بولتن نیوز: چند
روز پیش اینترپل، پلیس بینالمللی، دستور دستگیری 4 عضو جنبش مقاومت
اسلامی لبنان، حزبالله را در خصوص پرونده ترور رفیق حریری، نخستوزیر اسبق
لبنان صادر کرد. مقامات اینترپل نیز از دولت لبنان خواستهاند تا این چهار
تن را تحویل دهد.
غفلت از راهکار مقابله با اینترپل و صدور حکم جلب
برای افراد حزب الله، باعث شده که بنا به درخواست "دیوان ویژه برای
لبنان" اینترپل نام چهار تن از شهروندان لبنان را در لیست اعلان های قرمز
خود قرار دهد.
بر اساس این درخواست 184 کشور عضو سازمان پلیس بین الملل "اینترپل" به محض شناسایی این چهارتن باید آنها را دستگیر کرده و سپس به کشور هلند برای محاکمه در "دیوان ویژه برای لبنان" مسترد نماید.
دیوان
ویژه برای لبنان بر اساس در خواست دولت لبنان و با ترکیبی از افراد بین
المللی و دادگاه لبنان بر اساس بخش هفتم منشور سازمان ملل متحد تاسیس شده و
بر اساس بخش هفتم منشور سازمان ملل متحد به این سازمان اختیارات داده شده
است که بر اساس این اختیارات اقدام به تاسیس دیوان های حکمیت بین المللی
بنماید.
در این لیست 4 نفره
که نام آقای مصطفی بدرالدین و سه نفر دیگر از اعضای حزب الله به چشم می
خورد به دلایل واهی و ساختگی دست داشتن در ترور 14 فوریه 2005 رفیق حریری
در بیروت، تحت تعقیب قرار گرفته اند.
اما
نکته بسیار مهم در این است که بدلایل این که کیفر خواست صادره از سوی
"دیوان ویژه برای لبنان" محرمانه است اینترپل نتوانسته است مشخصات و عکس ها
و یا حتی اتهامات این 4 نفر را منتشر کند!
این
افتضاح اینترپل که بدون داشتن شواهد و مدارک کافی، اقدام به صدور اعلان
قرمز بر علیه 4 نفر از افراد حزب الله کرده تقریبا مشابه اقدامی است که
اداره حقوقی اینترپل در سال 2003 نسبت به صدور 12 اعلان قرمز بر علیه
مقامات ایران به دلیل دست داشتن در انفجار مرکز یهودیان آرژانتین در بوئنس
آیرس (آمیا) انجام داده است. به همین دلیل حزبالله لبنان بارها تاکید کرده است که
این دادگاه را ساخته دست اسرائیل و آمریکا میداند و هیچیک از اعضای خود
را به دادگاه مزبور تحویل نخواهد داد.
بر این اساس سایت دیپلماسی
ایرانی نیز نوشت: در خصوص صدور کیفرخواست اولیه دادگاه بررسی ترور رفیق
حریری و این که چهار تن از اعضای حزب الله لبنان به انجام این ترور متهم
شده اند بحث ها ی زیادی مطرح است. از همان زمانی که کمیته تحقیق بین المللی
در خصوص ترور رفیق حریری تشکیل شد تا الان که به مرحله دادگاه رسیده ایم،
علامت های سوال بسیار زیادی در خصوص این کمیته تحقیق و این دادگاه مطرح
بوده و هست.
در مرحله اول باید به این نکته اشاره کرد که این برای
اولین بار در تاریخ روابط بین الملل است که برای بررسی ترور یک شخصیت سیاسی
شورای امنیت وارد موضوع می شود و قطعنامه صادر می کند و بر اساس آن
قطعنامه دادگاه تشکیل می شود. در تاریخ روابط بین الملل چنین چیزی سابقه
نداشته است. دادگاه های بین المللی که پیش از این تشکیل می شد برای رسیدگی
به جرم های علیه بشریت نظیر کشتار دسته جمعی، نسل کشی و ... بود و نه برای
رسیدگی به ترور یک شخصیت سیاسی. بسیاری از شخصیت های سیاسی چه در جهان غرب و
چه در جهان سوم ترور شده اند ولی هیچ گاه سازمان ملل در این ترور ها دخالت
نکرده و به این پرونده ها وارد نشده است. حتی بعد از ترور رفیق حریری وقتی
خانم بی نظیر بوتو ترور شد نه شورای امنیت وارد موضوع شد، نه قطعنامه ای
صادر کرد و نه دادگاه بین المللی برای آن تشکیل شد. اولین سوالی که مطرح می
شود این است که رفیق حریری واین ترور چه فرقی با دیگران و ترور افراد دیگر
داشته که آمریکا، انگلیس و فرانسه اینگونه به موضوع وارد می شوند و اینقدر
به موضوع بها می دهند و تمام امکانات بین المللی را برای این که به این
ترور رسیدگی شود بسیج می کنند.
این مسئله علامت سوال بزرگی ایجاد می
کند که نشان می دهد که پرداختن جهان غرب به این ترور از بابت احقاق حق و
عدالت نیست. اگر واقعا هدف اجرای عدالت و احقاق حق می بود این کشورها برای
موارد مشابه دیگر نیز به همین گونه رفتار می کردند. بنابراین صرف نظر از
این که این ترور به دست چه کسانی انجام شده، هدف کاملا مشخص بود. پس از
وقوع ترور حریری، جهان غرب احساس کرد که یکی از بهترین روش هایی که می
توانند به جنبش حزب الله لبنان و مقاومت اسلامی در لبنان لطمه شدیدی بزنند
وارد کردن همچین اتهامی است.