به گزارش 598؛ روزنامه بهار که مدعی حمایت از عارف است و توسط برخی اعضای دفتر
رئیس دولت اصلاحات اداره میشود، نوشت: دولت حسن روحانی خود را متولی اعتدالگرایی
میداند و البته هنوز نمیدانیم روزی خواهد رسید که دولت در مقام قضاوت در این باب
برآید یا نه که چه کسی از مرزهای اعتدال تخطی میکند و چه کسی بر مشی اعتدال استوار
است؟! تنها امیدواریم که آن روز فرا نرسد زیرا هرگز کسی نمیتواند خود را «متولی»
یک مفهوم بداند خواه آن مفهوم اصلاحطلبی باشد، خواه اعتدالگرایی و خواه
انقلابیگری. حسن روحانی به راستی نشان داده- به قول خودش- یک اعتدالگراست با
تعاریفی که خود از اعتدال دارد. او در گرماگرم تبلیغات انتخاباتی در هر جمعی که
سخنرانی کرد حتی یک قدم پا را فراتر از مرزهای اعتدالگرایی مطلوبش نگذاشت. شعارها
تند و تندتر میشد و روحانی اعتدالگرایی مطلوب خود را دنبال میکرد! اما این
اعتدالگرایی او بیشتر شبیه نوعی مصلحتگرایی و مصلحتاندیشی بود یعنی جایی کمی
پایینتر از «کف مطالبات» انبوهی از هواداران!
نویسنده بهار در اینجا با کتمان
رأی 8 درصدی عارف در نظرسنجیها و 10 درصدی اصلاحطلبان در شورای شهر تهران
رأیدهندگان به روحانی را به عنوان پشت قباله اصلاحطلبان جا زده و سپس برای جا
انداختن مطالبات افراطیون مدعی اصلاحطلبی که با محافل اپوزیسیون و ساختارشکنان به
توافق کامل رسیدهاند، تصریح کرد: مطالبات فراخور در یک طرف است و اعتدالگرایی
مطلوب دولت در سوی دیگر... اینکه عدهای مدام در گوش ما بخوانند شما تند رفتهاید و
فرصت «اصلاح گام به گام» و «عمل آرام» را از دست دادهاید چنان در ذهن و ضمیر بخش
وسیعی از جامعه سیاسی ایران نشسته است که بیم آن هست، آرام آرام کف مطالبات جای
کنونی آن پایین و پایینتر برود!
نویسنده هشدار داده که اعتدال در وضعیت فعلی
میتواند مانند نشت گاز در اتاق دربسته عمل کند.
وی در پایان نوشت: ما از اعتدال
بیمناکیم زیرا ممکن است جایش را به هراس و وحشت بدهد؛ وحشت از طرح مطالبات
«تحولخواهان» تعبیر غلطاندازی است که جریانهای برانداز به عنوان اسم پوششی خود
انتخاب کردهاند. این طیف حتی از تعبیر اصلاحطلبی هم که تداعی فعالیت درون ساختار
و نظام سیاسی را تداعی میکند، عبور کردهاند.