به گزارش 598، مهرداد بذرپاش نماینده مردم تهران در
مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با فارس گفت: برخی، نانجیبانه تلاش می کنند
جا بیندازند که تحریم های فعلی علیه مردم ایران، نتیجه سیاست های نظام و
یا مسائل حاشیهای، نظیر هولوکاست بوده است که این، یک عملیات فریب است که
می خواهد اذهان عمومی را از عامل اصلی تحریم ها منحرف کند.
وی افزود: آقای روحانی که خود از ابتدای
مذاکرات هستهای ایران با غرب دست اندرکار و مطلع بوده، بهتر از همه، روند
مذاکرات غرب با ایران را می داند. آقای روحانی به خوبی میداند که فتنه 88
عامل اصلی تحریم های یکجانبه آمریکا علیه ایران بوده است.
عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان
تاکید کرد: خرداد ماه 1387 و طی سفر به تهران، خاویر سولانا طرح موسوم به
"فریز در مقابل فریز" را پیشنهاد داد که این موضوع، حاکی از اذعان طرف
مقابل به مفاهمه و بازی برد – برد با ایران بود. به عبارتی طرف مقابل با
اذعان به حقوق هسته ای کشورمان، خواستار توقف تحریم ها و همزمان توقف رشد
فعالیت های هستهای ایران شده بود.
بذرپاش اظهار داشت: این پیشنهاد، به
خوبی وضعیت جمهوری اسلامی در آن برهه را نشان می دهد. همان زمان خبرهایی
درباره نامه های رییس جمهور آمریکا به رهبر معظم انقلاب برای مذاکره مستقیم
منتشر شد، اما یک سال بعد، درست در خرداد 88 فتنه گران، به بهانهی دروغ
زشت تقلب، مدتی وضعیت تهران را ناآرام کردند؛ ناامنی در برخی خیابان های
تهران باعث شد روند کوتاه آمدن آمریکا در قبال ایران هستهای، وضعیت معکوس
بگیرد.
وی تصریح کرد: درست یک سال بعد و در
خرداد 89 ، اینبار تحریم های قطعنامه 1929 علیه مردم ایران اعمال شد و
متعاقب آن موجی از تحریم های یکجانبه آغاز گشت. این تحریم ها اصلی ترین
تحریم های آمریکایی ها علیه مردم ایران بود. بر اساس همین تحریم بود که
آمریکایی ها صنعت نفت و بانکداری کشورمان را به عنوان بازوهای فعالیت های
هستهای جا زدند و تحریم های نفتی و بانکی اعمال شد و این مهمترین تحریم
ایران از سوی ایالات متحده امریکا بود.
بذرپاش افزود: دلیل این تغییر رفتار
آمریکایی ها با ایران، به فاصله یک سال کاملاً قابل درک است. این موضوع را
می توانید در مقاله روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال ببینید. این
روزنامه همزمان در مقاله ای نوشت که باید تحریم ها بر موضوع معیشت، متمرکز
شود تا شورش های خیابانی در تهران احیاء گردد.
نماینده مردم تهران در مجلس افزود:
مفاهمه داخلی و خارجی در موضوع تحریم و آشوب، اتفاق پنهانی نیست. باراک
اوباما که تا قبل از انتخابات 22 خرداد 1388 در نامههایی به رهبر معظم
انقلاب، خواستار مذاکره مستقیم مقامات 2 کشور بود، پس از انتخابات و راه
اندازی پروژه آشوب در تهران می گوید: "به نظر، نمیرسد ایران از نظر سیاسی
آنقدر وضع ثابتی داشته باشد که بتوانند درباره مسأله ی هستهای تصمیمهای
سریع اتخاذ کنند". از سوی دیگر، اوضاع داخلی ایران موجب پیچیدهتر شدن
تلاشها برای رسیدن به توافق میان ایران و قدرتهای جهان سر مسأله سوخت
اتمی شده است.
وی افزود:" کیمآر هولمز" تحلیلگر ارشد
نشریه واشنگتنتایمز، حدود 2 ماه پیش از قطعنامه 1929 در سرمقاله این نشریه
نوشت: «تحریم به تنهایی کافی نیست. ما باید دیپلماسی عمومی را به نقض
حقوقبشر در ایران متمرکز کنیم. جمهوری اسلامی به دلیل وجود اپوزیسیون
داخلی دچار نقاط ضعف شده و باید بر این نقطه فشار وارد کرد.» روزنامه
آلمانی «ولت» نیز چند هفته قبل از تحریم 1929 نوشت: «توان گروههای
اپوزیسیون ایران برای تغییر رفتار مقامات این کشور کافی نیست. به همین علت
است که غرب باید همزمان تهدیدهای چندباره ی خود در اعمال تحریمهای سخت
علیه ایران را در پیش بگیرد».
وی افزود: مایکل اورن، سفیر رژیم
صهیونیستی در آمریکا چند روز قبل از تصویب قطعنامه 1929 میگوید: «ملت
ایران در پی انتخابات ریاستجمهوری با برقرار شدن تحریمهای جدی نیز،
رهبران رژیم را مسؤول وضعیت تلقی خواهد کرد نه آمریکا یا اسرائیل را و
تحریمها شکاف میان حکومت با ملت ایران را بیشتر میکند و رژیم را ضعیفتر
خواهد کرد.
عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان
مجلس افزود: بگذارید در اینباره واضح ترین تحلیل را از زبان آدام ارلی،
سفیر وقت آمریکا در بحرین بشنویم. وی همان زمان در گفتوگو با برخی مقامات
عربی گفت «کاخ سفید همزمان با انجام مذاکرات ایران و 1+5 نحوه حمایت از
«رهبران معارض جدید» در ایران را پیگیری میکند». ارلی افزود: «اگر مذاکرات
ژنو موفقیتآمیز نباشد و در آن پیشرفتی حاصل نشود، آمریکا قصد دارد
همزمان با تشدید تحریمها، اعمال فشار سیاسی علیه تهران را با حمایت
«رسمی»، «علنی» و «گسترده» از موسوی و خاتمی وسعت بخشد چرا که هیچ فشاری به
دولت ایران، بدون تقویت جریانهای طرفدار غرب در ایران کارساز نیست». وی
در ادامه میگوید "همین حالا هم این موضوع پنهانی نیست که ما از موسوی و
خاتمی حمایت میکنیم اما علنی شدن این حمایت، همزمان با اعمال تحریمها
میتواند این فایده را داشته باشد که مردم ایران به این نتیجه برسند که
تنها راه رهایی از تحریمها گرایش به این افراد است".
بذرپاش در پایان تأکید کرد: موضوع
ارتباط تحریم ها و ایجاد فتنه، واضح تر از آن است که کسی درصدد انکار آن
برآید. فتنه گران، سال 88 از ترس تسلیم شدن غرب در قبال ایران در موضوع
هسته ای، فتنه زشت 88 را راه انداختند تا دشمن را به طمع انداخته و روند
عقب نشینی آنها در مقابل ملت ایران را به تعویق بیندازند. «اگر سال 88 دشمن
در مقابل ایران کوتاه نیامد و تحریم های یکجانبه نفتی و بانکی را اعمال
کرد، این بدون تردید نتیجه آشوب های سال 88 و باز شدن یک فضای تحلیلی در
مقابل دشمنان برای استفاده از ظرفیت های داخلی در جهت تضعیف نظام و در
نتیجه فشار در موضوع هسته ای بود. بنابراین، این قبیل حرفها که عامل
تحریمها، سؤال از هولوکاست یا مقاومت بر احقاق حقوق مردم بود، حرف های بی
اساس است که عاملین اصلی تحریم ها برای فریب مردم بکار میبرند.