گروه ورزش - حميدرضا عرب :
زيرپوست بازي استقلال-اف سئول كه چهارشنبه هفته گذشته در ورزشگاه آزادي
انجام شد و درنهايت منجر به ناكامي استقلال و نرسيدن به فينال ليگ قهرمانان
آسيا گرديد نكات بسياري نهفته؛ يكي از نكتهها اين است: «تعداد موقعيتهاي
گل استقلال در غياب آندو و نكونام.»
طي سالهاي اخير- شايد 10سال گذشته- هيچ
نمايشي نظير آنچه چهارشنبه شب از استقلال ديديم در كارنامه بازيهاي اين
تيم ثبت نشده است. وجه تمايز اين بازي با تمام بازيهايي كه درسالهاي اخير
ديديم همين مهم است. استقلال بيش از 10 موقعيت گل در يك بازي به دست آورد
آن هم در شبي كه 2 عنصراصلي خط ميانياش را در اختيار نداشت. دليل اين همه
تفاوت چيست؟
چرا استقلال قادر است در شرايطي كه
ستونهاي اصلي خط ميانياش را در اختيار ندارد اين تعداد موقعيت گل ايجاد
كند؟ به گواه آمار چنانچه موقعيتهاي استقلال تبديل به گل ميشد شايد در
همان نيمه اول آبيها به آنچه ميخواستند ميرسيدند اما فقدان تمركز كافي و
البته از خودگذشتگي در برخي دقايق موجب شد استقلال از اين همه موقعيت گلي
كه به چنگ آورده فقط 2 گل بزند.
حال منظور از اشاره به تعداد موقعيتهاي
گل استقلال در اين ميدان تاكيد به ضعفهاي تمام كنندگي و عدم تمركز كافي
نيست. دليل اصلي پرداختن به اين موضوع تعداد موقعيتهايي است كه استقلال در
غياب مردان هميشه ثابتش به دست ميآورد. وضعيت به وجود آمده ميتواند
پيامهاي زيادي براي اميرقلعهنويي كه اول شخص كادر فني استقلال به حساب
ميآيد صادر كند. شايد مهمترين پيام اين باشد كه امير قلعهنويي از اين پس
از تعداد هافبكهاي تخريبياش در ميادين بكاهد چراكه عموما استقلال او با
تركيب آندو، جواد و ساموئل وارد ميدان ميشود كه اين 3 نفر بيشتر خصوصيات
تخريبي دارند.
البته آندو طي زماني كه در استقلال بوده
كوشيده نقش بازيسازي را هم بر عهده بگيرد و براساس آمار به دست آمده در
ليگ، نكونام نيز يكي از بازيكنان موثر استقلال محسوب ميشود اما آنچه
ميتوان از آخرين نمايش استقلال در ليگ قهرمانان آسيا كه منتج به حذف
آبيها شد برگرفت اين مهم است كه شايد نياز باشد امير قلعهنويي از اين پس
بيشتر به نيروهاي تهاجمياش ميدان بدهد و يا لااقل در نوع بازي گرفتن از
بازيكنانش تغييراتي ايجاد كند. براي مثال در تيم ملي ميبينيم كه عموما از
نكونام بهعنوان يكي از بازيكناني كه بيشتر وظايف هجومي بر عهده دارد
استفاده ميشود و آندو عقبتر از اين بازيكن بازي ميكند.
در حالي كه در استقلال تركيب بندي كاملا
برعكس است و آندو جلوتر بازي ميكند و جواد قدري نزديك به مدافعان.
تغييري كه در شكل بازي استقلال مقابل اف سي سئول ايجاد شده بود در حقيقت از
همين نقطه نشات ميگرفت.
استقلال با يك هافبك دفاعي بازي ميكرد.
آن روز ساموئل چسبيده به مدافعان كار ميكرد و ديگر عناصر خط مياني وظيفه
موقعيتسازي براي مهاجمان را داشتند كه در اجراي اين هدف بسيار هم موفق
بودند. البته استقلال درفصل جاري ليگ داخلي موفقيت بيشتري در فاز گلزني
داشته كه اين نشان ميدهد اصولا آبيها در فاز گلزني موفقتر بودهاند و
حتي جدايي جباري نه تنها ضرري به استقلال نزده بلكه منفعتآفرين هم بوده
است.
در آخرين نمايش استقلال اما اين تغييرات
به طور محسوستري هم ديده شد. استقلال كه اين فصل را در غياب جباري آغاز
كرده و بيش از فصل قبل گل زده در مهمترين بازي ليگ قهرمانان آسيا اگرچه به
نتيجه دلخواه نرسيد اما در غياب 2 بازيكن بزرگ ديگرش نيز در فاز هجومي
عملكرد بهتري داشت. آنچه امروز ميتواند براي قلعهنويي و همكارانش يك نقشه
راه تلقي بشود دريافتن نكات اصلي اين بازي است.
استقلال ديگر از ليگ قهرمانان آسيا حذف
شده اما بايد آوردهاي از اين مسابقات داشته باشد كه در ادامه بازيها به
كارش آيد و چه نكتهاي مهمتر از همين بازي آخر كه تيم قلعهنويي در روزي
كه نه آندو را دارد و نه نكونام را (جباري هم نيست) تعداد موقعيتهاي
بيشتري تصاحب ميكند. خود قلعهنويي نيز در به وجود آمدن اين شرايط نقش
اصلي ايفا كرده است.
قطع به يقين امير در انتقال تفكرات خود
به بازيكنان بهتر از گذشته عمل كرده كه براي نمونه سياوش اكبرپور به يكي از
بهترين مردان استقلال بدل ميشود و ساموئل بينقصترين بازي ممكن را ارائه
ميكند. امير قلعهنويي نيز در اين ميدان كاملا تغيير كرده بود؛ بهخصوص
در نحوه انتقال خواستهها به شاگردانش. آنچه استقلال را در ليگ جاري به
دستاورد ديگري نايل ميكند در حقيقت نكات برگرفته از اين بازي است.
امير قلعهنويي بايد امروز ديگر فهميده
باشد كه تيمش نه تنها به جباري متكي نيست بلكه در موقع لزوم ميتواند چشم
از آندو و نكونام بپوشد و در غياب اين بازيكنان نيز بهترين عملكرد ممكن را
در فاز هجومي ارائه كند.
البته با امير موافقيم كه تيمش در اين
ميدان نتوانست عملكرد خوبي در خط دفاع داشته باشد و در سئول نيز با اينكه
جواد و آندو هم بودند 2 بار مقابل بازيكنان حريف مغلوب شد.
مسلما برطرف كردن ضعفهاي دفاعي استقلال
نياز به كنكاش بيشتر و حتي جذب بازيكنان جديد و شايد نيمكت نشين كردن برخي
مهرههاي كنوني داشته باشد.