به گزارش 598 به نقل از فارس از سنندج، روحانیون و علما در همه انقلابها و قیامها نقش و تاثیر شگرف داشتهاند و غیر از آنکه به روشنگری پرداختهاند همواره در صف مقدم مبارزه قرار داشتهاند و برای تداوم و قوام و سربلندی دین خونشان را تقدیم کردهاند.
همه آنان از یک منبع و آبشخور عظیم سیراب شدهاند و مهمترین سرچشمه فکری آنها و اولین کتاب و کلامی که آموختهاند قرآن بوده و با آن مانوس بودهاند و چنان در عمق جان آنان پنجه انداخته و تاثیر کرده است که دمی از آن فارغ نگشتهاند.
سراسر زندگی روحانیون و علمای دین آمیخته و متاثر از مفاهیم قرآنی بوده است. جان خود را نیز برای گسترش قرآن و اعتلای دین حق ایثار کردهاند، پس از قرآن، تدبر و تامل در حدیث و سیره نبوی از این شهیدان بزرگوار رنگ و چهرهای دیگر ساخته است.
شهیدان روحانی استان کردستان غیر از آنکه مسئولیت امامت جمعه و جماعت مردم منطقه را برعهده داشتهاند برای پاسداری از نظام اسلامی جان خود را در طبق اخلاص گذاشتهاند.
در دنیایی که ارزشها رفته رفته در زیر غباری از فراموشی فرو میروند و ظواهر فریبنده دنیا رو به زوال جهانی در صدر جدول قرار میگیرند، ترویج فرهنگ شهادت و زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدا بهترین راهی است که میتواند از انحراف جامعه اضمحلال معنویتها جلوگیری کند با توجه به این مهم خبرگزاری فارس بنا به رسالت ذاتی خود در راستای معرفی این سرو قامتان سعی دارد گوشهای از زندگی این عزیزان را با زبان قلم بیان کند.
شهید ماموستا ملابرهان عالی فرزند ماموستا ملامحمدامین مشهور به ماموستا کانیسانان در بهار 1332 از عفیفه زنی به نام ملیحه قادرنژاد که از سادات روستای چور بود در روستای کانیسانان از توابع بخش مرکزی مریوان دیده به جهان گشود.
مقدمات علوم دینی را به تدریج در مکتب پدر خویش فرا گرفت، چندی بعد ضمن فراگیری اصول و مسائل مختلف علوم دینی به آموزش و تدریس مسائل دینی به سایر طلاب پرداخت.
در سال 1351 پس از اتمام سطوح دروس حوزوی با حضور علمای برجسته منطقه به صورت رسمی اجازه نامه افتاء در مذهب امام شافعی را دریافت کرد، پس از آن همچنان به تدریس علوم دینی و اقامه نماز جمعه و جماعت در روستا پرداخت و در فروردین ماه 1354 ازدواج کرد و پس از آن همچنان در کنار پدر خویش به تدریس علوم دینی و اقامه نماز جمعه و جماعت در روستا پرداخت.
تا آنکه پس از مهاجرت پدرش به روستای بیاره، از سال 1360 به صورت رسمی جانشین وی شد و تمام مسئولیتهای تدریس و اقامه نماز جمعه و جماعت را بر عهده گرفت.
جنگ تحمیلی و بمباران پیاپی هواپیماهای رژیم بعث موجب شد، ماموستا برهان عالی روستای زادگاه خود را ترک کند و به روستاهای دیگری مهاجرت کند.
پس از آوارگی روستایی به روستای دیگر سرانجام در مریوان ساکن شد و در آنجا علاوه بر تعلیم عموم مسائل دینی به همکاری با آموزش و پرورش پرداخت و درسهای بینش اسلامی، فلسفه و منطق را در مدارس و دبیرستانهای مریوان به جوانان تعلیم داد در سال 1376 در امتحانات سطح دانشکده الهیات دانشگاه تهران شرکت کرد و مدرک سطح 2 معادل کارشناسی را دریافت نمود در سال 1380 بار دیگر در امتحانات تعیین سطح موفق به اخذ درجه کارشناسی ارشد شد و از پایاننامه خود با عنوان ترجمه و تحقیق کتاب لبالاصول دفاع کرد.
ماموستا عالی از سال 1357 تا زمان شهادت در سنندج ساکن بود، وی در کنار تدریس در آموزش و پرورش امام جماعت مسجد حاج شیخ محمد محله آغهزمان بود.
در سال 1377 به در خواست هیئت امنای مسجد نور شهرک بهاران امام جمعه مسجد نور را پذیرفتند.
این عالم وارسته و مجاهد نستوه از مبارزترین علمای شافعی مذهب منطقه کردستان بود و در سنگر تدریس در مدارس علوم دینی و آموزش و پرورش نیز جزو اساتید خبره و سرشناس به شمار میآمد و شاگردان بسیاری را تعلیم و تربیت و به جامعه روحانیت و فرهیختگان علمی کردستان تحویل داد.
شهید عالی به حقیقت یکی از ارکان و منادیان وحدت اسلامی در منطقه بوده و همواره در مسیر اسلام ناب محمدی(ص) و دفاع از آرمانهای نظام اسلامی و انقلاب پیشتاز بود.
این شهید بزرگوار به رونق و شکوه نمازهای تراویح و دعای شبهای قدر کمال بخشید تا جایی که عوامل استکبار این رونق را بر نتافتند و به امید آنکه در وحدت اسلامی و دستاوردهای با شکوه نظام اسلامی خدشه وارد کنند وی را ترور و به شهادت رساندند.
شهید برهان عالی یک جهان شور و سرزندگی بود همان موقع که به ذهن جستجوگر جوانان پاسخ میداد، آنان را از خزائن دانش خود بهرهمند میساخت. به سوالهای گاه تکراری مردم عادی با صبر و متانت گوش میداد و پاسخهای دلنشین میگفت. استدلالهای خود را با کلام بزرگان ادب نظیر حافظ و سعدی محوی و نالی همراه میکرد تا مخاطب را روشنی بخشد و حلاوت بیفزاید.
به عرفان و تصوف علاقمند بود و بشر امروز را نیازمند جاذبههای تصوف میدانست تا بتواند تلخیهای فن و آهن را بزداید. در سلوک عرفانی تابع طریقیت نقشبندیه بود و اشعار زیادی را در مورد طریقت نقشبندی و در مدح پیران این طریقت سروده است.
دیوان اشعار مولودنامه و معراج نامه کردی، توسل و شفاعت و استمداد، ارث در اسلام، شرح دیوان آفتاب، اهمیت زن و حقوق او در مکتب دین، چرا باید مسلمان باشیم، مولود پیامبر (ص) و چندین اثر ارزشمند دیگر از وی به یادگار مانده است.
به دلیل روحیه مردمی که داشت در شورای روحانیت و شعبه حل اختلافهای مردمی دادگاه فعالیتهای قابل توجهی داشت و خصمهای بسیاری را به دوستی تبدیل کرد.
این شهید بزرگوار در کسوت امام جمعه موقت سنندج، عضویت شورای عالی افتاء و روحانیت مرکز بزرگ اسلامی غرب کشور فعالیت داشت و در نهایت در شب 23 شهریورماه سال 88 برابر با 23 رمضان در شب قدر پس از اقامه نماز تراویح در مسجد قبا بهاران توسط افراد تندرو سلفی وابسته به دشمنان اسلام به فیض شهادت نائل آمد.
پیکر این شهید بزرگوار در میان غم و اندوه مردم و خانوادهاش در قطعه شهدای بهشت محمدی سنندج به خاک سپرده شد.
----------------------------
گزارش از: شیرین مرادی