آقای رئیس‌جمهور! آن مسیردیگری کدام است؟

 

«آمریکائی‌ها مرتب از راه‌های گوناگون به ما پیغام میدهند که بیائید درباره‌ی مسئله‌ی هسته‌ای گفتگو کنیم؛ هم به ما پیغام میدهند، هم در تبلیغات جهانی‌شان این را مطرح میکنند. مسئولین بلندپایه و مسئولین میانی آمریکا بارها و بارها میگویند بیائید در کنار گفتگوهای ۱+ ۵ که درباره‌ی مسائل هسته‌ای بحث میکنند، آمریکا و جمهوری اسلامی دو به دو، درباره‌ی مسئله‌ی هسته‌ای ایران بحث کنند. من به این گفتگوها خوشبین نیستم. چرا؟ چون تجربه‌های گذشته‌ی ما نشان میدهد که گفتگو در منطق حضرات آمریکائی به این معنی نیست که بنشینیم تا به یک راه حل منطقی دست پیدا کنیم ــ منظورشان از گفتگو این نیست ــ منظورشان از گفتگو این است که بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول کنید! هدف، از اول اعلام شده است؛ باید نظر طرف مقابل قبول شود. لذا ما همیشه اعلام کردیم و گفتیم که این، گفتگو نیست؛ این، تحمیل است و ایران زیر بار تحمیل نمیرود. من به این اظهارات خوشبین نیستم، اما مخالفت هم ندارم.» رهبر معظم انقلاب اسلامی

 

جناب آقای روحانی؛ رئیس جمهور محترم ایران اسلامی

 

با تقدیم سلام همانگونه که مستحضرید این روزها مذاکرات دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ایالات متحده آمریکا تبدیل به خبر اول رسانه های داخلی و خارجی شده و جنبش دانشجویی مسلمان و انقلابی نیز با نگرانی تمام اخبار این مذاکرات را پیگیری می کند.

 

آقای رئیس جمهور

 

نگرانی جنبش دانشجویی از یک سو به طرف مذاکره باز می گردد که سابقه سیاه آن در قبال ملت ایران در طول حداقل شصت سال اخیر (از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ تاکنون) بر هیچ کس پوشیده نیست و کوی و برزنی در ایران اسلامی نیست که داغ شهیدی را ندیده باشد که یا مانند شهدای پرواز مسافربری ۶۵۵ ایران ایر مستقیما با دستان جنایتکار آمریکایی ها به شهادت رسیدند و یا با حمایت آمریکا توسط نوکران منطقه ای اش به خاک و خون کشیده شدند. طرفی که در طول ۳۴ سال پس از انقلاب اسلامی از هر دستاویزی برای براندازی و بی ثبات سازی نظام مستقر در کشور استفاده کرده و از حمله مستقیم نظامی تا حمایت از متجاوزین بعثی تا کودتا و انقلاب رنگین، از حمایت از منافقین و ترور مسئولین کشور تا ترور دانشمندان هسته ای، از تحریم های اقتصادی تا تحریم های ناجوانمردانه دارویی و غذایی، از جاسوسی تا خرابکاری و … را در کارنامه سیاه خود در پیشگاه ملت ایران ثبت و ضبط کرده است.

 

از سوی دیگر نگرانی ما ناظر به تیم مذاکره کننده خودی است. از سابقه ناصواب این تیم -که یک بار مسئول پرونده هسته ای بوده و با تفاهم نامه ننگین سعدآباد تمامی فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی را به حالت تعلیق درآورده و با سستی و کوتاهی در برابر باج خواهان بین المللی زمینه اشراف سرویس های جاسوسی بیگانه نسبت به اماکن نظامی و امنیتی و همچنین دانشمندان هسته ای کشور را فراهم کرده- که بگذریم مساله اصلی در شرایط کنونی بی صداقتی، عدم شفاف سازی محتوای مذاکرات و پنهان شدن در لوای فعالیت های فانتزی مثل فیس بوک بازی و تعارفات دیپلماتیک است.

 

ملت ایران باید بداند اگر قرار است جمهوری اسلامی با شیطان بزرگ سر یک میز بنشیند قرار است چه معامله ای صورت بگیرد؟ ملت ایران باید از نامه نگاری های شما و رئیس جمهور آمریکا مطلع باشد. ملت ایران باید بداند پشت پرده تعارفات دیپلماتیک و یا عملیات های روانی و رسانه ای طرفین چه معامله ای در جریان است؟

 

این نگرانی از عدم صداقت تیم مذاکره کننده وقتی به اوج می رسد که مشاور فرهنگی حضرتعالی رسما در گفت و گوی ویژه خبری شبکه دو اعلام می کند

 

«تلاش های ایران از گذشته تاکنون این بوده که ما به غربی ها اعتماد نداریم و آنها باید اعتماد سازی کنند.کلید این قفل باید جایی پیدا شود و از این دور بسته عدم اعتماد باید خارج شویم و برای اینکه از این حالت بی اعتمادی دو طرفه خارج شویم باید منافع مشترک داشته باشیم. اگر نتوانیم منفعت مشترک پیدا کنیم، حل این مشکل امکان ندارد چرا که طرفین به هم اعتماد ندارند.

در گیم تئوری این بحث خیلی جدی مطرح است که اگر دو طرف به هم اعتماد ندارند، چگونه با هم بازی می کنند و چگونه بازی آنها باخت باخت می شود. اگر می خواهند به بازی برد برد برسند آیا باید در همان زمینی که با هم اختلاف دارند، بازی کنند یا اینکه امکان دارد در مسیر دیگری که قابلیت بازی همراه با اعتماد است، بازی کنند. اگر آنجا که ساده تر است توانستند اعتماد یکدیگر را جلب کنند، می توانند در مرحله دوم آنجایی که بی اعتمادی حاکم است، وارد گفت و گوی توام با حداقلی از اعتماد شوند.»

 

آقای رئیس جمهور

 

چرا برای ملت به طور واضح مشخص نمی کنید که آن «مسیر دیگر» و «زمین دیگری» که قرار است در آن با آمریکا در منافع مشترک توافق و اعتمادسازی کنید و سپس با اعتمادسازی حداقلی به پرونده هسته بازگردید کجاست؟ آیا قرار است در سوریه معامله ای کنید؟ یا جای دیگری با آمریکا به منافع مشترک رسیده اید؟ مطالبه ملت آگاهی از محتوای مذاکرات بر سر اهداف و منافع ملی کشور است نه انتشار have a nice day و معذرت خواهی از ترافیک نیویورک. مطالبه اصلی ملت آن است که در موضوعات مهم داخلی و خارجی – خصوصا آنجا که با منافع مستکبرین تلاقی پیدا کرده و به طور مستقیم با استقلال نظام نسبت برقرار می کند- مردم نامحرم تلقی نشوند و منتخبین شان با صداقت با ایشان برخورد کنند. مطالبه ملت آن است که یک نفر نگوید موضوع مذاکرات فقط پرونده هسته ای است و دیگری بگوید اول در زمین دیگری که منفعت مشترک داریم اعتمادسازی می کنیم و بعد به زمین هسته ای باز می گردیم. مطالبه ملت آن است که یکی نگوید دستور کار فقط پرونده هسته ای است آن وقت دیگری دستور بررسی امکان برقراری پرواز مستقیم دوجانبه بین دو کشور را صادر کند. مطالبه ملت آن است که منتخبینشان با صداقت با ایشان برخورد کرده و این همه تناقض و لاپوشانی مشاهده نکنند.

 

در پایان بار دیگر ضمن یادآوری بدبینی رهبر معظم انقلاب به مذاکرات و یادآوری هزاران فراز از سخنان گهر بار امام راحل و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی در باب شیطان بزرگ از جنابعالی مطالبه می کنیم با توجه به سمت رسمی آقای دکتر آشنا به عنوان مشاور حضرتعالی و حضور ایشان در مذاکرات نیویورک نسبت به سخنان ایشان در رسانه ملی پاسخگو بوده و ذهن ملت را نسبت به آن «زمین دیگر» و «منفعت مشترک» روشن کنید.

 

والسلام