ایران و ژنو ۲،پیروز بلامنازع میدان در برابر شکست‌خوردگان

به گزارش 598 به نقل از فارس، مذاکرات ژنو 2 با هدف یافتن راه حل سیاسی برای بحران 2.5 ساله سوریه یکی از مهمترین سرفصل اخبار بین‌المللی طی یک ماه گذشته بوده و با این حال هنوز هم برگزاری یا عدم برگزاری آن در هاله‌ای از ابهام است و کسی به درستی نمی‌داند این مذاکرات در چه سطحی و با حضور چه کسانی برگزار خواهد شد؟

تقریبا واضح است که بزرگترین جنگ‌افروزان عرصه سوریه یعنی سلفی‌هایی نظیر داعش و النصره نه در این اجلاس و نه در هیچ فرایند سیاسی دیگری مشارکت نخواهند کرد. تنها زبانی که این جماعت می‌فهمند زبان زور و سرکوب است که البته ارتش سوریه نیز طی ماه‌های اخیر طعم قدرت زبان گلوله خود را بر پیشانی «فاتحان جهاد نکاح» و «بازندگان میدان جنگ» چشانده است.

سلفی‌ها به کنار، شورای ملی مخالفان سوریه و گروهک موسوم به شورای ملی احتمالا گروه‌هایی هستند که قصد شرکت در ژنو 2 را دارند. هر چند که از هم‌اکنون نتیجه‌ای را که مدنظر دارند به صراحت اعلام کرده‌اند. این جماعت تروریست، دولت انتقالی سوریه را بدون حضور بشار اسد در نظر دارند و در بیانیه لندن به صراحت به آن اشاره کرده‌اند.

این بیانیه دو تناقض جدی را در ذات خود دارد، اول اینکه با چنین پیش‌شرطی عملا تشکیل ژنو 2 با حضور دولت سوریه بی‌معناست چون روشن است که دولت بشار به چنین پیش‌فرضی تن نخواهد داد. دوم اینکه ژنو 1 تصریحی به عدم مشارکت عناصر دولت فعلی سوریه در دولت انتقالی نداشت با چنین پیش فرضی عملا ژنو 2 با نقض ژنو 1 آغاز خواهد شد.

در همین شرایطی غربی‌ها از حضور مشروط ایران در ژنو 2 سخن می‌گویند و وزارت خارجه ایالات متحده به صراحت گفته است که تنها در صورت پذیرش ژنو1 ایران می‌تواند در ژنو 2 حاضر شود. در خصوص این شرایط بد نیست به موارد ذیل اشاره شود:

الف- همانطور که سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان تصریح کرده است، ایران هیچ شرطی را برای حضور در ژنو 2 نمی‌پذیرد.

ب- از کی تا به حال مرسوم شده است که طرف بازنده جنگ برای طرف برنده یا متحدینش پیش شرط تعیین کند؟ حرف مقامات وزارت امور خارجه آمریکا درست مثل آن است که متهمین دادگاه نورنبرگ برای متفقین در پایان جنگ دوم جهانی شرط تعیین می‌کردند.

ج- آمریکا در شرایطی از پذیرش ژنو 1 سخن می‌گوید که خود بزرگترین ناقض آن است. ژنو 1 به راه‌حل سیاسی تاکید داشت حال آنکه واشنگتن هر چه می‌توانست بر طبل جنگ در سوریه کوبید. نه تنها شورشیان سوریه را به انواع تسلیحات مجهز کرد بلکه خود نیز طرح جنگ با سوریه را برای تصویب به کنگره فرستاده و ناوهای جنگی خود را در مدیترانه آماده نبرد کرد.

د- نظرسنجی‌های پنهان و نیمه‌پنهان طرف غربی حتما تاکنون به این نتیجه رسیده‌اند که اکثر مردم سوریه دولت فعلی را به تروریست‌هایی که مسئول ویرانی کشورشان هستند ترجیح می‌دهند. چه بسیار کسانی که معارض محسوب می‌شدند اما امروز راضی نیستند این تروریست‌ها بر سوریه حکومت کنند.

ه- اسد تاکید کرده که دلیلی برای عدم شرکت در انتخابات 2014 نمی‌بینند و طرف غربی- عربی هم اگر مطمئن است که او در یک انتخابات منصفانه رای نمی‌آورد دلیلی ندارد که از هم اکنون سخن از سوریه بدون بشار اسد بزند. این تصمیمی است که مردم سوریه باید بگیرند نه تروریست‌ها و متحدین منطقه‌ای و بین‌المللی آنها.

و- طرفی که احتیاج مبرم به موفقیت ژنو 2 دارد طرف غربی- عربی است نه محور مقاومت. مقاومت در یک روند تدریجی در حال بازپس‌گیری بخش‌های تحت کنترل تروریست‌ها است. ما می‌دانیم سرنوشت سوریه چه می‌شود و نیازمند آن نیستیم که در ژنو 2 آن را تعیین کنیم.

ز- ایالات متحده و متحدانش در ژنو 2 باید تعهد دهند که دست از حمایت تروریست‌ها برمی‌کشند. در غیر این صورت سوریه روی آرامش به خود نخواهد دید. اساسا تا ندادن چنین تعهدی ژنو 2 به نتیجه نمی‌رسد.

ح- در صورت حصول توافق در ژنو 2 باید چاره‌ای مشترک برای اخراج تروریست‌های سلفی از سوریه اندیشیده شود. این تروریست‌ها برای تمام سوری‌ها مشکل‌سازند. حتی گروه‌های سوری مخالف دولت این کشور.

ایران قطعا به همان موضعی در ژنو 2 تاکید می‌کند که از ابتدای بحران سوریه بر آن تاکید کرده است یعنی راه حل سوری- سوری مردم سویه باید درخصوص سرنوشت آن تصمیم بگیرند. اگر همه در ژنو 2 به این نتیجه برسند و بالاخص ریاض و آنکارا پای خود را بیرون بکشند آرامش به سوریه بازمی‌گردد.