در صورت فعال شدن مجدد دست اندرکاران مطبوعات زنجیره ای، بزرگترین متضرر صحنه کسی نیست جز دولت اعتدال که برای کارکردن به فضایی آرام و بی‌تنش نیاز دارد.
به گزارش 598 به نقل از بصیرت، رسانه ها و مطبوعات در دنیای امروز به قدری
صاحب نقش و تاثیر هستند که تصور دنیای بدون رسانه و مطبوعات در شرایط
امروز امری ناممکن به نظر می‌رسد. اما گاه این نقش‌آفرینی‌ها در مسیر خود
قرار نمی‌گیرد.
تورقی در مطبوعات و رسانه‌های کشورمان در روزهای اخیر به ویژه در ایامی که رئیس جمهور محترم به همراه تیم خود برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک می‌شد و همچنین تحلیل‌هایی که پس از بازگشت و دیپلماسی تلفنی که بین روسای جمهور دو کشور ایران و آمریکا در لحظات پایانی سفر در برخی رسانه ها و مطبوعات در مورد مذاکره با آمریکا صورت گرفت، نشان داد که گویی اصحاب قدرت و رسانه‌ای که در برهه‌ای از تاریخ انقلاب در کشورمان در قامت یک جریان سیاسی فعال بود و نفوذ و اقتدار زیادی در بخشی از مطبوعات که به «روزنامه‌های زنجیره‌ای» موسوم شدند داشت در حال احیا شدن است.
روزنامه‌های زنجیره‌ای اصطلاحی بود که به برخی از روزنامه‌ها در سال‌های قدرت دولت اصلاحات اطلاق می‌شد و آن هم در سایه اتخاذ سیاست تساهل و تسامح وزارت ارشاد اصلاحات بود. آنان با استفاده از ابزار رسانه و همنوایی در بیان مطالبی سازمان یافته و جهت‌دار عموما دنبال القای اهداف از پیش طراحی شده خود و تخریب و خدشه‌دار کردن نهادهای انقلابی و ارزشی بودند.
اقدامات آنها در سیاه‌نمایی از ارزش‌های انقلابی و کارکردهای نظام اسلامی به قدری بالا گرفت که مقام معظم رهبری از این که برخی از مطبوعات با شالوده‌شکنی از هنجارهای انقلابی و اسلامی به پایگاه دشمن تبدیل شده‌اند، ابراز نگرانی کرده، به جد به مسئولان و متولیان امور فرهنگی هشدار دادند.
البته کارکرد مطبوعات و رسانه‌ها در دنیای امروز دچار تحول شده و علاوه بر انجام رسالت ذاتی خود - که آگاهی بخشی به مردم و جامعه است- نقش، تاثیر و جایگاهی ویژه در مناسبات اجتماعی و معادلات قدرت و سیاست نیز پیدا کرده‌اند؛ چه بسا از همین روی مطبوعات آزاد را رکن چهارم دموکراسی نامیده‌اند.
اما آنچه در این خصوص موجبات نگرانی و دغدغه دلسوزان نظام و انقلاب را فراهم می‌کند، ناظر به کارکرد ثانویه مطبوعات در جابجا کردن ارزش‌ها و واقع نمایی امور غیرحقیقی؛ به ویژه در مطبوعات و رسانه‌های جمعی متعلق یا هوادار دولتی است که با شعار اعتدال و توجه محوری به سامان دادن امور اقتصادی و معیشتی مردم توانسته است رای اعتماد مردم را به خود جلب نماید.
این اتفاق که طلیعه‌های آن را در بازگشت تیترهای همسو و خاص به نشریات موسوم به اصلاحات، خبر بازگشت احتمالی برخی مطبوعات‌چی‌های تنش‌آفرین زمان دوم خرداد و حوادث پس از فتنه۸۸ و درخواست متعدد مجوز نشریه از سوی جریانات خاص سیاسی در چند هفته اخیر به مناسبت برخی سفرها و اقدامات دولت قابل مشاهده‌اند، از دو حالت خارج نیست؛ یا با کمک و نظرداشت دولتی‌ها در حال رخ دادن است یا مطبوعات و روزنامه‌های زنجیره ای فرصت را در این دولت مهیا و مغتنم شمرده، با سوءاستفاده از مشی اعتدالی دولت و در پرتو آزادی مطبوعات در کشور می خواهند به گفتمان گذشته خود برگشت نمایند.
البته زعم نویسنده این سطور نیز مورد نخست نیست و با شناختی که از گردانندگان و تصمیم‌سازان روزنامه‌های موسوم به زنجیره ای دارد، بیشتر وقوع حالت دوم را تایید می‌کند. اما در هر دو حالت مسئولیت دولت منتفی نیست؛ چرا که اگر جریان‌های سیاسی مذکور هیچ نوع قاعده‌ای را در ذیل شعارهای دولت تدبیر و امید بر عرصه فوق‌العاده حساس مطبوعات و رسانه‌های جمعی حاکم نبینند، با انبانی پر از مجوزهای رنگارنگ و تیترهای همسوی جهت‌دار، فضایی همانند رسانه‌های زنجیره‌ای در سال های ۷۸ تا ۸۳ به وجود خواهند آورد.
در این صورت بزرگترین متضرر صحنه هم کسی نیست جز دولت اعتدال که برای کارکردن به فضایی آرام و بی‌تنش نیاز دارد. این در حالی است که عواقب تلاش‌های اختلاف‌افکنانه و تاثیرات نامناسب اقدامات شبکه‌ای رسانه‌های زنجیره‌ای در زمان اصلاحات در حافظه تاریخی جامعه ما وجود دارد.
ایجاد التهابات ارزشی و اختلافات مذهبی و قومی در جامعه، ایجاد تنش و مناقشات جناحی و سیاسی، القا مشکلات و دامن زدن به معضلات اجتماعی و اقتصادی، از حداقل کارکردهای رسانه های زنجیره‌ای است که هم با مشی اعتدالی دولت یازدهم انطباق ندارد و هم مانع بزرگ به ثمر نشستن برنامه‌ها و کارکردهای دولت در راستای حل مشکلات مردمی است که به وعده مشی و تدبیر دولت با امید گره‌گشایی از مشکلات‌شان رای داده‌اند.
تورقی در مطبوعات و رسانه‌های کشورمان در روزهای اخیر به ویژه در ایامی که رئیس جمهور محترم به همراه تیم خود برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک می‌شد و همچنین تحلیل‌هایی که پس از بازگشت و دیپلماسی تلفنی که بین روسای جمهور دو کشور ایران و آمریکا در لحظات پایانی سفر در برخی رسانه ها و مطبوعات در مورد مذاکره با آمریکا صورت گرفت، نشان داد که گویی اصحاب قدرت و رسانه‌ای که در برهه‌ای از تاریخ انقلاب در کشورمان در قامت یک جریان سیاسی فعال بود و نفوذ و اقتدار زیادی در بخشی از مطبوعات که به «روزنامه‌های زنجیره‌ای» موسوم شدند داشت در حال احیا شدن است.
روزنامه‌های زنجیره‌ای اصطلاحی بود که به برخی از روزنامه‌ها در سال‌های قدرت دولت اصلاحات اطلاق می‌شد و آن هم در سایه اتخاذ سیاست تساهل و تسامح وزارت ارشاد اصلاحات بود. آنان با استفاده از ابزار رسانه و همنوایی در بیان مطالبی سازمان یافته و جهت‌دار عموما دنبال القای اهداف از پیش طراحی شده خود و تخریب و خدشه‌دار کردن نهادهای انقلابی و ارزشی بودند.
اقدامات آنها در سیاه‌نمایی از ارزش‌های انقلابی و کارکردهای نظام اسلامی به قدری بالا گرفت که مقام معظم رهبری از این که برخی از مطبوعات با شالوده‌شکنی از هنجارهای انقلابی و اسلامی به پایگاه دشمن تبدیل شده‌اند، ابراز نگرانی کرده، به جد به مسئولان و متولیان امور فرهنگی هشدار دادند.
البته کارکرد مطبوعات و رسانه‌ها در دنیای امروز دچار تحول شده و علاوه بر انجام رسالت ذاتی خود - که آگاهی بخشی به مردم و جامعه است- نقش، تاثیر و جایگاهی ویژه در مناسبات اجتماعی و معادلات قدرت و سیاست نیز پیدا کرده‌اند؛ چه بسا از همین روی مطبوعات آزاد را رکن چهارم دموکراسی نامیده‌اند.
اما آنچه در این خصوص موجبات نگرانی و دغدغه دلسوزان نظام و انقلاب را فراهم می‌کند، ناظر به کارکرد ثانویه مطبوعات در جابجا کردن ارزش‌ها و واقع نمایی امور غیرحقیقی؛ به ویژه در مطبوعات و رسانه‌های جمعی متعلق یا هوادار دولتی است که با شعار اعتدال و توجه محوری به سامان دادن امور اقتصادی و معیشتی مردم توانسته است رای اعتماد مردم را به خود جلب نماید.
این اتفاق که طلیعه‌های آن را در بازگشت تیترهای همسو و خاص به نشریات موسوم به اصلاحات، خبر بازگشت احتمالی برخی مطبوعات‌چی‌های تنش‌آفرین زمان دوم خرداد و حوادث پس از فتنه۸۸ و درخواست متعدد مجوز نشریه از سوی جریانات خاص سیاسی در چند هفته اخیر به مناسبت برخی سفرها و اقدامات دولت قابل مشاهده‌اند، از دو حالت خارج نیست؛ یا با کمک و نظرداشت دولتی‌ها در حال رخ دادن است یا مطبوعات و روزنامه‌های زنجیره ای فرصت را در این دولت مهیا و مغتنم شمرده، با سوءاستفاده از مشی اعتدالی دولت و در پرتو آزادی مطبوعات در کشور می خواهند به گفتمان گذشته خود برگشت نمایند.
البته زعم نویسنده این سطور نیز مورد نخست نیست و با شناختی که از گردانندگان و تصمیم‌سازان روزنامه‌های موسوم به زنجیره ای دارد، بیشتر وقوع حالت دوم را تایید می‌کند. اما در هر دو حالت مسئولیت دولت منتفی نیست؛ چرا که اگر جریان‌های سیاسی مذکور هیچ نوع قاعده‌ای را در ذیل شعارهای دولت تدبیر و امید بر عرصه فوق‌العاده حساس مطبوعات و رسانه‌های جمعی حاکم نبینند، با انبانی پر از مجوزهای رنگارنگ و تیترهای همسوی جهت‌دار، فضایی همانند رسانه‌های زنجیره‌ای در سال های ۷۸ تا ۸۳ به وجود خواهند آورد.
در این صورت بزرگترین متضرر صحنه هم کسی نیست جز دولت اعتدال که برای کارکردن به فضایی آرام و بی‌تنش نیاز دارد. این در حالی است که عواقب تلاش‌های اختلاف‌افکنانه و تاثیرات نامناسب اقدامات شبکه‌ای رسانه‌های زنجیره‌ای در زمان اصلاحات در حافظه تاریخی جامعه ما وجود دارد.
ایجاد التهابات ارزشی و اختلافات مذهبی و قومی در جامعه، ایجاد تنش و مناقشات جناحی و سیاسی، القا مشکلات و دامن زدن به معضلات اجتماعی و اقتصادی، از حداقل کارکردهای رسانه های زنجیره‌ای است که هم با مشی اعتدالی دولت یازدهم انطباق ندارد و هم مانع بزرگ به ثمر نشستن برنامه‌ها و کارکردهای دولت در راستای حل مشکلات مردمی است که به وعده مشی و تدبیر دولت با امید گره‌گشایی از مشکلات‌شان رای داده‌اند.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
