به گزارش خبرنگار مهر، دیرزمانی است که مقوله ورزش از مقوله‌ای عمومی به مقوله‌ای تخصصی و ویژه تغییر شکل یافته و بی تردید افرادی که قرار است در این زمینه کار کنند باید از تجارب مدیریتی ورزشی بالا و کارآمد برخوردار باشند. تا پیش از این به عنوان مثال همواره برای وزارت آموزش و پرورش گزینه‌ای از جنس آموزش و پرورش مد نظر قرار می‌گرفت و برای هر سازمانی به فراخور، فردی از جنس همان سازمان امور را در دست می‌گرفت.
کارگروه انتخاب وزیر ورزش و جوانان تمام تلاش خود را به کار گرفته که افرادی اصلح که شاخصه‌های ورزشی و مدیریتی را دارا هستند را برای انتخاب به عنوان وزیر ورزش به رئیس جمهور منتخب ارائه کند و اکنون با توجه به جلساتی که برگزار شده نام چهار گزینه نهایی شده است.
مهارت‌های مدیریتی در عرصه ورزش اصلی‌ترین شاخصه انتخاب گزینه‌ها بوده که با جمع بندی همه این موارد، نام چهار گزینه به نام‌های سعید فائقی، سید امیر حسینی، سید نصرالله سجادی و مسعود سلطانی فر نهایی شده است. طاهره طاهریان هم به عنوان کسی که می تواند مطالبات بانوان را پیگیری کند، یکی از گزینه‌هایی بوده که نامش به میان آمده، با این حال همان طور که پیش تر گفته شد با توجه به اینکه وزارت ورزش و جوانان محیطی بیشتر مردانه به حساب می‌آید نمی‌توان شانسی برای وی متصور بود.
اکنون مساله مهم‌تر این است که آیا رئیس جمهور منتخب، وزیر آینده ورزش را از میان این چهار گزینه معرفی می‌کند و یا نفر پنجمی که حاصل تدبیر و هم‌اندیشی این جلسات نبوده به مجلس معرفی می‌شود. و مهم‌تر اینکه آیا وزیر پیشنهادی از مجلس رای اعتماد کسب خواهد کرد یا خیر. اما قدر مسلم انتخاب وزیر ورزش از میان این چهار گزینه بهترین تصمیم خواهد بود. به هر حال ورزش کشور در حال حاضر به دنبال مطالبات اولیه خود است و برای دستیابی به جایگاه‌های بلندپروازانه‌تر، می‌بایست وزیری در راس کار قرار بگیرد که سوابق مدیریتی در این عرصه را داشته باشد.
دنیای امروز به هر مقوله‌ای از دیدگاه تخصصی نگاه می‌کند و تردیدی نیست که وزیر آینده ورزش باید از جنس ورزش باشد. در غیر این صورت نمی‌توان انتظارات زیادی از وی داشت چراکه در شرایطی که ورزش آسیا و جهان رشد سریعی پیدا کرده، انتخاب فردی که از جریان ورزش روز جهان خارج باشد، ورزش کشور را از گردونه رقابت با آسیایی‌ها و به تبع آن از حضور در بزرگراه ورزش جهان خارج خواهد کرد.
