گزیده ای از سرمقاله های روز چهارشنبه

محمد کاظم انبار لویی مطلبی با عنوان«نقد قدرت،قدرت نقد»را در ستون سر مقاله ی روزنامه ی رسالت به چاپ رساند:

مجلس شوراي اسلامي طي دو روز گذشته ميداني براي نقد قدرت و آزموني براي نمايش قدرت نقد اخلاقي، هوشمندانه و منصفانه بود.
برخي از اين آزمون سرافراز بيرون نيامدند و مراعات ادب و آداب نقد يا بهتر بگوييم نظارت قانونمند و حكيمانه را نكردند.واقعيت اين است كه انتخابات رياست جمهوري دوره يازدهم منضبط‌ترين انتخابات پس ازانقلاب بوده است.

قدرت پديد آمده كه محصول يك رقابت سالم، اخلاقي و جدي بوده، با هوشمندي و درايت به صورت نرم جايگزين قدرت پيشين شد. سهم رهبر معظم انقلاب اسلامي در برقراري اين انضباط، تعيين‌كننده بود، كسي كه با اقتدار و درايت و مديريت هوشمندانه فتنه سال 88 اجازه نداد به جمهوريت نظام آسيب وارد شود و فتنه‌گران را با چوب قانون  و حمايت‌هاي عظيم مردمي تاديب كرد.لذا در اين انتخابات،‌آراي مردم و حرمت حريم نهادهاي فيصله‌بخش محفوظ ماند كه منجر به خلق حماسه سياسي و ماندگار در تاريخ ايران اسلامي شد.

آنچه در دو روز گذشته به عنوان دستور كار در مجلس شاهد آن بوديم موضوع توزيع قدرت است.در گذشته فعالان سياسي، احزاب و گروه‌ها و رجال سياسي و مذهبي در توليد قدرت توفيقاتي داشتند اما در توزيع قدرت و چينش نظم جديد دچار مشكل مي‌شدند. اين مشكل ابتدا خود را در اساس مناسبات دروني توليدكنندگان قدرت و پايداري وحدت و يكپارچگي آنها نشان مي‌داد و بعدها هم به تدريج رو به تلاشي مي‌رفت. به همين دليل پس از هر دو دوره انتخابات رياست جمهوري فرد منتخب قدرت را از رقيب تحويل مي‌گرفت.

در انتخابات دوره دهم رياست جمهوري، رقيب عجله داشت و مي‌خواست بي‌آنكه پايگاه مردمي خود را تحكيم كند و رايي داشته باشد به زور اردوكشي خياباني و نا فرماني مدني و با پذيرش ننگ حمايت خارجي ، قدرت را تحويل بگيرد. نظام، مردم،‌نخبگان و حتي دوستان خود آنها در برابر اين خيانت ايستادند و نگذاشتند خللي در جمهوريت نظام پديد آيد.انتخابات دوره يازدهم، افراطي‌گري يك جناح كه رهبر انقلاب اسلامي و نظريه‌پردازان علم سياست از آن به عنوان فتنه ياد مي‌كنند، لباس عقلانيت و اعتدال پوشيد و به ميدان رقابت آمد. به همين دليل از ديدگاه شوراي نگهبان به عنوان يك نهاد فيصله‌بخش، مرز اصلاح‌طلبي با فتنه جدا شد. براي اولي مشروعيت قانوني قائل شدند و به دومي راي ندادند.

اينكه يك جريان پذيرفته است كه افراطي‌گري به سد آگاهي مردم و هوشمندي نظام برخورد مي‌كند و جواب نمي‌دهد،‌ يك گام به جلو براي حفظ اساس جمهوريت نظام است. اينكه همين جريان پذيرفته است كه بايد با شفافيت، عقلانيت و اعتدال پا به ميدان رقابت بگذارد دو گام به جلو براي تلطيف فضاي سياسي و حفظ وحدت ملي است. اينكه آقاي دكتر حسن روحاني نامزد پيروز رقابت 8 ضلعي انتخابات دوره يازدهم خود را نه اصلاح‌طلب و نه اصولگرا معرفي كرد و نيز تاكيد روي فراجناحي بودن چينش كابينه دارد، يك تعارف ديپلماتيك است.
او در توزيع قدرت و چينش كابينه كساني را مشاركت داده است كه شبهه حضور در فتنه را داشتند.

 مجلس نقد خود را از اين رويكرد صريح و شفاف بيان كرد. وزراي مورد نقد هم پاسخ‌هاي خوبي دادند اما برخي وزرا حق پاسخگويي را ادا نكردند. اين فضاي گفتگو را مردم ايران به طور مستقيم از صدا و سيما ديدند و مشاهده كردند. در انتها بايد داوري  مجلس را به عنوان يك نهاد فيصله بخش ،در مورد پذيرش يا عدم پذيرش وزرا پذيرفت.ديروز تيتر اول دو روزنامه اصلاح‌طلب در خصوص اين فضا كه بنده نام آن را قدرت نقد و نقد قدرت ناميده‌ام اين بود؛

- وزش اتهام در مقابل توفان اميد (روزنامه آرمان)
- اعتدال زير تيغ اتهام (روزنامه اعتماد)

اين موضع نه مي‌تواند دفاع از آرمان اعتدال باشد و نه اعتمادي ايجاد كند.براي ايجاد اميد بر سبيل اعتدال نبايد نقد، اتهام ترجمه شود و از آن به عنوان تيغ ياد شود. اين ادبيات براي گردش آزاد اطلاعات در كشور مضر است.امروز كه رسانه‌هاي اصلاح‌طلب به نوسازي و به‌سازي خود مي‌پردازند و مي‌خواهند از مسير افراط و تفريط به خط اعتدال بيايند، بايد مراقب توليد ادبيات خود باشند. اگر اين رويكرد بازتوليد ادبيات دوران اصلاحات باشد محصول نهايي آن چيزي جز فتنه و ديكتاتوري اكثريت (آن هم در اندازه ميلي‌متري) نيست.

امروز چينش هيئت وزيران با راي اعتماد مجلس نهايي مي‌شود.بايد دولت آقاي روحاني را كه مي‌خواهد يك دولت متفاوت با دولت‌هاي پيشين و نه تكرار آنها باشد، ياري داد. شرايط ويژه كشور، منطقه و جهان و تهديدها و تحريم‌هاي دشمن، بايد ما را در زير خيمه ولايت جمع كند تا همگي بدون هيچ چشمداشتي براي پيشرفت كشور و سرافرازي دولت تلاش و همكاري كنيم.نقد و داوري نهايي نمايندگان مجلس در مورد چينش كابينه هر چه باشد را نيز به ديده خريدار بنگريم.

روزنامه ی هدف و اقتصاد مطلبی با عنوان«اعتماد مردم باعث خلق حماسه سياسي شد، اعتماد مجلس مي‌تواند خلق حماسه اقتصادي را سرعت بخشد »نوشته شده توسط مدیر مسئول این روزنامه به چاپ رساند:

آنچه مورد مقبوليت خداوندي است كه جواني فكر پير داشته باشد و پيري كه از جواني پرهيزكار بوده باشد كه مورد تنفر است كه جواني به قول معروف جواني كند و پيري كه هنوز فكر جواني داشته باشد كه حضرت اميرالمومنين علي عليه‌السلام مي‌فرمايند: التجربه الفوق العلم يعني تجربه بالاتر از علم است زيرا شخص تجربه ديده عملا وارد به كاري شده كه در آن اگرچه عملي هم نداشته بر اثر انجام كار خود گوي سبقت از عالمش هم ربوده است كه عالم بي‌عمل را كسي پسند نمي‌كند چون عالم بي‌عمل مثل آن جاهل تنبل است از قديم هم مي‌گفتند: جوان را به جنگ بفرست و پير را براي داوري چون جوان توان جنگيدن دارد اما توان داوري ندارد اما پير اگرچه توان جنگيدن در پيكارها را نداشته باشد اما تجربه به او توان داوري و اداره كاري را بيشتر مي‌دهد.

 حالا خصوصا متجربي كه خود عالم هم باشد كه نوراعلي نور است علم و تجربه درهم آميخته است از شخص پير فردي باتبحر و دانا ساخته است كه هيچ‌كس نتواند وي را فريب دهد و سرش را به قول معروف كلاه بگذارد و باز مي‌گويند آزموده را آزمودن خطاست چون شخص امتحان پس داده و نمره قبولي دريافت داشته كارنامه قبولي دريافت خواهد نمود و آن كه امتحاني انجام نداده و زحمتي هم نكشيده نه مزدي دارد و نه كارنامه‌اي پس وقتي شخص معرف حضور است طرف مقابل بهتر مي‌تواند تصميم بگيرد چون همان حسن انجام كار گذشته خود تبليغي براي دريافت كار امروزي است و وقتي مربي‌ايي تيمي را مي‌آرايد كه بازيكنان خوبي براي خود برمي‌گزيند و همچنان آنان را تمرين مي‌دهد و تدابير تاكتيكي و تكنيكي كار تيمي موفق را به افراد تيمش تعليم مي‌دهد و وقتي افراد تيمي قابل باشند تجربه نشان داده كه نتيجه خوبي هم خواهند گرفت و اگر تيمي قابل نباشد زحمت مربي را دوچندان مي‌كند و برخي نيز توان تمام و كمال تعليمات را ندارند گرچه مربي به قابليت آموزش‌دهي خويش ايمان هم داشته باشد ولي باز خويش را در زحمت انداخته تا حرف و انتقاد شديد صاحبان تيم را به جان خود بخرد و وقتي نتيجه كار هم خوب نباشد باز خود از قربت مي‌افتد و ديگران طالبش نخواهند بود تا تيم ديگري را رهبري نمايد از اين جهت وقتي رئيس‌جمهور منتخب مردم بزرگ كابينه خود را براساس علم و تجربه ارزشمند اعضاي برمي‌گزيند.

 وي به آبروي خويش بيشتر انديشه مي‌كند زيرا دريافته اين افراد پس از محاسبات و اندازه‌گيري‌هاي لازم و قدرت فرماندهي و كنترل توانسته افرادي را به جمع كابينه خود منظور كند كه مي‌‌توانند نه 15 ساعت بلكه بيشتر از آن هم براي كشور كار كنند والا اگر كسي توان كار نمودن را نداشت براساس تديني كه در وجودشان ملاحظه مي‌گردد خودشان داوطلب براي اين كار سخت و فشرده توام با فكر و انديشه و تدبير نمي‌شدند و رئيس‌جمهور براساس شناخت از كابينه آنان را برگزيده تا به شعارهاي انتخاباتي خود با وجود كار و انديشه آنان جامه عمل بپوشاند و خلق «حماسه اقتصادي» را آسان نمايد مردم بزرگ ايران اسلامي به رئيس‌جمهور منتخبشان اعتماد نمودند مجلس شوراي اسلامي هم با راي قاطع خود به كابينه اعتماد كنند تا خلق حماسه اقتصادي را آسان‌تر نمايند.

روزنامه ی جمهوری اسلامی مطلبی با عنوان«مذاکرات سازش بیهوده تر از همیشه»به قلم جلیل حسنی را به چاپ رساند:

دور جديد مذاكرات سازش ميان رژيم صهيونيستي و تشكيلات خودگردان فلسطين، درحالي آغاز مي‌شود كه اميد چنداني به موفقيت آن وجود ندارد، واقعيتي كه هر دو طرف به آن اعتراف مي‌كنند. بدين ترتيب مناسب آن است كه از هم اكنون، اين دور از مذاكرات به مولودي كه مرده به دنيا آمده است تشبيه شود.

موانع بر سر راه مذاكرات آن قدر متعدد است و اختلافات آنچنان عميق است كه هرگونه حصول تفاهم را غيرممكن مي‌سازد. در چنين شرايطي، اعلام ساخت بيش از يك هزار واحد يهودي نشين جديدي از سوي رژيم صهيونيستي، آنهم درست دو روز قبل از شروع مذاكرات، اندك خوش بيني‌ها را در ميان آن دسته از ناظران كه به اين گفتگوها دل بسته بودند به يأس مبدل كرد و يكبار ديگر ثابت نمود كه صهيونيستها اساساً اعتقادي به مصالحه با فلسطيني‌ها ندارند و از مذاكرات، به عنوان دستاويزي تبليغاتي براي خروج از انزواي بين‌المللي و بازسازي چهره منحوس و منفور اين رژيم بهره‌برداري مي‌كنند.

صهيونيستها با اعلام تصميم خود براي ساخت حدود 1200 واحد يهودي نشين در قدس و كرانه باختري، در آستانه آغاز مذاكرات قصد داشتند اين پيام را به گوش جناح سازشكار فلسطين برسانند كه هرگز امتيازي به طرف فلسطيني نخواهند داد. اين حركت سردمداران رژيم صهيونيستي همچنين اين پيام را براي صهيونيست‌ها داشت كه آنها مطمئن باشند در دور جديد مذاكرات قرار نيست اين رژيم كمترين عقب نشيني از مواضع توسعه طلبانه و اشغالگرانه‌اش داشته باشد. با اينحال، جناح سازش كار فلسطين كه در گذشته، جهت حفظ باقيمانده اعتبارش، ادامه ساخت شهرك‌هاي يهودي نشين در اراضي اشغالي را خط قرمز خوانده بود، بدون توجه به اين حركت تحقير كننده صهيونيست‌ها حاضر شد در مذاكرات شركت نمايد.

از سوي ديگر آزادي 26 اسير فلسطيني توسط صهيونيستها كه شب گذشته و در آستانه شروع مذاكرات صورت گرفت، نيز يك حركت فريبكارانه و نمايشي از سوي صهيونيست‌ها بود چرا كه، اولاً عمده اين اسراي فلسطيني، از افراد عادي و به تعبير صهيونيست‌ها، "غيرخطرناك" بوده‌اند كه بيش از دو دهه در زندان‌هاي رژيم صهيونيستي به سر برده‌اند و اكثر مدت محكوميت خود را گذرانده‌اند و ثانياً آزادي اين تعداد فلسطيني، درحالي كه حدود 10 هزار فلسطيني ديگر در سياه‌چال‌هاي رژيم صهيونيستي زنداني هستند اقدامي كم ارزش تلقي مي‌شود. علاوه بر اين، صهيونيست‌ها همين هفته گذشته بيش از 200 فلسطيني را بازداشت كردند. با توجه به اين موارد است كه مشخص مي‌شود امتياز دانستن آزادي 26 زنداني، كه صهيونيست‌ها براي كشاندن فلسطيني‌ها پاي ميز مذاكره انجام داده اند، چقدر مضحك مي‌باشد.

در اين ميان، تشكيلات خودگردان فلسطين و شخص محمود عباس رئيس اين تشكيلات، هيچ پاسخ روشني درباره اينكه چه برنامه‌اي براي بسياري از مسائل اساسي، از جمله مسئله قدس و بازگشت آوارگان بازداشتن رژيم صهيونيستي از توسعه شهرك سازي در مذاكرات سازش دارد، نداده است.نتانياهو، نخست‌وزير رژيم صهيونيستي صريحاً اعلام كرده است از گسترش ساخت شهرك‌هاي يهودي نشين در اراضي اشغالي دست نخواهد كشيد. وي اخيراً نيز مدعي شد شهرك سازي‌ها بخشي از توافقات با فلسطيني‌ها و در چارچوب پيمان‌هاي گذشته است و تاكيد كرد اين شهرك‌ها تحت حاكميت اسرائيل باقي خواهند ماند و هرگز از آنها چشم پوشي نخواهد شد.

درباره قدس نيز، درحالي كه اولمرت، نخست‌وزير اسبق رژيم صهيونيستي به اين راضي شده بود كه قدس تحت حاكميت بين‌المللي اداره شود ولي نتانياهو تاكيد كرده است اعتقادي به اين موضوع ندارد و قدس به طور كلي متعلق به اين رژيم و بايد تحت حاكميت صهيونيست‌ها باشد.

موضوع ديگري كه قرار است در مذاكرات مورد بحث قرار گيرد مقوله تشكيل دو كشور و ترسيم مرزهاست كه در اين مورد نيز نتانياهو، با اعلام اينكه هرگز با كشور مستقل فلسطين موافقت نخواهد كرد آب پاكي را بر دست تشكيلات خودگردان ريخته است. نتانياهو گفته است تنها با تشكيلاتي موافقت خواهد كرد كه اولاً در قلمروي با عنوان "كشور يهود" شكل بگيرد و ثانياً، اين تشكيلات بايد فاقد ارتش، تانك و هرگونه سلاح سنگين باشد و اين تشكيلات، نه در سيطره فلسطيني‌ها، بلكه تحت نظارت بين‌المللي باشد!موضوع بعدي كه قرار است در مذاكرات مطرح شود (البته از نظر فلسطيني‌ها، چرا كه صهيونيست‌ها حتي با مطرح شدن آن نيز در مذاكرات مخالفت كرده اند) موضوع بازگشت آوارگان فلسطيني مي‌باشد.

سردمداران رژيم صهيونيستي مكرراً تاكيد كرده‌اند هرگز بر سر بازگشت ميليون‌ها آواره فلسطيني كه در كشورهاي ديگر به سر مي‌برند، حاضر به گفتگو نخواهند شد.آمارها حاكي از وجود حدود 4 ميليون آواره فلسطيني است كه در كشورهاي هم جوار فلسطين اشغالي و در اردوگاه‌ها زندگي مي‌كنند. صهيونيستها وقيحانه درخواست كرده‌اند كشورهاي مذكور اين فلسطيني‌ها را به عنوان اتباع خود بپذيرند!
جاي تأسف است كه جناح سازشكار فلسطين با وجود اين واقعيت‌هاي روشن، تن به مذاكره با صهيونيست‌ها داده و حاضر شده است با افتادن مجدد در دام صهيونيست‌ها، به صهيونيست‌ها خوش خدمتي و به آرمان فلسطين خيانت كند.

البته روشن است كه اين توافق تشكيلات خودگردان، با فشارهاي شديد از جانب آمريكا صورت گرفته است و آمريكايي‌ها كه پس از تحولات چند سال اخير در منطقه، غافلگير گشته و دچار سردرگمي شده‌اند و با از دست دادن متحدين منطقه اي، موقعيت خود را در خطر شديد مي‌بينند، تلاش مي‌كنند با فعال كردن روند سازش، به زعم خود، ابتكار عمل را مجدداً دردست بگيرند و همچنين خطرات جدي را كه از جانب كشورهاي شاهد قيام، متوجه رژيم صهيونيستي شده است از آن دور سازند.

آنچه مردم فلسطين و گروه‌هاي جهادي در مخالفت با مذاكرات سازش مي‌گويند اينست كه تشكيلات خودگردان و جريان سازش طلب فلسطين كه وارد اين بازي شده‌اند بايد بدانند به آرمان فلسطين و وحدت ملي فلسط?ني‌ها ضربه وارد مي‌كنند و ملت فلسطين از اين حركت‌هاي خائنانه چشم پوشي نخواهد كرد.