به
گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق ، تاریخ مناطق کردنشین ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ،
گنجینه ای است از خاطرات مردانی که این سرزمین تا سالیان سال دیگر به خود
نخواهد دید. تقریبا تمامی سردارانِ سپاهِ حضرت روح الله اولین تجارب جهادی
خود را در کوه های سرد و مردافکنِ کردستان پشت سر گذاشته اند. با شروع جنگ
تحمیلی در جبهه های جنوب ، بسیاری از آنان به خوزستان هجرت کردند اما پس
از پایان عملیات بیت المقدس ، گروهی از آنان که دل های خود را در کردستان
جا گذاشته بودند بار دیگر به جبهه های شمال غرب بازگشتند و سرانجام نیز
خنکای شراب شهادت را در همان جا چشیدند.
عکس نه چندان شفافی که می
بینید ، از آن لحاظ منحصربفرد به شمار می رود که سه تن از تارخ سازان
کردستان را با هم به ثبت رسانده است. این سه تن که به حقیقت باید آنان را
سه برادر افسانه ای نامید ، با هم پای به کردستان گذاشتند. از قضای روزگار
به تیر عشقِ «محمد پدردره گرگی» مهروف به محمد بروجردی گرفتار شدند و
سرانجام نیز در مکتب همان پیر فرزانه پای در رکابِ براقِ شهادت نهادند و
خاک کردستان را به خون خویش مشرف نمودند. این تصویر ، اولین روزهای حضور
این سه سردار در جبهه های کردستان را نشان می دهد.
از راست:
*شهید
محمود کاوه:به سال 1340 در مشهد به دنیا آمد. در سال 1358 ، زمانی که تنها
19 سال داشت ،وارد جبهه کردستان شد. سه سال بعد به فرماندهی تیپ 155 ویژه
شهدا رسید . وی سرانجام در شهریور سال 1365در منطقه عمومی حاج عمران
شولای شهادت پوشید.
*شهید محمد علی گنجی زاده زواره : به سال 1340 در زواره متولد شد. در سال 1358 ، وارد جبهه کردستان شد. در سال 1360 به دنبال تشکیل تیپ 155 ویژه شهدا ، اولین خکم فرماندهی این تیپ ، به نام او توسط شهید محمد بروجردی امضا شد و سراجام در شهریور 1361 در عمليات پاكسازي پيرانشهر بال در بال ملائک گشود.
*شهید علی قمی کردی: به سال 1339 در شهر قم دیده به جهان گشود. در سال
1358وارد جبهه کردستان شد. همزمان با تشکیل تیپ 155 ویژه شهدا ، در جمع
موسسین ت حضور داشت و سرانجام در تیر ماه 1363 در حالی که قائم مقام
فرماندهی تیپ را بر عهده داشت ، با خون خویش وضو گرفت.
در این عکس
البته جای شهید ناصر کاظمی خالی است. ناصر ، پس از شهید بروجردی ، مرادِ
بچه های کردستان بود و او بود که از سوی شهید بروجردی ماموریت پیدا کرد یک
تیپ عملیاتی ویژه برای نبرد در کردستان تشکیل دهد. ناصر کاظمی هم این سه
تن را به عنوان زبده ترین نیروهایی که می توانستند بار فرماندهی این تیپ
را بر دوش بکشند انتخاب کرد و پخته ترینِ آن ها یعنی محمد علی گنجی زاده
را به عنوان اولین فرمانده ی تیپ به بروجردی پیشنهاد نمود. جالب آن که همه
فرماندهان و موسسان تیپی که نام «شهدا» بر آن نهاده شد ، یک به یک به خیل
شهیدان پیوستند.
روحمان با یادشان شاد