گرانترین پهپاد آمریکا در تور رادارهای ایران

598 به نقل از مشرق- داستان هواگردهای بدون سرنشین بیگانه و تلاش آنها برای جاسوسی از جمهوری اسلامی ایران از جمله مواردی است که با حضور اشغالگران غربی در منظقه خاورمیانه و همچنین با بالا گرفتن جوسازی ها درباره فعالیتهای هسته ای کشورمان شدت گرفت. این ماجراها با شکار پهپاد آمریکایی RQ-170 توسط ایران وارد مرحله جدیدی شده و همزمان با رسانه ای شدن این موضوع واژه هایی مانند "پهپاد" یا "جنگال (جنگ الکترونیک)" به ادبیات و صحبتهای روز مره مردمی در سطوح مختلف جامعه وارد شد.

در میان این بحث می توان به اخبار دیگری مثل رهگیری پهپاد متجاوز آمریکایی در نزدیکی مرزهای جنوبی کشور و همچنین اخطار به هواپیمای شناسایی بلند پرواز " U-2 " آمریکا در سال گذشته اشاره کرد.

این موضوعات همچنان در کانون توجه رسانه های داخلی و خارجی قرار داشت تا اینکه رسانه ملی تصاویری مستند از رصد دقیق پهپاد آرکیو 170، چند ماه پیش از به دام انداختن آن منتشر کرد.

در بخشی از این مستند، تصویری از نمایشگر یکی از سیستم های شناسایی اپتیکی ایران به نمایش درآمد که بر اساس آن مشخص شده بود که جمهوری اسلامی ایران در سال 1388 موفق به رهگیری یک فروند هواپیمای شناسایی RQ-170 شده است. در ابتدا باید این مسئله را طرح کنیم که به زبان ساده سامانه های الکترواپتیکال با استفاده از ترکیبی از داده های بصری و الکترونیکی، شیئی را کشف و رهگیری می کند.

این سیستم به عنوان مکمل در کنار سامانه های راداری برای کشف اهداف مختلف هوایی به کار می رود. نکته مهم در این جا این است که معمولا هواپیماهای شناسایی که به حریم هوایی یک کشور نفوذ می کنند سعی می کنند تا در بالاترین سقف پروازی ممکن حرکت کنند.


با این فرض و البته علم به این نکته که RQ-170 پیش از شکار برای نظامیان ایران ناشناخته نبوده است، می توان این فرضیه را مطرح کرد که سیستم های شناسایی اپتیک فعلی ایران توان رصد اجسام پرنده "پنهانکار" در ارتفاع 15 کیلومتری، یعنی بیشینه ارتفاع پروازی پهپاد مذبور را دارد. ذکر این نکته در این جا مهم است که پرنده کشف شده توسط سامانه های اپتیکی ایران یک پرنده کاملا پنهانکار است.

طی روزهای اخیر نیز امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء(ص) ارتش بار دیگر از دستاوردی مهم در عرصه شناسایی پرنده های بیگانه خبر داد که از چشم رسانه های کشورمان پنهان مانده است.

به گفته این فرمانده ارشد نیروهای مسلح کشورمان، دو جاسوس بی سرنشین دیگر آمریکایی در دام رصدگرهای ایران افتاده و ناچار شده اند تا به دلیل اخطار پدافند ایران از مرزهای کشور دور شود.

اسطوره Global Hawk در هم شکست

یکی از این هواگردها که توسط شبکه پدافندی کشورمان شناسایی و رهگیری شده، جاسوسی بلند پرواز و بدون سرنشین به نام Global Hawk است. این پرنده غول پیکر آنقدر اهمیت و اعتماد ارتش امریکا را جلب کرده که قرار است جایگزین هواپیمای شناسایی با سرنشین "U-2 " شود .  

این پهپاد می تواند به ارسال تصاویر زنده برای هر نقطه ای از جهان اقدام کند. برای نمونه می توان تصور کرد که همزمانی که این پهپاد آمریکایی به حریم هوایی ایران نفوذ کرده بوده است در حال پخش مستقیمی از جزیره خارک ایران برای مقامات آمریکایی بوده است. این قابلیت از آن جهت مهم است که حتی در صورت ساقط شدن پهپاد اطلاعات و تصاویر ضبط شده توسط پهپاد تا لحظه نابودی به مرکز مورد نظر ارسال شده و قابل استفاده است.

رادار روزنه به کار رفته بر روی پردیتور مدل " TESAR " ساخت شرکت نورثروپ گرومن است که توانایی تهیه تصاویری با کیفیت 0.305 متر را از سطح زمین را دارد. بنا بر ادعای شرکت سازنده در صورتی که این رادار اقدام به تهیه تصویر از یک منطقه بیابانی را بکند و روز بعد نیز همان حرکت را در همان نقطه تکرار کند و شخصی از آن منطقه با یک خودرو عبور کرده باشد امکان شناسایی رد وی بر روی زمین به وسیله مقایسه دو تصویر گرفته شده وجود دارد.

نکته مهم دیگر این است که بر اساس بررسی خط پروازی Global Hawk، مناطقی در بین ایران و امارات که یکی از حساس ترین مناطق دنیا در بحث حمل و نقل دریایی و خصوصا حرکت نفت کشها می باشد، مد نظر آمریکاست و به نظر می رسد که این اقدام آمریکا برای کنترل این منطقه بیشتر بحث کنترل کردن حرکت ناوگان نفتکش ها و کشتی های تجاری در این منطقه و خصوصا شناورهای متعلق به ایران و کشورهای طرف قرارداد با ایران است؛ اقدامی که خوشبختانه با اقدام به موقع پدافند هوایی بی اثر شده و پرنده های شناسایی بیگانه را مجبور به فاصله گرفتن از مرزهای کشور کرده است.

این مسئله نشان از تسلط بالای پدافند هوایی ایران و سامانه های راداری و الکترواپتیکی آن به ارتفاع های بالا دارد؛ موضوعی که ایران را در موضعی بالاتر از توانمندی های پر سر وصدای امریکا برای جاسوسی هوایی از کشورمان قرار داده است. از سوی دیگر با استفاده کشورمان از چنین سامانه هایی امکان بکارگیری اصل غافلگیری در تهاجم احتمالی به کشورمان به میزان بسیار زیادی کاهش می یابد و برخاستن دسته های هواپیماهای جنگنده از فرودگاه ها یا ناو هواپیمابر، شلیک موشک های کروز و پرواز هواپیماهای بمب افکن قابل ردگیری خواهد بود.