598؛ قرمزپوشان خوش و خندان در حال گذر از تونل ورزشگاه هستند و در آن تاريكي شب، فقط ناراحتي و رفتار خشن عليرضا حقيقي است كه توي ذوق ميزند. او را ميبينيم كه پشت سر بهزاد غلامپور به محوطه بيروني تونل آزادي رسيده و با صدايي بلند، پدرش را صدا ميزند و حتي اجازه نميدهد صحبتهاي او با يكي از عكاسان تمام شود: «ول كن ديگه! بيا بريم، حوصله ندارم.»
اين جملات در حالي كه حقيقي به سمت پژو 206 نقرهاي پدرش در حركت بود، با درخواست چند هوادار قطع شد و واكنش اين دروازهبان به هوادارانش هم با همان لحن خشن تكرار شد: «زود باشيد! كار دارم بايد بروم.»
و موقع رفتن، با عصبانيت كيف ورزشياش را به سمت صندلي عقب ماشين پرتاب ميكند و در ماشين را چنان محكم ميبندد كه تعجب غلامپور و چند پرسپوليسي ديگر متعجب نگاهش ميكنند.
اين داستان كوتاه، اتفاقهايي را حكايت ميكند كه بعد از سوت پايان پرسپوليس- فجر از سر گذرانديم. ناراحتي حقيقي هم شايد از اين بوده كه با درخشش نيلسون بايد روزهاي بيشتري را روي نيمكت بنشيند.
هر چند كه پدر اين دروازهبان كل داستان را ساختگي ميداند و اينطور به آن واكنش نشان ميدهد: «آن شب بعد از بازي پرسپوليس ما ميخواستيم، جايي برويم كه من به عليرضا گفتم پسرم عجله كن و زودتر بيا كه او هم گفت بگذار ساكم را بردارم. اتفاقا من براي خروج از ورزشگاه عجله داشتم نه عليرضا. او عاشق پرسپوليس است. آنوقت از برد تيم ناراحت باشد؟ اينها حرفهاي آدمهاي مريض است.»
خود حقيقي اما سكوت اختيار كرده و ديگر حتي مثل قبل، رقيب برزيلياش را زير سوال نميبرد. تنها چيزي كه دربارهاش حرف ميزند، همين نيمكتنشينيهاي تكراري است.
او ميگويد: «هر روز با انگيزه تمرين ميكنم و منتظر كوچكترين فرصت هستم تا خودم را نشان بدهم. طبيعي است كه به خاطر نيمكتنشيني ناراحت باشم اما چارهاي نيست و بايد صبوري كنم تا زمان همه چيز را درست كند. آدمي هم نيستم كه دعا كنم رقيبم مصدوم يا محروم شود و يا گل بخورد. تنها كاري كه از دستم برميآيد صبر و تحمل است.»
وی در ادامه تاکید می کند: «مهمترين دليل جدايي من از روبينكازان، فيكس شدن در پرسپوليس و حضور در تيمملي بود كه متاسفانه اشتباه ميكردم و در حال حاضر كاري هم از دستم برنميآيد. وقتي دايي 11 بازيكن فيكس تيم را مشخص ميكند من كه نميتوانم سر خود لخت شوم و كنار نيلسون درون دروازه بايستم! يا ليست كی روش در اختيار من نيست كه اسم خودم را در آن بنويسم.»
حقیقی همچنان امیدوار است: «البته اميدم را از دست ندادهام و مطمئن باشيد براي ايستادن در دروازه تيمملي هر سختي را تحمل ميكنم. بعد از خدا همه چيز دست خودم است و بايد به هدفم برسم. از كاسياس كه ديگر بزرگتر نيستم! كاپيتان تيمملي اسپانيا است اما در رئال مادريد روي نيمكت مينشيند. من هم فقط بايد خوب تمرين كنم و يك زندگي حرفهاي داشته باشم تا به اهدافم برسم.»
عليرضا حقيقي در بازگشت به پرسپوليس، قراردادش را با روبينكازان فسخ كرد اما حالا كه فيكس بودنش در حد يك رويا باقي مانده، دوباره هواي نيمكتنشيني در اروپا به سرش زده و ميگويد كه تا نيمفصل بيشتر ميهمان پرسپوليس نخواهد بود: «من با روبينكازان قرارداد دارم و بايد برگردم. حضورم در پرسپوليس قرضي و مقطعي است. هر 10 روز يكبار با مسئولان تيم روسي در ارتباطم و بعد از پايان قراردادم با پرسپوليس بايد در تمرين روبينكازان حاضر شوم. دست خودم نيست كه بخواهم بمانم. با روبينكازان قرارداد دارم و بايد برگردم.»