به گزارش مهر، امسال برای نوجوانان کشتی ایران سالی پر از سختی و حسرت بود.
حسرت اردوهای آمادهسازی با امكانات و مطلوب و همچنین تورنمنتهای
تداركاتی بینالمللی كه به واقع عملکرد ملیپوشان را در رقابتهای قهرمانی
آسیا تحت تاثیر قرار داد.
آزاد و فرنگیكاران نوجوان ایران بعد از اینكه چندین تورنمنت بینالمللی
در ترکیه و آذربایجان را با مخالفت شورای برون مرزی وزارت ورزش از دست
دادند، خود را در یك قدمی حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا در مغولستان
دیدند. میدانی درون قارهای كه نمایندگان ایران باید از اقتدار و افتخار
همیشگی خود دفاع میكردند و به بهترین شكل ممكن برای درخشش دراین پیكارها
تجهیز میشدند، اما افسوس كه نه تنها تداركات خوبی برای آمادهسازی آنان
صورت نگرفت، بلكه سفری سخت و پرماجرا نیز آخرین رمق باقیمانده كاروان
اعزامی نوجوانان را از آنان گرفت.
البته فرنگی كاران نوجوان كشورمان به رغم تمامی این سختی ها توانستند
پرونده رقابتهای قهرمانی آسیا را با کسب هشت مدال و مقام سومی ببندند. رتبه
ای که با توجه به شرایط ویژه ی تدارکات و اعزام دشوار چندان بد و دور از
انتظار نبود.
اما چند نکته در این طول این رقابتها به شدت خودنمایی میكرد. اول اینکه
چرا حسن رنگرز نایب رئیس فدراسیون کشتی که بتازگی نایب رئیس شورای کشتی
آسیا نیز شده، در محل برگزاری رقابتهای قهرمانی نوجوانان آسیا حضور نداشت
تا بتواند با بهرهگیری از موقعیت خود كمی از سنگینی بار مسایل و مشكلات
فرنگی كاران نوجوان را بكاهد.
جالب اینجاست که تیم كشتی فرنگی نوجوانان ایران حتی پس از پایان رقابتها
نیز با مشكلات مختلفی دست و پنجه نرم میكند و به دلیل عدم پرداخت پول محل
اقامت هنوز نتوانسته مغولستان را به مقصد تهران ترک کند!
این در حالیست كه متولیان فدراسیون كشتی بنا به دلایل نامعلومی از ابتدا
هزینه تیم نوجوانان را فراهم نکرده و درست در دقایق آخر به تکاپو افتادند و
پول بازگشت ملی پوشان را فراهم كردند تا بدین ترتیب تیم غریب و بلاتكلیف
كشتی فرنگی هم بتواند با آزادکاران به ایران باز گردند!
این وضعیت زمانی نگران كنندهتر میشود كه همین نوجوانان خسته و زخم خورده
از رقابتهای آسیایی با چنین اوضاع و احوالی باید تا بزودی راهی رقابتهای
جهانی صربستان شوند.
متاسفانه مسئولان ورزش کشور سرنوشتی را برای کشتی رقم زدهاند كه نه تنها
وضعیت فعلی تمانی ملی پوشان ردههای مختلف بلكه وضعیت آینده سازان کشتی
ایران هم دچار خدچه و ابهام شده و دیگر چیزی بنام انگیزه و اشتیاق در جمع
ملی پوشان به چشم نمیخورد.
به هر حال امیدواریم تا پیش از اعزام تیمهای ملی نوجوانان و جوانان كشتی
ایران به رقابتهای جهانی صربستان و بلغارستان، سیاستی اتخاذ شود كه داستان
تاسفآور سفر نوجوانان به مغولستان تكرار نشود و كشتی گیران ایرانی با توجه
به اعتبار و اقتدار همیشگی خود در كشورهای میزبان حضور یابند.