مجددا پیام دشمنی تان دریافت شد!

تصویب تحریم های جدید و سنگین کنگره ی آمریکا سه روز پیش از آغاز به کار رسمی دولت حجه الاسلام روحانی پیام ها و پیامدهای تلخ و شیرینی دارد.

برای سیاست ورزان، تغییر دولت ها فرصت خوبی برای گشایش جدید در مناسبات و ارتباطات است. چه بسیار تحولاتی که منوط به نتایج انتخابات می شود و متعاقب شفاف شدن گرایش های جامعه، رویکردی هدفمند متناسب با شرایط جدید اخذ می شود. در سیاست بین الملل همیشه عرف است به دولت و تفکر جدید، حتی اگر احتمال تغییر ضعیف باشد، امتیاز و فرصتی برای تغییر شیوه ها داده می شود.

اینکه آمریکا بدون در نظر گرفتن زمان تغییر دولت در ایران همچنان روش تحریمی پیشین را پی می گیرد، جز عناد، تخاصم و کینه چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد. از این برخورد خصمانه  آن هم با دولت تازه ای که شعارش بهبود روابط با دنیا است و در رسانه های جهان به عنوان دولت همگرا با سیاست های جهانی معرفی می شود، سه برداشت می توان داشت:

اول؛ ثابت می کند بر خلاف آنچه عده ای بیان می کنند دشمنی آمریکا، توهم خود ساخته ی سران ایران نیست و شعار "مرگ بر آمریکا" ی مردم ایران احساسی و ذوقی نیست. آمریکا دشمن حقیقی ایران اسلامی است و این دشمنی تا زمان حیات جمهوری اسلامی، تحت هر شرایطی توقف ناپذیر ادامه داشته و دارد!

دوم؛ به روشنی ثابت می کند در نگاه آمریکایی، فرقی بین دکتر احمدی نژاد و دکتر روحانی نیست. آنها دریافته اند ایران اسلامی صرف نظر از اختلاف سلایق، یک پیکره ی واحد ایدئولوژیک است لذا همچون گذشته بنای زمین گیر کردن ایران اسلامی را دارند. این تحریم نشان می دهد آنها صرف نظر از جناح و گرایش سیاسی، از صاحبان نفوذ و قدرت در ایران ناامید شده اند و تنها دلخوشی شان نتیجه گرفتن از فشارهای اجتماعی به مردم عادی ایران است.

سوم؛ آنها تصور می کنند از تحریم های پیشین نتیجه گرفته اند. آمریکاییان این پیام را –به درست یا غلط- از جامعه ی ایران دریافت کرده اند که تحریم ها تاثیر داشته و ادامه دادن این روش باعث تغییر در سیاست های ایران خواهد شد. رای لجوجانه ی 400 نماینده ی موافق در برابر  20 رای مخالف، نشان می دهد در آمریکا چنین برداشتی عمومیت مطلق دارد و هیچ اراده ای برای جلب اعتماد ایرانیان و برداشتن گام های مثبت وجود ندارد.

آمریکا بارها آزموده است که جمهوری اسلامی به هیچ وجه در شرایط زور، تهدید و فشار به عقب نشینی سیاسی تن نخواهند داد اما با سرسختی تمام، هدیه ی تلخی برای دولت جدید می فرستند. آنها چنان بر یافته های تحلیلی خود از جامعه ی ایران ایمان دارد که علی رغم ارسال پالس های مثبت از طرف هواداران دکتر روحانی  مبنی بر توافق و تفاهم بر مسایل مورد اختلاف، بدون فوت زمان، با تندی تمام جواب می دهد.

در این میان نباید از خطای استراتژیک رجل سیاسی در انتخابات 92 که موضوع هسته ای را به رقابت و کشمکش سیاسی کشاندند، بگذریم. تحریم امروز نتیجه ی بی تدبیری رجل سیاسی در مجادله و تحقیر غیر مسئولانه ی سیاست ها و راهبردهای کلی نظام در منظره های انتخابات 92 است. غرب از نتایج انتخابات ایران پیام اشتباهی دریافت کرده و طبیعی است تا مدت ها می بایست تاوان این خطای برداشت را بدهیم!

در این شرایط، هرگونه اختلاف داخلی و ایجاد شبهه در توانمندی های داخلی، به تقویت برداشت غلط غرب از شکنندگی فضای اجتماعی-سیاسی ایران کمک خواهد کرد. همانگونه که آنان با 400 رای بلامنازع، پیام اتحاد خود در موضوع ایران را به ما دادند؛ در داخل هم ما وظیفه داریم با نمایش همبستگی و انسجام درونی به آنها بفهمانیم در برابر آمریکای دژخیم "ما همه با هم هستیم".

خبط بزرگ کنگره آمریکا در تحریم مضاعف ایران باعث می شود دولت دکتر روحانی خواه یا ناخواه، از آغاز کارش، "مقاومت" تنها گزینه ی پیش رویش باشد. راه مقاومت همان است که بود. مطمئن باشید به زودی دولت حجه الاسلام دکتر روحانی خبرهای مشعوف کننده ای از پیشرفت ها در دانش هسته ای مخابره خواهد کرد.