مشرق نوشت: نمایش «محمود» كه در قالب one man show توسط دیو دونه طنزپرداز معروف فرانسوی اجرا می گردد به موضوعات بحث برانگیزی همچون هولوكاست و اتاقهای گاز، یهودیت و یهودی ستیزی و برده داری می پردازد.
تیتراژ ابتدای نمایش با بخشی از یكی از سخنرانی های دكتر احمدینژاد در ارتباط با هولوكاست آغاز می شود كه این اظهارات با یك ترجمه بدون ارتباط و طنزگونه توأم است: «اینك نوبت به رئیس جمهور ایران است كه به پشت تریبون برود و سخنرانی خود را آغاز كند» او آرام از پله ها بالا می رود... مهربان است و همچون همیشه كاپشن بژ رنگ خود را برتن دارد... » من محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران... خواهشمندم موبایل های خود را خاموش كنید... هر صدای زنگ مزاحم ممكن است برای نمایش مضر باشد... همه با هم علیه صهیونیسم دعا كنیم... زنده باد فلسطین».
دیودونه در صحنه نخست با اشاره به تیتر نمایش و نشان دادن نام محمود، می گوید: «من هم مثل شما می ترسم... بالاتر از سیاهی كه رنگی نیست... ولی قول می دهم بار آخر باشد.»
وی سپس در عباراتی كاملاً طعنه آمیز به اتهاماتی كه به این نمایش زده شده همچون یهودی ستیزی یا تروریست گرا بودن آن، می پردازد و می گوید: «گفته اند كه احمدی نژاد رهبری معنوی من است» (شاید اشاره وی به ملاقات نوامبر سال گذشته اش با رئیس جمهور كشورمان باشد كه در پی آن یادداشتی را تحت عنوان «رهبری برای من» منتشر كرده بود.)
دیودونه كه دارای محكومیت هایی مرتبط با یهودی ستیزی در محاكم قضایی فرانسه بوده، برای اینكه نشان دهد از این اتهام مبرا است، از همان ابتدای نمایش در چندین نوبت اعلام می كند كه من به دین یهودیت گرویده ام. وی با این حال در یكی از موارد می گوید من به دین سودجویی پیوسته ام كه این جمله وی موجب خنده و قهقهه حضار می شود.
دیودونه سپس به طور پراكنده وارد سایر مباحث می شود و از هر دری سخن می گوید. وی به عنوان مثال به ملاقاتش با خالد مشعل اشاره می كند و با مقایسه او با ژنرال دوگل، خالد مشعل را ژنرال دوگل فلسطین با با ویژگی های كاریزماتیك بیشتر معرفی می كند.
وی سپس با كنایات تمسخرآمیز به برخی شخصیت های شناخته شده فرانسه همچون برنار آنری لوی فیلسوف، رمان نویس و سینماگر فرانسوی اشاره می كند و می گوید: «اگر به صحبت های برنار آنری لوی گوش كنید با خود می گویید كه اگر او امروز فیلسوف شده شاید به این دلیل است كه اتاق های گاز وجود نداشته اند.» دیودونه همچنین با اشاره به آرتور مجری فرانسوی، میهمانان شركت كننده در برنامه آرتور را به حضور در یك (رادیوی قومی) تشبیه می كند (یعنی اینكه تلویحاً همه شركت كنندگان در برنامه او را یهودی می داند)
دیودونه در بخشی دیگر از نمایش خود می گوید: «من اعتراضی به هولوكاست ندارم ولی معتقدم كه بد رونویسی شده است.»
وی كه در اكتبر 2009 در انتهای یكی از نمایش های خود با دعوت از روبر فوریسون مورخ فرانسوی كه به انكار هولوكاست شناخته شده، ضمن دفاع از آزادی بیان، جایزه موسوم به جایزه «معاشرت ناپذیری و گستاخی» را به فوریسن اعطا كرده و به دنبال آن به پرداخت 10000 یورو جریمه محكوم شده بود، این امر را ناشی از داستانی به نام ( اتاق های گاز) معرفی می كند. وی در این نمایش در قالب طنز، معاشرت ناپذیری این منتقد هولوكاست را تكریم می كند.
موضوع اتاق های گاز بخش قابل توجهی از نمایش دیودونه را تشكیل می دهد. وی بارها در این مقوله از آزادی بیان دفاع می كند و با دیدی انتقادی اظهار می دارد وضعیت طوری است كه دهان خود را بستن، كلید موفقیت است. وی با گفتن این كه تاریخ توسط بازنده ها نوشته شده است![ در مقابل این جمله مشهور كه تاریخ را برنده ها می نویسند] تلاش برای ارائه یك ورژن رسمی از تاریخ را مورد انتقاد قرار می دهد. در عبارتی طنزگونه اینگونه نفرت خود را از تاریخ نشان می دهد كه: «من همیشه در درس تاریخ صفر می گرفتم و حتی یك بار یك گرفتم و به خود گفتم اسیر تاریخ نشوی...»
دیودونه مقوله یهودی ستیزی را نوعی شانتاژ یا باج خواهی برای محكوم كردن دیگران معرفی می كند و باج خواهی یهودی ستیزی را با آنچه كه در دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی رخ می داد مقایسه می نماید.
وی همچنین مصادیقی از رفتار برده فروشان یهودی با بردگان سیاه پوست را به نمایش در می آورد. وی در بخشی موزیكال از نمایش شروع به خواندن آوازی در مورد هولوكاست می كند اما بلافاصله متوقف شده و می گوید: «دست نگه دارید، نخندید، دست نزنید... این یك دام است!»
در پایان هرچند عنوان نمایشی محمود این نكته را به ذهن متبادر می سازد كه رئیس جمهوری اسلامی ایران موضوع اصلی نمایش باشد ولی این موضوع تنها حدود پنج دقیقه از مدت این فلم یك ساعت و نیمه را تشكیل می دهد و دیودونه تنها به ویژه در ابتدای فیلم به رئیس جمهور كشورمان اشاراتی می كند اما رویكرد وی در به چالش كشیدن پایه های اسطوره هلوكاست كاملا از روش دكتر محمود احمدی نژاد برگرفته شده است.
نكته دیگر آنكه در هر جای نمایش كه نام رییس جمهوری اسلامی ایران از زبان دیودونه خارج می شد حضار با شوق فراوان اقدام به تشویق و دست زدن می نمودند.
خبرنگار مشرق در پاریس یكی از این اجرا ها حضور داشت در مصاحبه با بینندگان این نمایش با این پاسخ مواجه شد كه آنان محمود احمدی نژاد را فردی شجاع می دانند كه در نهایت شجاعت حرفش را می زند و از لابی های یهودی صهیونیستی جهانی ترسی به خود راه نمی دهد. یكی دیگر از ببیندگان به خبرنگار مشرق گفت در حال حاضر فرانسه را حدود 18 هزار یهودی اداره می كنند و تمامی مناصب كلیدی در فرانسه در اختیار آنان است و بدون مرتبط بودن به آنان هیچ كسی نمیتواند پله های ترقی را طی كند.
یكی دیگر از حضار كه از نژاد شرقی بود اظهار داشت؛ به خودش می بالد كه محمود احمدی نژاد یك آسیایی است و هم قاره ای او محسوب می شود. این نمایش بیش از یك سال است كه به روی صحنه است و در تمامی سانس ها، سالن كاملا پر می شود. به تعبیر خود دیودونه استفاده از گفتمان رییس جمهوری اسلامی ایران در برخورد با مسئله هلوكاست، برای او بركت اقتصادی نیز به همراه داشته است.