31 حزب و گروه کوچک اصلاح طلب ایران که البته همه از احزاب وگروه های کوچک
اصلاح طلب و با جمعیت اندک به شمار می روند و جزو احزاب شناخته شده و
پرنفوذ کشور نیستند و افراد شاخص اصلاحات نیز جزو امضا کنندگان نبوده اند،
در نامه ای به اوباما با لحنی متفاوت و از موضع ضعف و سستی، بدون اشاره به
حق کشی ها و ظلم ها و دخالت های آشکار آمریکا در 60 سال اخیر، خواستار
کاهش تحریم ها و مذاکره بدون شرط شده اند.
به گزارش بولتن نیوز، دبیرکل های این 31 حزب اصلاح طلب در نامه خود به اوباما نوشته اند: ما مردم مسلمان و متمدن ایران هنوز حادثه یازده سپتامبر را از یاد نبردیم و در آن ایام در خیابان و میدان ها (مثلا میدان محسنی)، به سوگ نشسته بودیم و شمع روشن کرده بودیم!
این در حالی است که از موضع عزت و پایداری و حق طلبی و دفاع از خون مظلوم و حقوق ملت ایران، باید در کنار اشاره به تلفات حملات تروریستی به برج های تجارت جهانی، حداقل به شهدای هسته ای ایران و دانشمندان کشور که با حملات تروریستی و بمب های موساد و حامیان اسرائیل جان خود را در دفاع از حقوق ملت ایران داده اند، نیز اشاره می کردند و تاکید می کردند که اگر تروریست و حق کشی و بی عدالتی پدیده ای زشت است و از نظر مردم آمریکا محکوم می شود، باید خسارت های انسانی حاصل از ترور در ایران اسلامی نیز محکوم شود و هزاران شهید که در 35 سال گذشته به شکل های مختلف توسط دشمنان ملت ایران ترور شده اند نیز مورد توجه قرار گیرند ودر نگاهی جامع تر باید به میلیون ها شهید و جنگ زده و آواره جنگ و جانباز و شیمیایی و... در جریان حمایت آمریکا از صدام و کودتا علیه نهضت ملی شدن صنعت نفت و دولت دکتر مصدق و... اشاره شود.
در کنار همه جنگ‌افروزی‌های آمریکا علیه ملت ایران که در کنار صدام حسین، انواع تحریم ها، حمله به هواپیمای ایرباس و جنگ نفت کش ها و اطلاع رسانی به دشمن ایران یعنی صدام حسین، در اختیار قرار دادن بمب و موشک، را شاهد بودیم و اسناد تازه منتشر شده سازمان سیا مهر تاییدی بر دخالت آشکار سیا و دولت آمریکا علیه منافع و حقوق ملت ایران است و همچنین دخالت آشکار آمریکا و سازمان سیا در مبارزات نهضت ملی شدن صنعت نفت که با حمایت از چند لمپن و چاقوکش و عربده کش، علیه حکومت قانونی و ملی دکتر مصدق کودتا کردند و... باید تاکید می شد که ملت ایران در احقاق حقوق هسته ای خود انواع تخریب ها از ویروس استاکس نت گرفته تا ترور دانشمندان و تحریم ها را به ناحق تحمل کرده و در حالی که بمب هسته ای نساخته با دشمنی غرب مواجه بوده در حالی که اسرائیل بمب هسته ای دارد و جنایت می کند اما مورد حمایت آمریکا است.
در نتیجه، شمع و ستاره‌ی حقیقی در ایران، چهار تا دسته گل ما، دانشمندان هسته‌ای بودند که جلوی چشم ملت ایران و درپایتخت کشور پرپر شدند. نه چند شمع که در میدان محسنی روشن شد تا ژست دفاع از ملت ایران را به رخ بکشند!
معلوم نیست که چرا فعالان سیاسی که باید آگاه به مسائل و منافع ملی کشور باشند، اعلام کرده اند که یازده سپتامبر از یادمان نرفته و به یادش شمع روشن کرده ایم!؟
با خواندن این نامه به جای احساس حق طلبی و موضع سیاسی از سر مصلحت و عزت و پایداری بر حقوق ملت ایران، احساس می شود که خفت از این نامه می بارد.
هیچ تعرضی و انتقادی به اوباما و دولت آمریکا که عامل اعمال تحریم های بی سابقه و وحشیانه علیه ملت ایران هستند نشده است و طوری با اوباما سخن گفته اند که انگار این تحریم ها را دولت دیگر و شخص دیگری علیه ایران امضا و اعمال کرده اند و حالا بهتر است او کار دیگری بکند و تحریم ها را متوقف کند.
اگر اهل مذاکره هستین و به دیپلماسی اعتقاد دارید حداقل به گوشه ای از ظلم های آمریکا اشاره کنید و خواستار جبران آن باشید نه این که از موضع ضعف طوری عمل کنید که دشمن تصور کند تاب پایداری و مقاومت ندارید
باید همان گونه که مقام معظم رهبری تاکید کرده اند دیپلماسی باید از موضع نرمش قهرمانانه باشد نه ضعف و سستی و دشمن نباید خیال کند که نتیجه گرفته و درست عمل کرده است باید به اشتباه خود پی ببرد و در صدد جبران آن برآید...
به راستی به کجا می رویم؟ افراط و تفریط در سیاست ورزی تا چه حد باید منافع ملی ایران را از هر دو سو نادیده بگیرد یا افراط و تند روی و حمله به سفارتخانه ها و تاکید بر انزوا و عدم استفاده از ابزارهای دیپلماسی را اجرایی می کنیم و یا با خفت و از موضع ضعف، مانند متن این نامه حرف می زنیم و تقاضا داریم که آمریکا تحریم ها را کاهش دهد!
چه اشکالی دارد که هم بر موضع خود پایداری داشته باشیم و هم اهل مذاکره از موضع عزت و حق طلبی و گفت وگو و راه حل دیپلماسی باشیم؟
چرا به کسی که تحریم های شدید علیه ملت ایران اعمال کرده و حداقل در 60 سال گذشته بارها با حق تعیین سرنوشت ملت ایران مخالفت کرده و کودتا و جنگ و تحریم راه انداخته، سلام گرم ریگ های کویر و سبز جنگل های شمال می فرستیم!
آیا نمی توان عرف دیپلماتیک را رعایت کرد و محترمانه از آمریکا خواست که اشتباهات خود را کنار بگذارد و به حقوق ملت ایران احترام بگذارد و بدون پیش شرط مذاکره کند و تحریم های ناحق را متوقف کند؟
نکته دیگری که این احزاب و دبیران کل آن باید توجه داشته باشند توجه به این موضوع است که باید اجازه دهند دولت و دیپلمات های کشور و رئیس جمهور و وزیرخارجه با راهنمایی های مقام معظم رهبری موضوع روابط با آمریکا و همچنین پرونده هسته ای و حقوق ملت ایران را به پیش ببرند و نباید با این گونه نامه نگاری ها در روند مذاکرات با کشورهای غربی اخلال ایجاد شود زیرا هر گونه سستی در برابر آمریکا و این گونه نامه های احساسی ممکن است که عملا به زیان منافع کشور و حقوق ملت ایران باشد.
در نامه ۳۱ حزب اصلاح‌طلب آمده است: آمریکا زمینه گفتوگوی بدون پیش‌شرط را فراهم کند. رئیس جمهور آمریکا به همراه نمایندگان کنگره، احزاب، تشکل‌ها، تشکل‌های مردم نهاد و نخبگان آن کشور زمینه گفتوگوی بدون پیش شرط را فراهم کنند.
متن این نامه بدین شرح است:
به‌نام خدا
حضور رئیس جمهور محترم و مردم فهیم ایالات متحده آمریکا
با سلام؛
سلامی به سبزی مراتع و بیشه های پرگل شمال ایران و طراوت وصف ناپذیر جنگل های تونگا در آلاسکا؛
و با درودی به گرمای ریگ‌های کویر مرکزی ایران و به رنگ دلنشین حیات در بیابان‌های سرخ‌گون آریزونا؛
و به امید روزهای مملو از عشق و امید به شیرینی کلام حافظ و سعدی در ایران و نگاه های لطیف و آرزومندانه رابرت فراست و امرسن در افق‌های دور دست حیات مردم آمریکا
هنوز هم خاطرات تلخ و تاسف بار وقایع یازده سپتامبر از اذهان مردم ایران محو نشده است، حادثه ای تاسف بار از سرگذشت قربانیان خشونت های غیر انسانی که در جریان آن مردم مسلمان و متمدن ایران باافروختن شمع های همدردی و همدلی در خیابان ها و میادین شهرها، این رخداد تلخ را به سوگ نشستند و بدینسان با نمایش درک والای خود، امیدی وصف ناپذیر را در قلب ها خلق نمودند تا شاید تابوی شوم دشمنی های دو ملت چون کوه یخ ذوب شود و دیوار های بلند بی اعتمادی فرو ریزد.
باشد که زخم های کهنه و جراحات دردآور کودتای 28 مرداد سال 1332 و حمایت های سوال برانگیز دولت آمریکا از جنایات خونبار صدام حسین که بر دل مردم ایران نقش بسته است به مدد صبر، تدبیر و شکیبایی مثال زدنی این ملت قدری التیام یابد و هر دو ملت در کمال عقلانیت و دور اندیشی و بدون سکون و توقف در گذشته، به سمت دوستی و مدارا حرکت نمایند و به همسویی منافع عظیم مشترک و حل نقاط اختلاف بیاندیشند.
ولی متاسفانه دیدیم که تمامی این آمال و آرزوها در کوران سودجویی برخی انحصار طلبان بر بادرفت و دولت وقت امریکا در بکارگیری ارعاب و تهدید و ایراد اتهام شرارت بر علیه ایران کمترین تردیدی به خود راه نداد. اما باورود پریزیدنت اوباما به صحنه قدرت و انعکاس طنین دلنشین راهبرد«تغییر» در سیاست های سنتی و منسوخ دشمن هراسانه امریکا، افق های امیدوار کننده ای بر قلوب مردم دردمند جهان تابیده شد و جوانان و آینده سازان ملت ها از خود پرسیدند که آیا می توان به نزدیکی قلوب گرم و صبور مردم هر دو کشور امید وار بود؟
و امروز با گذشت بیش از یک قرن از انقلاب پرشکوه مشروطه ایران و سپری شدن سه دهه از انقلاب بزرگ و تاریخ ساز مردم مسلمان ایران، مردم ایران ضمن درک تمامی محدودیت‌ها ومشکلات پیش رو وعلیرغم خاطرات تلخ وقایع سال88، در مسیر حرکت به سوی فردایی روشن و بر خوردار و با اتکای بر عقلانیت و دور اندیشی خود وارد انتخاباتی تعیین کننده شدند تا با انتخاب گزینه عقلانیت و اعتدال و تغییر برخی رویکردهای تند و خشن، در پی اعتلای بیش از پیش جایگاه منطقه ای و جهانی خود گام بردارند و از پس هزاران سال تمدن و اعتبار جهانی ایران، پیام آور صلح و دوستی برای تمامی ملل جهان باشند.
اما صد افسوس که در یک چنین برهه حساسی در تاریخ ملت ایران، نیات مغرض و فرصت طلب باز هم بر طبق دشمنی ها و کدورت ها می کوبند و بر خلاف خواست ملت خود و طی اقداماتی که در تضاد کامل با شئون دموکراسی و احترام به حقوق ملت هاست، خواستار تداوم تحریم ها و فشارهای مضاعف بر ملت ایران هستند.
از همین رو تنظیم کنندگان این نامه به عنوان بخش بزرگی از احزاب جریان های اصلاح طلب و اعتدال گرا در ایران و به نمایندگی از نخبگان سیاسی و دانشگاهی کشور، اعتراض شدید خود را به تداوم وضع دور جدیدی از تحریم های کور و خشن بر علیه مردم ایران اعلام می نماید، تحریم هایی که جز ایجاد زمینه رانت خواری برای عده ای سودجو و تحمیل فشارهای مضاعف بر طبقات محروم و فرودست جامعه و تعمیق کدورت های قلبی مردم حق جوی این مرز و بوم در برابر داعیه بشردوستانه غرب، دستاورد دیگری دربر نداشته است.
در پایان از رییس جمهور امریکا جناب آقای اوباما، نمایندگان کنگره، احزاب، تشکل ها، نهاد های مردم نهاد و نخبگان آن کشور درخواست می نماییم تا با ورود موثر به موضوعات مورد علاقه دو ملّت و تلاش در جهت رفع تحریم ها بر علیه ایران، زمینه گفتگوی بدون پیش شرط و از موضع برابر دوکشور را با احترام به حق و حقوق مسلم هر دو ملت فراهم نمایند.
فهرست احزاب و تشکل های درخواست کننده بر اساس حروف الفباء
1- حزب آزادی – دبیرکل دکتر مجید محتشمی
2- جمعیت اقتدار ملت ایران – دبیرکل مهندس مجید بهمن زاده
3- حزب اصلاحات جامعه مدنی ایران - دبیرکل خانم دکتر محمودوند
4- حزب ایران فردا – دبیرکل خانم دکتر خسروی
5- مجمع ایثارگران و جانبازان انقلاب اسلامی – دبیرکل حجت الاسلام و المسلمین مرتضوی
6- حزب پیشگامان توسعه - مهندس آل قیس
7- حزب ترقی ایران - آقای دکتر بابک آذرباد
8- حزب توسعه استان کرمانشاه - دکتر مهدوی
9- حزب حمایت از نظم و قانون - آقای مهندس طجرلو
10- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان آذربایجان شرقی – آقای دکتر باقرزاده
11- مجمع دانشجویان ودانش آموختگان دانشگاه ابوریحان بیرونی–آقای‌مهندس‌مسعودی‌نسب
12- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان اصفهان – آقای دکتر مهران فر
13- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان بوشهر – آقای دکتر حق شناس
14- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان تهران – آقای دکتر مهرجردی
15- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان گلستان – آقای محمد تبرایی
16- جمعیت رهروان فردا – آقای بهنود نادری
17- جمعیت دوستی و مودت – آقای فرزاد قاسمی
18- حزب عدالت – آقای ثابتی
19- حزب فرزندان ایران - آقای مهندس ایرانی
20- حزب مستقل کار – آقای مهندس عبادی
21- حزب مردم مسلمان ایران - آقای امرالله شیخیانی
22- حزب مشارکت های مردمی گیلان - خانم سهیلا مدارایی
23- کانون مهستان – دکتر مهدی پورنامدار
24- کانون متفکرین ایران – دکتر موسوی
25- حزب مردم سالاری - آقای دکتر مصطفی کواکبیان
26- حزب میهن اسلامی - آقای مهندس میرعطایی
27- کانون همبستگی فرهنگیان کشور - آقای دکتر فائضی
28- حزب وحدت ایران اسلامی – آقای محبی شولمی
29- کانون ولیعصر - آقای خراسانی
30- کانون وکلای مدافع حقوق بشر- دکتر احمدلو
31- حزب وحدت ملی – آقای دکتر صفرپور
به گزارش بولتن نیوز، دبیرکل های این 31 حزب اصلاح طلب در نامه خود به اوباما نوشته اند: ما مردم مسلمان و متمدن ایران هنوز حادثه یازده سپتامبر را از یاد نبردیم و در آن ایام در خیابان و میدان ها (مثلا میدان محسنی)، به سوگ نشسته بودیم و شمع روشن کرده بودیم!
این در حالی است که از موضع عزت و پایداری و حق طلبی و دفاع از خون مظلوم و حقوق ملت ایران، باید در کنار اشاره به تلفات حملات تروریستی به برج های تجارت جهانی، حداقل به شهدای هسته ای ایران و دانشمندان کشور که با حملات تروریستی و بمب های موساد و حامیان اسرائیل جان خود را در دفاع از حقوق ملت ایران داده اند، نیز اشاره می کردند و تاکید می کردند که اگر تروریست و حق کشی و بی عدالتی پدیده ای زشت است و از نظر مردم آمریکا محکوم می شود، باید خسارت های انسانی حاصل از ترور در ایران اسلامی نیز محکوم شود و هزاران شهید که در 35 سال گذشته به شکل های مختلف توسط دشمنان ملت ایران ترور شده اند نیز مورد توجه قرار گیرند ودر نگاهی جامع تر باید به میلیون ها شهید و جنگ زده و آواره جنگ و جانباز و شیمیایی و... در جریان حمایت آمریکا از صدام و کودتا علیه نهضت ملی شدن صنعت نفت و دولت دکتر مصدق و... اشاره شود.
در کنار همه جنگ‌افروزی‌های آمریکا علیه ملت ایران که در کنار صدام حسین، انواع تحریم ها، حمله به هواپیمای ایرباس و جنگ نفت کش ها و اطلاع رسانی به دشمن ایران یعنی صدام حسین، در اختیار قرار دادن بمب و موشک، را شاهد بودیم و اسناد تازه منتشر شده سازمان سیا مهر تاییدی بر دخالت آشکار سیا و دولت آمریکا علیه منافع و حقوق ملت ایران است و همچنین دخالت آشکار آمریکا و سازمان سیا در مبارزات نهضت ملی شدن صنعت نفت که با حمایت از چند لمپن و چاقوکش و عربده کش، علیه حکومت قانونی و ملی دکتر مصدق کودتا کردند و... باید تاکید می شد که ملت ایران در احقاق حقوق هسته ای خود انواع تخریب ها از ویروس استاکس نت گرفته تا ترور دانشمندان و تحریم ها را به ناحق تحمل کرده و در حالی که بمب هسته ای نساخته با دشمنی غرب مواجه بوده در حالی که اسرائیل بمب هسته ای دارد و جنایت می کند اما مورد حمایت آمریکا است.
در نتیجه، شمع و ستاره‌ی حقیقی در ایران، چهار تا دسته گل ما، دانشمندان هسته‌ای بودند که جلوی چشم ملت ایران و درپایتخت کشور پرپر شدند. نه چند شمع که در میدان محسنی روشن شد تا ژست دفاع از ملت ایران را به رخ بکشند!
معلوم نیست که چرا فعالان سیاسی که باید آگاه به مسائل و منافع ملی کشور باشند، اعلام کرده اند که یازده سپتامبر از یادمان نرفته و به یادش شمع روشن کرده ایم!؟
با خواندن این نامه به جای احساس حق طلبی و موضع سیاسی از سر مصلحت و عزت و پایداری بر حقوق ملت ایران، احساس می شود که خفت از این نامه می بارد.
هیچ تعرضی و انتقادی به اوباما و دولت آمریکا که عامل اعمال تحریم های بی سابقه و وحشیانه علیه ملت ایران هستند نشده است و طوری با اوباما سخن گفته اند که انگار این تحریم ها را دولت دیگر و شخص دیگری علیه ایران امضا و اعمال کرده اند و حالا بهتر است او کار دیگری بکند و تحریم ها را متوقف کند.
اگر اهل مذاکره هستین و به دیپلماسی اعتقاد دارید حداقل به گوشه ای از ظلم های آمریکا اشاره کنید و خواستار جبران آن باشید نه این که از موضع ضعف طوری عمل کنید که دشمن تصور کند تاب پایداری و مقاومت ندارید
باید همان گونه که مقام معظم رهبری تاکید کرده اند دیپلماسی باید از موضع نرمش قهرمانانه باشد نه ضعف و سستی و دشمن نباید خیال کند که نتیجه گرفته و درست عمل کرده است باید به اشتباه خود پی ببرد و در صدد جبران آن برآید...
به راستی به کجا می رویم؟ افراط و تفریط در سیاست ورزی تا چه حد باید منافع ملی ایران را از هر دو سو نادیده بگیرد یا افراط و تند روی و حمله به سفارتخانه ها و تاکید بر انزوا و عدم استفاده از ابزارهای دیپلماسی را اجرایی می کنیم و یا با خفت و از موضع ضعف، مانند متن این نامه حرف می زنیم و تقاضا داریم که آمریکا تحریم ها را کاهش دهد!
چه اشکالی دارد که هم بر موضع خود پایداری داشته باشیم و هم اهل مذاکره از موضع عزت و حق طلبی و گفت وگو و راه حل دیپلماسی باشیم؟
چرا به کسی که تحریم های شدید علیه ملت ایران اعمال کرده و حداقل در 60 سال گذشته بارها با حق تعیین سرنوشت ملت ایران مخالفت کرده و کودتا و جنگ و تحریم راه انداخته، سلام گرم ریگ های کویر و سبز جنگل های شمال می فرستیم!
آیا نمی توان عرف دیپلماتیک را رعایت کرد و محترمانه از آمریکا خواست که اشتباهات خود را کنار بگذارد و به حقوق ملت ایران احترام بگذارد و بدون پیش شرط مذاکره کند و تحریم های ناحق را متوقف کند؟
نکته دیگری که این احزاب و دبیران کل آن باید توجه داشته باشند توجه به این موضوع است که باید اجازه دهند دولت و دیپلمات های کشور و رئیس جمهور و وزیرخارجه با راهنمایی های مقام معظم رهبری موضوع روابط با آمریکا و همچنین پرونده هسته ای و حقوق ملت ایران را به پیش ببرند و نباید با این گونه نامه نگاری ها در روند مذاکرات با کشورهای غربی اخلال ایجاد شود زیرا هر گونه سستی در برابر آمریکا و این گونه نامه های احساسی ممکن است که عملا به زیان منافع کشور و حقوق ملت ایران باشد.
در نامه ۳۱ حزب اصلاح‌طلب آمده است: آمریکا زمینه گفتوگوی بدون پیش‌شرط را فراهم کند. رئیس جمهور آمریکا به همراه نمایندگان کنگره، احزاب، تشکل‌ها، تشکل‌های مردم نهاد و نخبگان آن کشور زمینه گفتوگوی بدون پیش شرط را فراهم کنند.
متن این نامه بدین شرح است:
به‌نام خدا
حضور رئیس جمهور محترم و مردم فهیم ایالات متحده آمریکا
با سلام؛
سلامی به سبزی مراتع و بیشه های پرگل شمال ایران و طراوت وصف ناپذیر جنگل های تونگا در آلاسکا؛
و با درودی به گرمای ریگ‌های کویر مرکزی ایران و به رنگ دلنشین حیات در بیابان‌های سرخ‌گون آریزونا؛
و به امید روزهای مملو از عشق و امید به شیرینی کلام حافظ و سعدی در ایران و نگاه های لطیف و آرزومندانه رابرت فراست و امرسن در افق‌های دور دست حیات مردم آمریکا
هنوز هم خاطرات تلخ و تاسف بار وقایع یازده سپتامبر از اذهان مردم ایران محو نشده است، حادثه ای تاسف بار از سرگذشت قربانیان خشونت های غیر انسانی که در جریان آن مردم مسلمان و متمدن ایران باافروختن شمع های همدردی و همدلی در خیابان ها و میادین شهرها، این رخداد تلخ را به سوگ نشستند و بدینسان با نمایش درک والای خود، امیدی وصف ناپذیر را در قلب ها خلق نمودند تا شاید تابوی شوم دشمنی های دو ملت چون کوه یخ ذوب شود و دیوار های بلند بی اعتمادی فرو ریزد.
باشد که زخم های کهنه و جراحات دردآور کودتای 28 مرداد سال 1332 و حمایت های سوال برانگیز دولت آمریکا از جنایات خونبار صدام حسین که بر دل مردم ایران نقش بسته است به مدد صبر، تدبیر و شکیبایی مثال زدنی این ملت قدری التیام یابد و هر دو ملت در کمال عقلانیت و دور اندیشی و بدون سکون و توقف در گذشته، به سمت دوستی و مدارا حرکت نمایند و به همسویی منافع عظیم مشترک و حل نقاط اختلاف بیاندیشند.
ولی متاسفانه دیدیم که تمامی این آمال و آرزوها در کوران سودجویی برخی انحصار طلبان بر بادرفت و دولت وقت امریکا در بکارگیری ارعاب و تهدید و ایراد اتهام شرارت بر علیه ایران کمترین تردیدی به خود راه نداد. اما باورود پریزیدنت اوباما به صحنه قدرت و انعکاس طنین دلنشین راهبرد«تغییر» در سیاست های سنتی و منسوخ دشمن هراسانه امریکا، افق های امیدوار کننده ای بر قلوب مردم دردمند جهان تابیده شد و جوانان و آینده سازان ملت ها از خود پرسیدند که آیا می توان به نزدیکی قلوب گرم و صبور مردم هر دو کشور امید وار بود؟
و امروز با گذشت بیش از یک قرن از انقلاب پرشکوه مشروطه ایران و سپری شدن سه دهه از انقلاب بزرگ و تاریخ ساز مردم مسلمان ایران، مردم ایران ضمن درک تمامی محدودیت‌ها ومشکلات پیش رو وعلیرغم خاطرات تلخ وقایع سال88، در مسیر حرکت به سوی فردایی روشن و بر خوردار و با اتکای بر عقلانیت و دور اندیشی خود وارد انتخاباتی تعیین کننده شدند تا با انتخاب گزینه عقلانیت و اعتدال و تغییر برخی رویکردهای تند و خشن، در پی اعتلای بیش از پیش جایگاه منطقه ای و جهانی خود گام بردارند و از پس هزاران سال تمدن و اعتبار جهانی ایران، پیام آور صلح و دوستی برای تمامی ملل جهان باشند.
اما صد افسوس که در یک چنین برهه حساسی در تاریخ ملت ایران، نیات مغرض و فرصت طلب باز هم بر طبق دشمنی ها و کدورت ها می کوبند و بر خلاف خواست ملت خود و طی اقداماتی که در تضاد کامل با شئون دموکراسی و احترام به حقوق ملت هاست، خواستار تداوم تحریم ها و فشارهای مضاعف بر ملت ایران هستند.
از همین رو تنظیم کنندگان این نامه به عنوان بخش بزرگی از احزاب جریان های اصلاح طلب و اعتدال گرا در ایران و به نمایندگی از نخبگان سیاسی و دانشگاهی کشور، اعتراض شدید خود را به تداوم وضع دور جدیدی از تحریم های کور و خشن بر علیه مردم ایران اعلام می نماید، تحریم هایی که جز ایجاد زمینه رانت خواری برای عده ای سودجو و تحمیل فشارهای مضاعف بر طبقات محروم و فرودست جامعه و تعمیق کدورت های قلبی مردم حق جوی این مرز و بوم در برابر داعیه بشردوستانه غرب، دستاورد دیگری دربر نداشته است.
در پایان از رییس جمهور امریکا جناب آقای اوباما، نمایندگان کنگره، احزاب، تشکل ها، نهاد های مردم نهاد و نخبگان آن کشور درخواست می نماییم تا با ورود موثر به موضوعات مورد علاقه دو ملّت و تلاش در جهت رفع تحریم ها بر علیه ایران، زمینه گفتگوی بدون پیش شرط و از موضع برابر دوکشور را با احترام به حق و حقوق مسلم هر دو ملت فراهم نمایند.
فهرست احزاب و تشکل های درخواست کننده بر اساس حروف الفباء
1- حزب آزادی – دبیرکل دکتر مجید محتشمی
2- جمعیت اقتدار ملت ایران – دبیرکل مهندس مجید بهمن زاده
3- حزب اصلاحات جامعه مدنی ایران - دبیرکل خانم دکتر محمودوند
4- حزب ایران فردا – دبیرکل خانم دکتر خسروی
5- مجمع ایثارگران و جانبازان انقلاب اسلامی – دبیرکل حجت الاسلام و المسلمین مرتضوی
6- حزب پیشگامان توسعه - مهندس آل قیس
7- حزب ترقی ایران - آقای دکتر بابک آذرباد
8- حزب توسعه استان کرمانشاه - دکتر مهدوی
9- حزب حمایت از نظم و قانون - آقای مهندس طجرلو
10- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان آذربایجان شرقی – آقای دکتر باقرزاده
11- مجمع دانشجویان ودانش آموختگان دانشگاه ابوریحان بیرونی–آقای‌مهندس‌مسعودی‌نسب
12- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان اصفهان – آقای دکتر مهران فر
13- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان بوشهر – آقای دکتر حق شناس
14- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان تهران – آقای دکتر مهرجردی
15- مجمع دانشجویان و دانش آموختگان استان گلستان – آقای محمد تبرایی
16- جمعیت رهروان فردا – آقای بهنود نادری
17- جمعیت دوستی و مودت – آقای فرزاد قاسمی
18- حزب عدالت – آقای ثابتی
19- حزب فرزندان ایران - آقای مهندس ایرانی
20- حزب مستقل کار – آقای مهندس عبادی
21- حزب مردم مسلمان ایران - آقای امرالله شیخیانی
22- حزب مشارکت های مردمی گیلان - خانم سهیلا مدارایی
23- کانون مهستان – دکتر مهدی پورنامدار
24- کانون متفکرین ایران – دکتر موسوی
25- حزب مردم سالاری - آقای دکتر مصطفی کواکبیان
26- حزب میهن اسلامی - آقای مهندس میرعطایی
27- کانون همبستگی فرهنگیان کشور - آقای دکتر فائضی
28- حزب وحدت ایران اسلامی – آقای محبی شولمی
29- کانون ولیعصر - آقای خراسانی
30- کانون وکلای مدافع حقوق بشر- دکتر احمدلو
31- حزب وحدت ملی – آقای دکتر صفرپور
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
