شعر آیت‌الله صافی‌ درباره امام حسین(ع)

به گزارش برنا، سروده این مرجع تقلید به این شرح است:

روان عالم امكان حسین است
جهان بینش و عرفان حسین است

جمال الله و اسم الله اعظم
ظهور اسم «الرّحمان» حسین است

به ابراهیم و موسی و مسیحا
ولی صاحب الاحسان حسین است

به زهرا و علی نور دو عین است
به ختم انبیا جانان حسین است

ابوالاحرار و آقای شهیدان
ولیّ اعظم یزدان حسین است

ز بحر قدرت بی‌انتهایی
فروزان گوهر رخشان حسین است

به مُلك عشق و تجرید و توكّل
ولیّ مطلق و سلطان حسین است

خدا را فیض اكمل نور سرمد
دلیل و حجّت و برهان حسین است

به جمع قدسیان در عرش و كرسی
سخن از عزت و شأن حسین است

نهان اسم اَلمولی و اَلحق
عیان باطن قرآن حسین است

در اوج آسمان صبر و ایثار
یگانه اختر تابان حسین است

به ماه و نیّر اعظم ضیا بخش
جمال نور افشان حسین است

به رستاخیز فردای قیامت
شفیع معصیت‌‌كاران حسین است

ندای دین و اسلام و ولایت
بلند آوا ز ایمان حسین است

الا ای دردمند خستة زار
دوای درد بی‌درمان حسین است

به صحرای بلا آن كس كه گردید
تنش درخاك وخون غلطان حسین است

به راه حق و حفظ دین توحید
شهید خنجر عدوان حسین است

به میدان ثبات و استقامت
یگانه فارِس میدان حسین است

از آن حرّیت و از آن شجاعت
خِرد مبهوت و حیران حسین است

به لطف آن كه «لطفی» دارد امید
امید قلب مظلومان حسین است