پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
با امضای پروتکل «تحویل موقت نیروگاه اتمی بوشهر» که دقایقی پیش با حضور رئیس سازمان انرژی اتمی و رئیس شرکت روس پیمانکار نیروگاه بوشهر انجام گرفت، مسئولیت بهره‌برداری و نگهداری واحد نخست نیروگاه بوشهر به متخصصان ایرانی سپرده شد.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس، مراسم امضای پروتکل تحویل موقت نیروگاه اتمی بوشهر دقایقی پیش با حضور «علی‌اکبر صالحی» رئیس سازمان انرژی اتمی، «چیت چیان» وزیر نیرو، «احمدیان» مدیرعامل شرکت تولید و توسعه انرژی اتمی و رئیس شرکت روسی پیمانکار نیروگاه بوشهر انجام شد.
«علی اکبر صالحی» رئیس سازمان انرژی اتمی پیش از این در گفت‌وگویی اعلام کرده بود که این نیروگاه شامل 2 سال گارانتی می‌شود و در صورت وجود تجهیزات معیوب، روس‌ها موظفند این تجهیزات را تعمیر کنند.
وی گفته بود، رآکتور بوشهر بعد از تحویل موقت به مدت 14 روز بایستی کار کند که 10 روز آن به طور پیوسته است و اگر اتفاقی در این مدت رخ دهد، تحویل دائم نمی‌شود.
همچنین به اذعان رئیس سازمان انرژی اتمی رآکتور بوشهر بیش از یک سال برای تحویل به کارفرما زمان برد چرا که این رآکتور با طراحی روسی - اروپایی بود و متخصصان کشورمان سعی کردند که با بالاترین سطح ایمنی بر روی آن کار کنند.
«ناصر شریف‌لو» مجری سابق نیروگاه اتمی بوشهر نیز در این خصوص به خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس گفت: امضای این پروتکل به معنای انتقال مسئولیت به طرف ایرانی است بدین معنا که از این به بعد پروژه 100 درصد تحویل کارفرما (طرف ایرانی) می‌شود بنابراین در صورتی که در تحویل دائم نیروگاه دچار مشکلی شود، مسئولیت آن بر عهده کارفرماست.
مجری سابق نیروگاه اتمی بوشهر می‌گوید که در زمان بهره‌برداری (تحویل موقت) پرسنل پیمانکار (طرف روس) پابه پای کارفرما وارد کار می‌شوند تا بهره‌برداری به طور کامل به طرف ایرانی منتقل شود و زمانی که صورتجلسه انجام گرفت و نیروگاه 100 درصد به طرف ایرانی تحویل شود مسئولیت بهره‌برداری و نگهداری بر عهده طرف ایرانی است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای متقاعد کردن پیمانکار آلمانی نیروگاه بوشهر به منظور ایفای تعهداتش به جایی نرسید و به ناچار از اوایل دهه 70 جمهوری اسلامی پیگیری راه‌های دیگری را برای اتمام نیروگاه در دستور کار خود قرار داد.
بر این اساس جمهوری اسلامی ایران و روسیه در سال 1371 تفاهمنامه همکاری مشترک در حوزه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را امضا کردند، به این ترتیب فصل جدیدی از همکاری‌های دو کشور آغاز شد.
سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت انرژی روسیه در سال 1373 برای اتمام واحد یکم نیروگاه بوشهر قراردادی را به امضا رساندند که پس از یکسال از امضای این قرارداد نیروگاه وارد مرحله عملیاتی شد و مطالعات لازم در خصوص وضعیت به جای مانده از طرح آلمانی‌ها با اصلاح قرارداد یاد شده در سال 1378 عملاً بررسی‌های دقیق فنی و عملیات اجرایی برای تکمیل این واحد تلفیقی انجام شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان، نیروگاه بوشهر از 3 سال پیش سوخت‌گذاری شد و از زمان سوخت‌گذاری عملاً رآکتور وارد فعالیت تولید انرژی شده است، به طوریکه اکنون 1000 مگاوات برق تولید می‌کند.
«علی اکبر صالحی» رئیس سازمان انرژی اتمی پیش از این در گفت‌وگویی اعلام کرده بود که این نیروگاه شامل 2 سال گارانتی می‌شود و در صورت وجود تجهیزات معیوب، روس‌ها موظفند این تجهیزات را تعمیر کنند.
وی گفته بود، رآکتور بوشهر بعد از تحویل موقت به مدت 14 روز بایستی کار کند که 10 روز آن به طور پیوسته است و اگر اتفاقی در این مدت رخ دهد، تحویل دائم نمی‌شود.
همچنین به اذعان رئیس سازمان انرژی اتمی رآکتور بوشهر بیش از یک سال برای تحویل به کارفرما زمان برد چرا که این رآکتور با طراحی روسی - اروپایی بود و متخصصان کشورمان سعی کردند که با بالاترین سطح ایمنی بر روی آن کار کنند.
«ناصر شریف‌لو» مجری سابق نیروگاه اتمی بوشهر نیز در این خصوص به خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس گفت: امضای این پروتکل به معنای انتقال مسئولیت به طرف ایرانی است بدین معنا که از این به بعد پروژه 100 درصد تحویل کارفرما (طرف ایرانی) می‌شود بنابراین در صورتی که در تحویل دائم نیروگاه دچار مشکلی شود، مسئولیت آن بر عهده کارفرماست.
مجری سابق نیروگاه اتمی بوشهر می‌گوید که در زمان بهره‌برداری (تحویل موقت) پرسنل پیمانکار (طرف روس) پابه پای کارفرما وارد کار می‌شوند تا بهره‌برداری به طور کامل به طرف ایرانی منتقل شود و زمانی که صورتجلسه انجام گرفت و نیروگاه 100 درصد به طرف ایرانی تحویل شود مسئولیت بهره‌برداری و نگهداری بر عهده طرف ایرانی است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای متقاعد کردن پیمانکار آلمانی نیروگاه بوشهر به منظور ایفای تعهداتش به جایی نرسید و به ناچار از اوایل دهه 70 جمهوری اسلامی پیگیری راه‌های دیگری را برای اتمام نیروگاه در دستور کار خود قرار داد.
بر این اساس جمهوری اسلامی ایران و روسیه در سال 1371 تفاهمنامه همکاری مشترک در حوزه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را امضا کردند، به این ترتیب فصل جدیدی از همکاری‌های دو کشور آغاز شد.
سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت انرژی روسیه در سال 1373 برای اتمام واحد یکم نیروگاه بوشهر قراردادی را به امضا رساندند که پس از یکسال از امضای این قرارداد نیروگاه وارد مرحله عملیاتی شد و مطالعات لازم در خصوص وضعیت به جای مانده از طرح آلمانی‌ها با اصلاح قرارداد یاد شده در سال 1378 عملاً بررسی‌های دقیق فنی و عملیات اجرایی برای تکمیل این واحد تلفیقی انجام شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان، نیروگاه بوشهر از 3 سال پیش سوخت‌گذاری شد و از زمان سوخت‌گذاری عملاً رآکتور وارد فعالیت تولید انرژی شده است، به طوریکه اکنون 1000 مگاوات برق تولید می‌کند.
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
