تقریباً نزدیك به یك قرن است از بدو دسیسهچینی و نطفهگذاری غرب برای تولد مولود ناپاك رژیم صهیونیستی میگذرد. در طول این مدت همواره راهبرد غرب در این منطقهی حساس از جهان دو ویژگی و خصیصه بیشتر نداشته است: یكم، امنیت انرژی و دوم امنیت رژیم صهیونیستی. این رویكرد با وجود افول امپراطوری بریتانیای كبیر در سال 1971م و عقبنشینی آن از كلیهی متصرفات خود به ایالات متحده آمریكا واگذار شد و آمریكا نیز ظرف این چهار دهه همواره بر راهبرد بریتانیای كبیر كه همان امنیت انرژی و امنیت رزیم صهیونیستی بوده پافشاری كرده است.
كمربند امنیتی برای اسرائیلالبته ایالات متحدهی آمریكا با ایفای نقش برتر و با ایجاد كمربند امنیتی از دورهی هایله سلاسی در اتیره به عنوان قدرت برتر و متضامن امنیت رژیم صهیونیستی عمل كرده است. این ویژگی با انعقاد قرارداد ننگین كمپ دیوید در سال 1979م تقویت گردید و با انعقاد قرارداد خفتبار ملك حسین اردنی با رژیم صهیونیستی در دههی 80 م پس از خاتمه بخشیدن به جنگهای ارتشهای عربی علیه صهیونیستها در سال 1973م كه به اضمحلال كامل این ارتشها انجامید، نقش بلامعارض رژیم صهیونیستی را در منطقهی خاورمیانه به عنوان متحد استراتژیك ایالات متحده آمریكا تقویت بخشید. این وضعیت بعدها با افول نظام دوقطبی و برچیده شدن اردوگاه شرق در سال 1991م به عنوان حامی اعراب در نزاع علیه صهیونیستها بیش از پیش تقویت گردید و به زعم باطل غرب و رژیم صهیونیستی با ورود اعراب به ویژه سلطه ی فلسطین به مذاكرات بینتیجه از اسلوتا آناپلیس و روند غیر مستقیم و مستقیم آن در دورهی اوباما به دنبال هضم و جذب رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی بودند كه نقشهی آنان نقش بر آب شد و امروز رژیم صهیونیستی را به ورطهی نابودی كشانده است.
اینكه این مسیر پر فراز و فرود چگونه پدیدار گشته است، باید گفت ریشه و اساس این دستاورد شگرف و پیروزی بزرگ در نهضت مقدس رهبر كبیر انقلاب اسلامی(ره) است كه همانا مبارزهی خستگیناپذیر با جرثومهی فساد و غدهی سرطانی صهیونیستی را آغاز كرد و امروزه به عنوان فرهنگ مقاومت در جایجای جهان علیالخصوص جهان اسلام نهادینه گشته است.
بدین سان با پایداری انقلاب شكوهمند اسلامی نخستین ضلع از اضلاع سهگانهی اتحاد استراتژیك با رژیم صهیونیستی در سال 1979م فرو ریخت و به یُمن شگلگیری مقاومت پیروزی اسلامی در جنوب لبنان گامهای بلند و استوار پیروزی یكی پس از دیگری از سال 2000م با عقبنشینی رژیم صهیونیستی به پشت مرزهای آبی در جنوب لبنان و سپس تابستان 2006 م در جنگ 33 روزه و در نهایت امر در زمستان 2008 در جنگ 22 روزه كامل گردید و شكست ارتش اسرائیل و تجسم شكستناپذیری چهارمین قوهی قهریهی جهان حتمی و یقینی گشت.
اسرائیل پس از سقوط مبارك در آتش قرار گرفته استاز این پس با تجاوز یگان دریایی رژیم صهیونیستی به كشتی مرمره در آبهای آزاد بینالمللی در سال 2009م كه به كشته شدن 12 نفر از مسلمانان تركیه و مجروح شدن نزدیك به 50 تن از حصارشكنان غزهی خونین انجامید ضلع دوم مثلث اتحاد استراتژیك با رژیم صهیونیستی نیز شكسته شد و بدین ترتیب میان تركیه و رژیم صهیونیستی شكافی عمیق ایجاد نمود.
با سقوط مبارك، مصر نیز به عنوان ضلع سوم این اتحاد شوم فرو ریخت و با سقوط پازل امنیتی رژیم صهیونیستی، سونامی ناامنی بر اراضی اشغالی مستولی گشته و چنانچه رهبر اتقلاب اسلامی اشاره كردند رژیم اشغالگر قدس امروزه در محاصرهی كشورهایی كه برای مقابله با آن انگیزه دارند قرار گرفته است.
با سقوط مبارك دومینوی سیاسی جهان عرب كلید خورده است تا آنجا كه یكی از فرماندهان ارتش صهیونیستی گفته است «اسرائیل پس از سقوط مبارك در آتش قرار گرفته است.» فهم این مفهوم با رخنهی چهار جوان فلسطینی در روز نكبت (یوم النكبة) به قلب رژیم اسرائیل یعنی حیفا و تلآویو بدون برخورد با موانع امنیتی حكم آغاز شمارش معكوس نابودی رژیم صهیونیستی را دارد.
با این وجود آمریكا و رژیم صهیونیستی در شرایط كنونی چارهای جز عقبنشینی تاكتیكی و پذیرش مشروعیتی نیمبند با قیمومیت صهیونیستها برای فلسطینیان نمیبینند تا بدین سان راه فرار رو به جلو را برای خود هموار سازند. اما این بار آنچه كه رخ نموده است غلیان ملتها به حكم بیداری اسلامی و ضدیت با نظام سرمایهداری غرب در برابر آن بسیار كُند و شكننده است.
منبع: khamenei.ir