العالم؛ "گردان های الفاروق" یکی از بزرگترین گروه
مسلح وابسته به سلیم ادریس فرمانده ستاد ارتش آزاد است که اداره و حمایت
مالی از آن را سازمانهای سیا و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به عهده
دارند. این در حالی است که این کشورها خودشان از آمریکا درخواست کرده بودند
که به بغداد حمله و صدام را نابود کند و هواپیماهای آمریکا از پایگاههای
نظامی در "الظهران" و "تبوک" در عربستان و "السیلیه" و "العیدید" در قطر و
از اراضی کویت به عراق حمله میکردند تا صدام را نابود کنند.
موضوع
دیگر این که "گردانهای الفاروق" گروهی بود که توسط سازمان اطلاعات
عربستان و به دست "برنارد هنری لوی" ایجاد شد و حمایت مالی از این گروه
همچنان توسط سازمان اطلاعات عربستان صورت می گیرد.
این
افراد که عکس صدام را بر خودروهای خود چسپاندهاند و او را رهبر اعراب
میدانند، خودشان آمریکا را فراخوانده تا به کشورشان تجاوز کند، این در
حالی است که آمریکا، "رهبر آنان" را سرکوب و سرانجام اعدام کرد. به این
ترتیب، گفتار "یاسین الحافظ" اندیشمند سوری اهل شهر دیرالزور، درست به نظر
میرسد که گفته بود: "اسلام سیاسی سنی، خارج از چارچوب اسلام دست نشانده
امپریالیسم و اسرائیل نمیتواند موجودیت پیدا کند".
یکی
از ناظران مسایل سیاسی و امنیتی، این اقدام عناصر مسلح گردانهای الفاروق
را این گونه تفسیر میکند: عناصر مسلح از تابستان 2011، جنگی "سنی برضد
نظام علوی" را آغاز کردند و از آن جا که آنها رهبران شناخته شدهای ندارند
و اکثر فرماندهانشان را تروریستها و راهزنان و دزدها و جنایتکاران و
قاچاقچیهای مواد مخدر تشکیل میدهند، به همین سبب رهبر و نمادی غیر از
صدام برای متمایز شدن از دیگران نیافتند. آنها به این میبالند که صدام
هشت سال بر ضد ایران جنگید، بنابراین برایشان اهمیت ندارد که صدام برای
حمله به ایران از آمریکا و سازمانهای اطلاعاتی این کشور دستور میگرفت و
این مساله را نشریه "فارن پالیسی" به تازگی با استناد به اسناد انتشار
یافته سیا، ثابت کرد. آنها فقط در جستجوی یک سنی هستند که علیه شیعیان
جنگیده باشد و این رویکرد با برنامه سیاسی آنها در سوریه انطباق کامل دارد
و دغدغههای طائفهای و وهابی مسلک آنها را خرسند میسازد.
گفتنی
است گردانهای فاروق که به صورت پراکنده در سوریه فعالیت میکنند، فرمانده
واحدی ندارند و در هر منطقه فرماندهی آنها به شکل مستقیم از اتاق عملیات
ترکیه دستور میگیرد، این گردانها در نبردهای القصیر و حمص خسارتهای
سنگینی را متحمل شدند و برخی از شاخههای آن نیز به جبهه النصره پیوستند.