شعری از میرشکاک؛به آمریکا سپردن سر،شما را/ شما را زندگانی، مرگ ما را

الا شیر-اوژنان دشت ناورد

ز جا خیزید دشمن سر برآورد


ز نو هنگامه‌ی شهد و شرنگ است

دوباره آزمون نام و ننگ است

*

ز خودبنیادی مشتی خس و خار

سیاست پیشه غولان تبهکار


ز نام افتاد با نان کار ما را

مسلمانان مسلمانی! خدا را


*

ز بام دین به دام نان فتادن

دکان عشوه چیدن، وعده دادن


ز دشمن آشتی جستن پی نان

زهی مردم فریب نامسلمان


ز ایمان فلک فرسا بریدن

به زیر سایه‌ی دشمن خزیدن


کدامین عزت است این غیر خواری؟

بجز این وعده‌ها دیگر چه داری؟


*

کرا از دشمنان بیم است؟ هیهات

کرا آهنگ تسلیم است؟ هیهات


الا دنیاپرستان ! خاکبازان!

فروشی نیست خون پاکبازان!


*

به دست خود نهادن بند بر دست؟

چنین کاری پدرداری نکرده است


به آمریکا سپردن سر، شما را

شما را زندگانی، مرگ ما را


خوشا روزی که سالار شهیدان

ز روی لطف بر ما ناامیدان


دری بگشاید از باغ شهادت

که دارد جان ما داغ شهادت


*

نه عقل از عشق غافل کرد ما را

نه دنیا رخنه در دل کرد ما را


به دنیا دل نبندد هر که مرد است

که دنیا سر به سر اندوه و درد است


*

بسیجی جان مرگ آگاه دارد

از این زندان به بیرون راه دارد


به بوی کاروان کربلا مست

به عشق حیدر کرار پابست

*

الا ای پایمردان خمینی!

جوانمردان آیین حسینی


پرستوهای بال و پر شکسته

که می خواهد شما را سر شکسته؟


به میدان از شما پایی که جا ماند

گواه بازگشت کربلا ماند

*

به میدان سراندازی درآیید

به قصد مرگ و جانبازی درآیید


که با ناهمرهان این کار خام است

فراروی شما داوی تمام است


در آن همراه با هم دشمن و دوست

به قصد کندن از ایمان ما پوست

*

ز دزدان بر حذر باشید یاران

ز یزدان با خبر باشید یاران


شهید زنده، مرد دین و ناورد

امام و رهبری را یار و همدرد


ز مردی گر نشانی باشد او راست

در این ره هیچ ناید جز نکو راست


در این ره هیچ می ناید ز دزدان

به غیر از همدلی با زن بمزدان

*

الا ای دشمنان دین، خدا را

ز جان دادن مترسانید ما را


شهادت بوده عمری آرزومان

چه باک از کربلای پیش رومان