رابطه حجاب با روی کارآمدن دولت حسن روحانی از منظر غرب

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، درحالیکه  مشاجرات بین جریان های گوناگون سیاسی ادامه دارد تا هرکدام به نحوی آراء اختصاص یافته به دکتر روحانی را به نفع خود مصادره کنند، این بار برخی رسانه های غربی سعی دارند جوّی را القا کنند تا سوای گرایش های سیاسی، گروه های مختلف مردم نیز وارد این فضا شده و رئیس جمهور منتخب را فقط رئیس جمهور طیف فکری و فرهنگی خود بدانند.

بلومبرگ یکی از سایت های غربی است که تلاش در این زمینه را آغاز کرده است. در مطلبی که در این سایت خبری امریکایی می خوانیم، با زیرکی خاصی تلاش شده که جامعه ایران را به دو گروه مذهبی و غیرمذهبی تقسیم کرده و بدینوسیله بین مردم جامعه انشقاق ایجاد کند.

در این مطلب در پوشش مصاحبه با افراد خاص، به دروغ پردازی های آشکاری اقدام شده که هر فرد منصفی را به تعجب وا میدارد. به عنوان مثال عنوان شده که دکتر احمدی نژاد حضور زنان در جامعه را تهدیدی برای ایران می دانست ولی دکتر روحانی- با توجه به اینکه زنان نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند و دولت نیز به حمایت آنان نیاز دارد- این طرز فکر را نسبت به آنان نخواهد داشت! این در حالیست که احمدی نژاد اولین رئیس جمهور ایران بود که در کابینه خود از وزیر زن استفاده کرد.


مصاحبه با زنان و دخترانی که پایبندی چندانی به حجاب ندارند شگرد دیگر اختلاف افکنی بین طیف های مختلف مردم توسط نویسنده مطلب مذکور است. بلومبرگ می نویسد زنان حامی روحانی خوشحالند که با روی کار آمدن یک رئیس جمهور میانه رو دیگر از بابت تذکر شنیدن در خیابان ها نگرانی کمتری دارند. حال آنان می تواند هرطور که می خواهند لباس بپوشند.

نویسنده این مطلب با اصرار بر سیاسی بودن نوع پوشش در ایران، آن را مقوله ای جدای از مذهب و فرهنگ می داند که با تغییر فضای سیاسی تغییر می کند. وی برای اثبات مدعای خود به نقل از فائقه شیرازی، استاد بخش خاورمیانه شناسی دانشگاه تگزاس و نویسنده کتاب حجاب در فرهنگ مدرن، می نویسد: ”در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، پوشیدن جین رواج بیشتری یافت و زنان توانستند لباسهای متفاوتی – که دیگر گشاد نبودند- در بر کنند..."

اما با تمام این تفاصیل، دور بودن از فضای فرهنگی جامعه ایران مانع از این است که غرب تصور صحیحی از اوضاع اجتماعی جمهوری اسلامی داشته باشد، و اینگونه است که معمولا در برنامه های خود در رابطه با ایران دچار اشتباه می گردد.

اول: حجاب و بی حجابی مخصوص قشرهای منفک و مختلف مردم نیست! در خانواده های ایرانی به وفور دیده می شود که این افراد در کنار یکدیگر و در یک خانواده و فامیل زندگی می کنند و در عین اختلاف نظر در اینباره، رابطه ای صمیمانه و دوستانه با هم دارند.

دوم:این تفکر در ایران نهادینه شده که رئیس جمهور منتخب مردم، رئیس جمهور همه ملت ایران است نه تنها افرادی که به وی رای داده اند. پس مصادره فرهنگی و سیاسی وی از نظر ملت سوای گرایش های مختلف- امری مذموم و مردود است.

سوم: در ایران همواره فصل الخطاب سخنان رهبری نظام است. ایشان در سخنان خود در استان خراسان شمالی (مهر 91) مسئله برخورد با بدحجابی را به روشنی تبیین نمودند و دیگر شک و شبهه ای در این رابطه وجود ندارد.

چهارم: بی حجابی لزوما به معنای یک نماد سیاسی نیست کما اینکه بارها مشاهده شده افراد بدپوشش در صدا و سیما و یا فضای مجازی اعلام کرده اند طرفدار نظام اسلامی و رئیس جمهور وقت هستند.

البته ناگفته نماند برخی شعارهای دکتر روحانی در دوران تبلیغات زمینه ای گردید که عده ای دندان طمع تیز کنند تا وی را فقط برای افرادی که از حضور گشت ارشاد و یا آمرین به معروف در سطح جامعه دل خوشی ندارند مصادره کنند.