دهلیز فیلم سالم و شریفی است / قصاص در دهلیز در قالب یک روزنه امید به نمایش درآمده است

فیلم دهلیز فیلم خیلی خوبی است و خوشبختانه این توفیق نصیبم شد که فیلم دهلیز را ببینم فیلم دهلیز هم به لحاظ ساختار و هم به لحاظ موضوعی کار خیلی خوب و سالمی و شریفی است.

نحوه برخورد فیلم با قضیه قصاص را چگونه ارزیابی می کنید؟

بنده توجه زیادی به این قضیه قصاص نداشتم ولی در مجموع برخورد مناسبی بود یعنی فکر نمیکنم که با دید منفی به این قضیه نگاه کرده باشد به طوری که مخاطب با تماشای این فیلم احساس میکند که قصاص یک روزنه امید است. یعنی برای خود بنده جالب بود که بعد از تماشای این فیلم به خودم گفتم که خوب شد مسئله ای به نام قصاص هست که روزنه ای از امید در آن وجود دارد. به نظر بنده بحث قصاص یک سیر طبیعی خودش را در حال طی کردن بود.

یعنی با وجود اینکه خانواده قاتل درخواست بخشش از خانواده مقتول داشته اند اما خانواده مقتول نمیبخشید و این یعنی اینکه کاراکتر خیلی درست بود ولی وقتی پای یک کودک به وسط کشیده شد با آن ذهنیت کودکانه و پاکش، تاثبر گذار بود. و موجب گریه بنده شده بود در حالی که کارهای خانم توسلی اعم از التماس کردنش و پشت در ماندش موجب گریه من نشده بود و تاثیری روی من نداشت.ولی وقتی یک یک بچه با آن ذهنیت آمد بسیار تاثیرگذار بود و موجب گریه من شد و به نظر من این روند به لحاظ فیلمنامه ای و کاراکتری خیلی طبیعی بود. یعنی روی شخصیت بچه کار شده بود به طوری که وقتی این بچه این گره را باز میکند مخاطب تعجب نمیکند چون یک همچین کاری از این بچه بعید نیست و چون روی بچه خوب کار شده بود درنهایت بهره برداری خیلی خوبی شده بود.

قصاص در این فیلم یعنی یک تربیت درست یعنی ببخشید تا بخشیده بشوید و من خودم با این مسئله موافقم و یک روزنه امید برای انسان باقی میگذارد و این یعنی اینکه انسان ها باز هم میتوانند به کمک یکدیگر بیایند و بالاخره در بخشش همیشه باز است و این به نظر من یک نوع رستگاری است.

 در رابطه با نقش کودک و پدرش به نظر شما این فیلم دچار تناقض و دوگانگی نشده است؟

به نظر من هیچ تناقضی وجود ندارد چون این پدر، پدر این بچه است و خواه نا خواه درگیر در قضیه پدر است و به نوعی دغدغه برای او محسوب می شود.و اینجوری نیست که این بچه دور از پدر باشد و مساله بچه جدا باشد و مساله بچه هم جدا باشد بلکه مساله، مساله خانواده است و همانطور که میدانید اگر پدر از سرکار خسته بیاید خانه این خستگی در تک تک اعضای خانواده اثر میگذارد حالا چه برسد به این کودک در چنین وضعیتی از فیلم قرار گرفته است و نقش کودک و پدر در این فیلم بسیار طبیعی است و اصلا دچار هیچ تناقض و دوگانگی نشده است و به نوعی احترام به کودک است همانطور که از طرف پیامبر (ص) در رابطه با کودکان بسیار سفارش شده است و گاهی خودشان با آنها بازی میکردند.

بنابراین آنچه که ما در فیلم میبینیم این است که مشکل یکی از اعضای خانواده مشکل تمام اعضای خانوده است و شما تصور کنید که یک خانواده پدر داشته باشد و یک خانواده پدر نداشته باشد چقدر با هم فرق دارند. و به نظر من خیلی طبیعی انجام شد و هیچ تناقض و دوگانگی  وجود ندارد و به نظر من اوج خلاقیت فیلم در همین جا بود که در خیلی از فیلم ها وقتی بحث قصاص مطرح میشود پدر یا برادر یا خواهر می آید برای واسطه شدن اما در این فیلم برای اولین بار گره از دست یک بچه باز میشود و آن هم فقط به دلیل اینست که یک مادر را در مقابل یک بچه قرار میدهد و من خودم به عنوان یک مادر خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم. بنابراین مادر قهرمان قصه هم میتواند مثل من تحت تاثیر قرار بگیرد و این نشان میدهد که این بچه برای فریب دادن نیامده است و نیامده تا بخش طماعی آدم را تحریک کند بلکه صادقانه و با تمام وجودش آمده و حرف خودش را میزند

از نظر شما پایان فیلم را چگونه ارزیابی میکنید؟ آیا پایان خوبی داشت؟

به نظر من پایان خوب و زیبایی داشت یعنی آن شروع با آن پایان خیلی خوب بود و همه چی از جنس هم بود.

به عنوان سوال آخر بفرمایید که انتخاب نام دهلیز برای این فیلم مناسب بوده یا خیر ؟

به نظر من میتوانست اسم قشنگتری داشته باشد و احساس میکنم که با این حال و هوا میتوانست اسم بهتری داشته باشد البته با توجه به این که دهلیز در دیالوگ آمده  و عبور آنها از یک دهلیز است خوب بود و بد نبود بالاخره سلیقه افراد متفاوت است ولی به نظر من میتوانست اسم زیباتری داشته باشد.