به گزارش 598 به نقل از 90: امير قلعه نوعي نياز به بازنگري در رفتارش دارد. او يکي از بهترين
مربيان حال حاضر فوتبال ايران است و در زمين سبز چمن مي داند که بايد چه
کند و به کجا برسد با اين وجود اما او رفتار درستي در قبال حاشيه هاي هميشه
موجود استقلال نداردو به جاي آنکه آنها را از بين ببرد هيزم به درون آنها
مي ريزد
به عنوان مثال مي توان از همين جنگ با عادل مثال به ميان آورد او در حاليکه
مي توانست مثل علي دايي در قبال انتقادهاي موجود در مورد کيفيت داربي سکوت
کند اما علم جنگ را برداشت و در همان برنامه نود اين جنگ را به صورت
مستقيم و البته توسط معاون ارتباطاتش شروع کرد تا بي دليل به خودش و تيمش
حاشيه وارد کند.
در مورد ماجراهاي آل اشپورت هم چنين داستاني را ايجاد کرد و البته با پيراهن مجيد هنوز حتي يک گل هم نزده.
در مورد جباري و داوران و غيره هم چنين اتفاقات مشابهي رخ داده تا استقلا ل امسال با کوهي از حاشيه ها هر هفته دست به گريبان باشد.
در چنين فضايي به نظر مي رسد استقلال به يک برد يا حتي مساوي مقابل بوريرام
نياز دارد تا از ميان اينهمه حاشيه خودش را به بيرون پرتاب کند اما حتي در
اينصورت هم امير قلعه نوعي نبايد به اين داستانها ادامه بدهد بلکه بايد
سعي کند تمرکز خودش و البته تمرکز تيمش را حفظ کند وگرنه زحماتش به باد مي
رود.
امسال به طور کلي امير با سال قبلش متفاوت بوده است او انگار از روز اول به
دنبال بهانه مي گشت و هر روز يکي را علم کرد تا اين شود که امروز شده است
يک روز مسايل مالي را بهانه کرد آنهم در شرايطي که همه تيمها اين مشکل را
دارند و حتي تيم ملي ايران اردويش را منحل کرد چون پول نداشت اين اتفاق
براي تيم کشتي هم رخ دادو پرسپوليس هم با نمونه هاي مشابه اين دست و پنجه
نرم مي کند.
روز بعد آل اشپورت روز ديگر جباري و در روزهاي آتي داوران و فردوسي پور واجنبي پرستها و سازمان ليگ و خستگي و رسانه ها و ...
تيمهاي امير اما با وجود همه اين اتفاقات طي سالهاي گذشته قدرتمند بوده و
از همه اين بهانه ها حتي به شرط وجود مي گذشتند و به قهرماني مي رسيدند.
اين تيم همان تيمي است که در هفته دوم مسابقات در مقابل سپاهان يازده
موقعيت گل خلق کرد که در تاريخش حتي با جباري هم چنين اتفاقي را رقم نزده
بود و اگر در آن ديدار مهاجمان و داور دقت بيشتري داشتند شايد نتيجه اي
باور نکردني رقم مي خورد اما همان تيم هر روز بدتر از ديروز بازي کرد و
نهايتا به اينجايي رسيد که امروز رسيده است.
البته نمي توان گفت که اول استقلال بد بازي کرد و بعد بهانه ها شروع شد يا
اول بهانه ها شروع شد و بعد بد بازي کردن اتفاق افتاد چرا که اين ماجرا
شبيه به ماجراي مرغ و تخم مرغ است و کسي نمي داند که اول مرغ بود يا تخم
مرغ اما اين را مي دانيم که امير قلعه نوعي هيچگاه در تاريخ موفق مربي گري
اش اينهمه بهانه ايجاد نکرده و اين همه تيمش را به حاشيه نبرده است او در
عرض همين 9 هفته به اندازه يک فصل جار و جنجال بي ربط به راه انداخته و کسي
نبوده به او بگويد که مثلا ماجراي آل اشپورت چه دخلي به بد بازي کردن تيمت
دارد و يا اينکه مگر تيمهاي بالادست تيمت مگر جباري دارند که از تو جلو
زده اند؟ و يا اينکه مگر فقط استقلال است که مشکل مالي دارد؟
به نظر مي رسد امير با خودش فاصله گرفته است شايد او به تيم ملي فکر مي کند شايد هم شجاعت ذاتي اش را از دست داده.
هرچه که هست اميدواريم اين حاشيه ها براي نماينده کشورمان در آسيا دردسر
ساز نشود و امير قلعه نوعي نتيجه زحماتش را در قاره بگير د و اين مسايل را
به دست فراموشي بسپارد.