لزوم تعجیل آمريکا براي دستيابي به پيشرفتي عيني در مذاکره با ايران

در اين مقاله به قلم سيمون هندرسون و اولي هينونن آمده است مذاکرات ژنو اميد به شکل گيري چارچوبي براي دور بعدي مذاکرات ديپلماتيک را که قرار است در هفتم و هشتم نوامبر برگزار شود، تقويت کرد وانتظارات درباره پيشرفت مذاکرات هسته اي ايران به دنبال گفت و گوهايي که ايران و آژانس بين المللي انرژي اتمي داشت، افزايش يافت. 

گرچه گروه پنج بعلاوه يک و تهران محتواي مذاکرات خود را محرمانه نگاه داشته اند، هدف کلي از اين مذاکرات، در خصوص ايران اين است که اين کشور ظرفيت غني سازي اورانيوم خود را کاهش دهد .

به نظر مي رسد دولت اوباما مشتاق موفقيت مذاکرات است، گرچه دولت او همچنين تصريح کرده است « معامله نکردن بر سر اين مساله » بهتر از «معامله بد» است. 

در صورتي که مذاکرات شکست بخورد، حمايت بين المللي از تحريم ها احتمالا تدريجا کاهش مي يابد و اهرم آمريکا تضعيف مي شود . دنيا به نظاره اين مذاکرات نشسته است و در اين ميان مشخصا متحدان آمريکا در اروپا و آسيا و نيز دوستان منطقه اي آمريکا همچون اسرائيل، اردن،‌امارات متحده عربي و عربستان سعودي منتظر نتيجه آن هستند. رياض نارضايي خود را از قاطع نبودن واشنگتن در خصوص سوريه و نيز رويکرد ظاهرا آشتي جويانه اي که به ايران برگزيده، ابراز کرده است.

تهران در مسير تبديل شدن به يک قدرت منطقه اي است و توافق آن با غرب به عنوان تاييد اين قضيه در واشنگتن تلقي مي شود. از اين رو واشنگتن براي فرونشاندن نگراني هاي متحدان خود، بايد به پيشرفت عيني در اين مذاکرات دست يابد.