین کند . کلیدی ترین ویژگی سبک زندگی در آن هشت سال طلایی همین " کنده شدن از وضع موجود است" .

وقتی این اتفاق می افتد به دنبال خود سبک زندگی خاصی را می آورد . نکته قابل توجهی که در نگاه او وجود دارد این امیدواری به نسل پسا جنگ است . در واقع او با اقتدا به رهبری می خواهد اعتماد کند به این نسل سومی ها و در جواب میلاد دخانچی که از تعداد چمرانهای امروز جمهوری اسلامی می پرسد با نگاهی خوشبینانه از خیل کثیری حرف می زند که امروزه در جبهه حزب الله هستند . او معتقد است که بستر  فراهم نشده است و اگر سبک زندگی جوانان ما در جنگ به طور کامل و با برد وسیع مطرح شود جوانان زیادی فارغ از تیپ های خاص ظاهری  به این شیوه گرایش پیدا می کنند.

البته بر این نکته نیز تاکید می کند که نباید انتظار داشت که همه در خط مقدم این جبهه دست بر سلاح ببرند چراکه زمان جنگ نیز همه به جبهه ها نرفتند ...

او هم مانند دیگر هم قطارانش از وضعیت فرهنگی کشور دل پر دردی داشت و البته در برنامه اشاره هایی هم کرد.از وزیر ارشاد فراری دولت اصلاحات گرفته تا وضعیت  امروز که بازهم راضی کننده نیست ! از سی دی فروشی هایی که انواع و اقسام کارتن های ایرانی و خارجی در آن پیدا می شود ولی دریغ از یک سی دی مذهبی که سبک زندگی اسلامی و سیره عملی شهدا را ترویج کند .

و در آخر مساله ی مهمی که برنامه گره را متفاوت می کند، شیوه مواجهه این برنامه  با اندیشه سید مرتضی آوینی به عنوان راوی یک سبک زندگی خاص است که در این برنامه به طور واضح حس می شد . آیتم های روایت فتحی که اینبار دارد از یک سبک زندگی خاص حرف می زند ... شیوه خاصی که برای باز شدن این گره باید باز تولید شود ....