"تصویب قطعنامه سازمان ملل برای انهدام تمامی تسلیحات شیمیایی سوریه قدم بسیار مهمی برای دیپلماسی سازمان ملل محسوب می‌شود. اما این اقدام همچنین بیانگر خلا قدرت و جسارت از سوی غرب است."
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، "لوی مادهون" از دیدگاه خود در شبکه خبری دویچه وله می‌نویسد: «نهایتا تصویب این قطعنامه به بن بست دو سال و نیمه در شورای امنیت سازمان ملل که مانع از هر گونه اقدام هماهنگ بین‌المللی در رابطه با جنگ داخلی سوریه می‌شد، خاتمه داد. پس از هفته‌ها گفت‌وگو و مذاکره میان دیپلمات‌های روسی و آمریکایی، شورای امنیت که قدرتمندترین نهاد سازمان ملل محسوب می‌شود یک قطعنامه الزام آور بین‌المللی را تصویب کرد که سوریه را به انهدام تمامی سلاح‌های شیمیایی‌اش ملزم می‌سازد.
به نظر می‌آید که به خصوص دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا از این قطعنامه جدید بسیار راضی و خرسند است. دیپلمات‌های آمریکا نشانه‌های آسودگی خیال را در این مورد نشان دادند که دیگر حمله نظامی به سوریه لازم نیست؛ اقدامی که بسیار خطرناک و در داخل آمریکا کاملا بی‌طرفدار بود. اما آن‌ها همچنین پیشنهاد دادند که اگر بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه از مفاد این قطعنامه تبعیت نکند، اقدامی کاملا نظامی علیه اسد صورت گیرد.
تفکری آرزومندانه
بدون شک ورود به یک روند صلح چند جانبه می‌تواند نشانگر نقطه عطفی در تلاش‌های مداوم برای کاهش بحران سوریه باشد. اما با بررسی‌های دقیق‌تر اطمینان آمریکا به این مساله را باید تنها یک آرزوی محض دانست. در ضمن آمریکایی‌ها مجبور شدند تا بیش از نیمی از راه را با روس‌ها طی کنند تا آن‌ها را وادار سازند که خط مشی غیر مسئولانه خود را برای وتوی تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت رها کنند.
و به همین دلیل است که قطعنامه کنونی هرگونه مکانیسمی را که براساس فصل هفت منشور سازمان ملل باشد و بخواهد تحریم‌های جدید اقتصادی و اقدام نظامی را در نظر بگیرد، شامل نمی‌شود. با توجه به تجربیاتی که طی دو سال اخیر در مقابله با رژیم اسد به دست آمده، این سازش آمریکا با روس‌ها در واقع نوعی نادیده گرفتن است.
باید به خاطر آوریم که حتی کوفی عنان، نماینده ویژه، دلسوز، فروتن و با تجربه سازمان ملل نیزسال گذشته قربانی پرونده سوریه شد.
"ایده خط قرمز" تضعیف شد
اقدام دولت آمریکا در محکومیت صریح و واضح رژیم اسد به دلیل استفاده از تسلیحات شیمیایی هنوز هم اقدامی عجولانه و دارای عواقب در نظر گرفته می‌شود. هنوز استفاده رژیم اسد از سلاح‌های شیمیایی در گزارش‌های سازمان ملل به طور قطع تایید نشده است و باید به یاد آوریم که استفاده از سلاح‌های شیمیایی غیرقانونی علیه غیرنظامیان عبور از خط قرمزی است که پیشتر توسط اوباما تعریف شده بود.
خطر تضعیف این ایده خود خوانده خط قرمز، خلاء قدرت را در داخل دولت اوباما نشان می‌دهد که احتمالا نتایج مخربی برای اعتبار غرب دارد.
آنچه که در قطعنامه کنونی وجود ندارد یک راه حل برای دستیابی به آتش بسی در سوریه است و تاکنون مشخص نیست که طرف‌های مختلف جنگ داخلی سوریه و حامیان منطقه‌ای آن‌ها چگونه به این قطعنامه واکنش نشان خواهند داد. این قطعنامه برای آمریکا راهی بجز امید همکاری فعال با قدرت‌های منطقه‌ای چون ایران و عربستان سعودی باقی نمی‌گذارد. مساله واضح و مشخص این است که غرب قادر نخواهد بود تا برای توقف جنگ داخلی سوریه به تنهایی عمل کند.»
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
