سایت گل- یکی از حساسترین بازیهای هفته هفتم لیگ برتر را جمعهشب تیمهای داماش و سپاهان در شهر رشت برگزار میکنند. بازی این دو تیم بیشتر از هر چیز یادآور آخرین مصافشان در آخرین هفتههای لیگ قبلی است. روزی که داماش در فاصله یک هفته تا پایان لیگ سپاهان را شکست داد تا اصفهانیها در رقابت نزدیکشان با استقلال دستها را به علامت تسلیم بالا ببرند و قهرمانی استقلال مسجل شود.
اما سه امتیازی که داماش از سپاهان گرفت و قهرمانی را به استقلال داد، با یک حاشیه ویژه هم همراه بود. با خطای هندی که احسان حاجصفی انجام داد و حرف و حدیثهای فراوانی را برانگیخت. بد نیست با هم به ۱۳۲ روز قبل برگردیم و آن اتفاق جالب را یک بار دیگر مرور کنیم. به روز ۳۰ فروردین ماه ۹۲، ورزشگاه شهید عضدی رشت.
نوستالژی؛ دستی که بالا رفت و خشمی که آزاد شد
سپاهان
برای قهرمانی به سه امتیاز این بازی احتیاج دارد تا اختیارش دست خودش
باشد. آنها برای اینکه هیچ چیزی را به دست قضا و قدر نسپارند با خود هزار
هوادار هم به رشت آوردهاند.
حریف مقابل یعنی داماش احتمالا خیلی لقمه گلوگیری نخواهد بود، چرا که آنها پس از دو باخت در لیگ و حذف شدن از جام حذفی خیلی روحیه بالایی برای جنگیدن ندارند و زودتر از آنی که تصور بشود میتوان نتیجه دلخواه را گرفت. اما...
سناریو
آن جور که سپاهان میخواست پیش نرفت. داماش توانست با دو گل از حریف پیش
بیفتد که یکی از این دو گل روی پنالتی حاصل شد. آن هم یک پنالتی عجیب، به
سبب دستی که نباید در آن لحظه بالا میرفت... دست خدا! حالا سپاهان همه چیز
را باخته میدید. رختکنشان پس از بازی جوی بسیار سنگین داشت و به مانند
مکانهای امنیتی دسترسی خبرنگاران به آن مکان غیرممکن شده بود.
هواداران
خشمگین اصفهانی وقتی دیدند توفان زرد در زمین اجازه وزیدن نگرفته، ترجیح
دادند ورزشگاه عضدی را زیر و رو کنند و تقریبا هر چه دم دستشان رسید نابود
کردند.
رحیمی مدیرعامل وقتی دید ماندن سپاهان در ورزشگاه کار را خرابتر میکند سعی کرد تا لشکر شکستخورده را زودتر به آشیانه باز گرداند.
اما،
سپاهانیها برای اینکه ثابت کنند شیر همیشه شیر است توانستند در تهران
کاری کنند کارستان و با قهرمانی در جام حذفی همچنان خود را به عنوان قدرت
نخست فوتبال ایران نشان دهند. و حالا شاید برای آنها روز انتقام رسیده باشد...