عرضه فیلم کنسرت گروهی یونیسف به نام مهران مدیری!+عکس

به گزارش598 به نقل از شبکه ایران، باز هم شبکه خانگی، باز هم فریب و باز هم زیر سوال رفتن اعتماد مخاطب! این بار ماجرا بر سر ارائه فیلمی است که به نام کنسرت مهران مدیری در شبکه نمایش خانگی عرضه شده است آن هم در حالی که احتمالا خود مدیری هم از اینکه تاکنون در نقطه ای از ایران کنسرت مستقل داشته باشد خبر ندارد.

پس فیلم مذکور چیست؟ این فیلم مربوط است به کنسرتی گروهی که در آبان سال 87 به مدت یک هفته و با حضور مانی رهنما، رضا یزدانی، گروه دارکوب به خوانندگی مهران مدیری و علیرضا عصار با حمایت یونیسف در تالار وزارت کشور برگزار شده بود.

دروغ اول

در این کنسرت تمامی چهار گروه یک فرجه حدودا نیم ساعته داشتند تا برای مخاطبان برنامه اجرا کنند اما دوستان فعال در شرکت پرده نقره ای برای آن که بتوانند به واسطه نام مهران مدیری هم که شده آمار برگشتیهای محصول جدید خود را کاهش دهند با حذف کامل اجرای عصار از این کنسرت و گزینش بخشهایی از اجرای آن چهار خواننده دیگر فیلمی را با نام «کنسرت مهران مدیری» به بازار عرضه کرده اند و عجیب اینکه در پروانه ویدیویی که واحد سمعی-بصری ارشاد برای این فیلم صادر کرده نیز عنوان محصول «کنسرت مهران مدیری» ذکر شده است.

تاریخ صدور مجوز این فیلم نیز به مهرماه 88 بازمی گردد و از آنجا که فیلم مجوزی سه ساله داشته دست اندرکاران شرکت پرده نقره ای درست یک هفته پیش از انقضای کامل مجوز ، فیلم را به بازار ارائه داده اند تا احتمالا برای دریافت مجوز دوباره درگیر تغییرات مدیریتی سازمان سینمایی نشوند.

دروغ دوم

با دقت بیشتر بر پروانه ای که برای فیلم صادر شده به صراحت مشخص است که معاونت سمعی-بصری مجوز محصولی با کیفیت «وی.سی.دی» را صادر کرده اما این بار شرکت پخش کننده فیلم که «ریزموج» بوده با ترفندی دیگر بر روی جلد محصول، آیکون دی.وی.دی را زده(!) ولی کافی است 5 دقیقه از فیلم را ببینی تا دریابی حتی یک تغییر کیفیت حداقلی هم برای بالا بردن شفافیت تصویری صورت نگرفته و فیلم فقط بر روی دی.وی.دی رایت شده است.

دوستان حتی وقت نگذاشته اند با جستجویی ساده دراینترنت یکی از تصاویر مهران مدیری در حال آوازخوانی را روی جلد محصول بیاورند و بجایش تصویری از مهران مدیری مربوط به سریال «ویلای من» را روی جلد آورده و زیرش هم با فونت 72 نام مهران مدیری را آورده و برای خالی نبودن عریضه با فونت 16 هم نام رضا یزدانی و مانی رهنما را افزوده اند! احتمالا به خیالشان هم ما گوشهایمان دراز است!

یعنی از شب خیز هم کمترید؟

از همه اینها که بگذریم کیفیت پایین فیلمبرداری و تدوین فیلم است که بدجوری سوهان اعصاب است. فیلمبرداری کار به مبتدیانه ترین شکل و با سه دوربینی انجام شده که در بدترین نقاط سالن قرار گرفته اند و از آن سو تدوینگر هم تا توانسته نماهای تشویق حضار و صحبتهای خوانندگان با حضار میان اجرای قطعات را سانسور کرده و شرایطی را فراهم کرده که کیفیت تصویری کار حتی از کیفیت شوهایی که در دهه های شصت و هفتاد توسط علیرضا امیرقاسمی و حمید شب خیر ساخته می شدند هم پایین تر باشد. باور کنید اگر به طور اتفاقی و ناآگاهانه یک ربع کنسرت را تماشا کنی فکر می کنی در حال تماشای یکی از اجراهای پلی بک مثلا مجید اخشابی در برنامه های زنده صداوسیما هستی!

خوب وقتی به عنوان مخاطب با محصولی روبرویی مانند این و سابقه ذهنی ات درباره گافهای شبکه خانگی منجر می شود به یادآوری خرید فیلمی مستند به نام «بهانه ای برای بودن» که به با نام فیلم داستانی به تو عرضه شده بود و فیلمی دیگر به نام «مردی که گیلاسهایش را خورد» که به نام فیلم تازه حامد بهداد به تو عرضه شده بود اما بهداد تنها در یک سکانس آن حضور داشت و  عرضه فیلم «میگرن» به نام فیلمی با محوریت رضا کیانیان در شرایطی که کیانیان در فیلم ایفاگر نقش فرعی است و البته عرضه تعدادی انیمیشن پرده ای که با نام محصول کیفیت بالا به تو عرضه شده است فقط و فقط این حس به تو دست می دهد که در شبکه خانگی حرف از احترام به مخاطب، حرف مفت است و این همه تبلیغ برای دعوت مخاطبان به خرید نسخه های اصلی فیلمها فقط و فقط شعار است.

سخنی با مدیران جدید

سخنی هم داریم با آنها که این روزها با انرژی تمام وارد معاونت سمعی-بصری ارشاد می شوند. آنها که در سال 87 مجوز یک کنسرت گروهی را به نام کنسرت مهران مدیری صادر کردند و آنها که در تمامی ماههای اخیر به واسطه عدم نظارت کامل، فضا را برای فریب مخاطبان شبکه خانگی فراهم کردند نباید دیگر جایی در این مجموعه داشته باشند. آنها آن قدر گاف داده اند که اگر تا آخر عمرشان هم کار نیک کنند تازه شاید حسابشان با مخاطب صفر-صفر شود. پس دوستان جدید! سعی کنید با گماردن افراد واقعا کاربلد در این معاونت شرایط را برای اعتماد دوباره مخاطبان فراهم کنید وگرنه امتداد این رویه ما را به جایی می رساند که دیگر حتی قید برداشتن شیء باارزشی که در یک ویدیوکلوب جاگذاشته ایم را هم بزنیم.