حجاب برتر از ديدگاه رهبر معظم انقلاب

یكی از این موضوعات عینی و ملموس كه شاید هیچ‌كس نتواند به اندازه رهبر انقلاب در ارتباط با آن رهنمودهای شفاف و روشن ارائه كند، مسئله مهم و حساس و دقیق «حجاب» است و جالب این‌كه حجم اهتمام و گفتار ایشان در این موضوع برخلاف توقع و انتظار بسیار قابل توجه است كه بازخواني بخشي از اين سخنان مي پردازيم.

بحث پوشش زن نبايد از هجوم تبليغاتي غرب متأثر باشد

به نظر ما، بحثهايي كه درباب پوشش زن مي‏شود، بحثهاي خوبي است كه انجام مي‏گيرد؛ منتها بايد توجه كنيد كه هيچ بحثي در اين زمينه‏هاي مربوط به پوشش زن، از هجوم تبليغاتي غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد. مثلاً بياييم با خودمان فكر كنيم كه حجاب داشته باشيم، اما چادر نباشد؛ اين فكر غلطي است. نه اين‏كه من بخواهم بگويم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من مي‏گويم چادر بهترين نوع حجاب است؛ يك نشانه‏ي ملي ماست؛ هيچ اشكالي هم ندارد؛ هيچ منافاتي با هيچ نوع تحركي هم در زن ندارد. اگر واقعاً بناي تحرك و كار اجتماعي و كار سياسي و كار فكري باشد، لباس رسمي زن مي‏تواند چادر باشد و - همان‏طور كه عرض كردم - چادر بهترين نوع حجاب است.
البته مي‏توان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همين‏جا هم بايستي آن مرز را پيدا كرد. بعضيها از چادر فرار مي‏كنند، به خاطر اين‏كه هجوم تبليغاتي غرب دامنگيرشان نشود؛ منتها از چادر كه فرار مي‏كنند، به آن حجاب واقعي بدون چادر هم رو نمي‏آورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار مي‏دهد!
شما خيال كرده‏ايد كه اگر ما چادر را كنار گذاشتيم، فرضاً آن مقنعه‏ي كذايي و آن لباسهاي و ليضربن بخمرهنّ علي جيوبهنّ (6) و همانهايي را كه در قرآن هست، درست كرديم، دست از سر ما بر مي‏دارند؟ نه، آنها به اين چيزها قانع نيستند؛ آنها مي‏خواهند همان فرهنگ منحوس خودشان عيناً اين‏جا عمل بشود؛ مثل زمان شاه كه عمل مي‏شد. در آن زمان، زن اصلاً پوشش و حجابي نداشت؛ حتّي در اين‏جاها وقتي نوبت به اين كارها مي‏رسد، بي‏بندوباري خيلي بيشتر هم مي‏شود؛ كمااين‏كه در زمان شاه، بي‏بندوباري‏يي كه در همين شهر تهران و بعضي ديگر از شهرهاي كشور ما بود، از معمول شهرهاي اروپا بيشتر بود! زن معمولي در اروپا، لباس و پوشش خودش را داشت؛ اما در اين‏جا آن‏طوري نبود. آن‏طور كه ديده بوديم و شنيده بوديم و مي‏دانستيم و مناظري كه از آن وقت الان جلوي نظر من هست، انسان واقعاً حيرت مي‏كند كه چرا بايستي اين‏گونه بشود؛ كمااين‏كه در خيلي از كشورهاي متأسفانه عقب‏مانده‏ي مسلمان و غيرمسلمان هم همين‏طور است. بنابراين، بايد بدقت و با نهايت كنجكاوي و بدون اغماض، مسائل ارزشي را رعايت كرد.

نبايد زنان به سمت تجمل‏گرايى سوق پيدا كنند

اين گرايش به تجمل‏گرايى كه مدتها بود در جامعه‏ى ما يواش يواش كم شده بود، يا در اوايل انقلاب مثلاً خانمها به تجملات و زر و زيورها اعتنايى نمى‏كردند، متأسفانه باز اين چيزها - آن‏طور كه شنيده مى‏شود - در جامعه‏ى ما دارد رشد مى‏كند. زنان انديشمند و بافكر و بامعرفت جامعه‏ى ما بايد اين را خطر بدانند. نبايد زنان به سمت تجمل‏گرايى سوق پيدا كنند. البته اين خطر براى مردان هم هست؛ منتها در زنان بيشتر و امكانش زيادتر است. وانگهى در اين قضيه، در موارد بسيارى، مردان تحت تأثير زنانشان قرار مى‏گيرند. شماها واقعاً بايد با اين قضيه مبارزه كنيد؛ خودتان هم مراقبت نماييد.
من با تظاهر به تجمل و تجمل‏گرايى در حد معتدلِ كمِ ناگزيرش مخالفتى نمى‏كنم؛ ليكن اگر بنا شد كه روند افراطى پيدا كند، چيز بسيار مزخرفى است. در لباس، در آرايش، در زر و زيورها و طلا و جواهرات، خانمها بايستى خيلى اهميت بدهند كه امساك بشود و بى‏اعتنايى به اين چيزها انجام بگيرد، تا شايد ان‏شاءاللَّه به درخشندگيها و زيباييهاى واقعى‏تر بيشتر توجه بشود، تا به اين زيباييهاى ظاهرى.
گفتني است كه اداره کل امور جوانان استان تهران رهنمودهای حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله) پیرامون بحث حجاب در دوران انقلاب و عصر حاضر را با عنوان «گوهر ناب»  گرد آوری و در قالب کتاب حجاب در سالروز ولادت حضرت زهرا (س) و منتشر شده است.

حجاب در جهت کرامت زن است

حجاب، تكريم آن كسى است كه در حجاب است. حجاب زن، تكريم زن است. در بيشتر كشورها - حالا من «بيشتر» كه ميگويم، چون همه را اطلاع ندارم - در گذشته، در قديم، در همين اروپا تا دويست سيصد سال پيش زنهاى اعيان و اشراف حجابى روى صورتشان مى‏انداختند؛ در بعضى از فيلمهاى قديمى شايد ديده باشيد. يك حجاب مى‏انداختند كه چشمها به روى آنها نيفتد. اين، تكريم است. در ايران باستانى زنهاى اعيان و اشراف و رؤسا همه باحجاب بودند؛ زنهاى افراد پائين و طبقات پست، نه، بى‏حجاب هم مى‏آمدند؛ مانعى هم نبود.
اسلام آمد اين تبعيض را گذاشت كنار، گفت نخير، زن بايد باحجاب باشد؛ يعنى اين تكريم مال همه‏ى زنان است. اين است نظر اسلام. آن وقت آنها حالا شده‏اند طلبكار، ما شده‏ايم بدهكار! آنها بدهكارند؛ آنها بايد بگويند چرا زن را مثل يك كالا وسيله‏ى شهوترانى قرار دادند. يك آمارى را همين ديروز براى من نقل كردند - آمار مال يك هفته قبل است - كه يك سوم زنهاى دنيا از دست مردها كتك ميخورند! به نظر من اشك انسان در مى‏آيد؛ اين گريه‏آور است. و اين بيشتر در كشورهاى صنعتى است؛ در كشورهاى فرنگى است و ناشى از همان خشونتهاى جنسى و مطالبات خشن جنسى است كه مرد از زن دارد. اين هوچيگرى‏هاى آنها در مورد زن است؛ آن وقت راجع به زن بحث ميكنند: شما حجاب را اجبارى كرديد. خود آنها بى‏حجابى را اجبارى ميكنند، دختر دانشجو را تو دانشگاه راه نميدهند، به خاطر اينكه روسرى دارد، آن وقت به ما ميگويند چرا شما حجاب را اجبارى كرديد! اين در جهت كرامت زن است، آن در جهت پرده‏درى و بى‏احترامى به زن است. و از اين قبيل مواردى هست كه اينها هوچيگرى‏هاى غرب است.