سرویس سیاسی پایگاه 598 - "من اعتدال گرا هستم" این شعاری بود که حسن روحانی با آن وارد عرصه انتخابات شد. وی با انتقاد از افراطی گری در فضای سیاسی کشور و تکیه بر شعار های اقتصادی توانست پیروز انتخابات شود. روحانی اگر چه همواره در زمین هاشمی بازی کرده است اما خود را فراجناحی و مستقل معرفی کرد. اما گفتمان اعتدال روحانی تا چه اندازه می تواند در عمل تحقق یابد؟ و شعار دولت فراجناحی چقدر به واقعیت نزدیک است؟
روحانی در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود در 27 خرداد ماه در پاسخ به این که با مدیران دولت احمدی نژاد چه می کند؟ گفت:" من گفتم کلید دارم، داس ندارم " وی دولت خود را دولت شایسته سالار عنوان کرد و وعده داد تا از همه ظرفیت ها استفاده کند.
چندی پیش علی اکبر اولیا ریئس ستاد انتخاباتی عارف در مصاحبه ای که با یکی از سایت های خبری انجام داد از روحانی خواست تا به وعده های خود عمل کند و وزن سیاسی اصلاح طلبان را در کابینه جدید در نظر بگیرد. همچنین سید محمد خاتمی نیز در مراسمی که برای تجلیل از اصغر فرهادی برگزار شده بود با قطعیت، احمد مسجد جامعی را وزیر فرهنگ و ارشاد آینده معرفی کرد.
این فشار سنگین از سوی اصلاح طلبان بر ریئس جمهور منتخب، از آن جهت است که وی را وامدار خود می دانند و حمایت خود را عامل پیروزی روحانی عنوان می کنند. از این رو منتظرند تا لطف آنها را جبران شود!
همچنین در دیدار اخیر روحانی با نمایندگان مجلس، کسانی مانند علی یونسی، محمد فروزنده، محمد رضا صادق، محمد رضا نعمت زاده و اکبر ترکان که همگی از نزدیکان سیاسی هاشمی رفسنجانی هستند وی را همراهی کردند.
به نظر می رسد کابینه روحانی ترکیبی از یاران هاشمی و خاتمی است و ایشان درست گفت که داس ندارد زیرا ظاهرا قرار است بر کمباین اصلاحات و سازندگی سوار شود و هر که را که در دایره دوستان او نمی گنجد درو کند.
اما آنچه بیش از همه اعتدال گری روحانی را مورد تردید قرار داد سخنان وی در مجلس بود. رئیس جمهور منتخب همانطور که قبل از انتخابات با انتقاد از دولت احمدی نژاد خود را معرفی کرد! این بار نیز از تریبون مجلس دولت دهم را به باد انتقاد گرفت و آن را ظالم، و مجلس را مظلوم معرفی کرد. در حالی که در مناقشات دولت احمدی نژاد و مجلس هشتم و نهم اگر گناه مجلس بیشتر از دولت نباشد، کمتر هم نبوده است.
باید از جناب روحانی پرسید آیا اینگونه بی انصافانه سخن راندن همان اعتدال گری است که از آن دم می زدند؟ مگر نه اینست که شاخصه اصلی اعتدال رعایت انصاف است پس از چه رو ایشان همواره با بی انصافی به دولت دهم نگاه کرده و فقط تیغ تیز زبانشان را بر گلوی دولت گذاشتند؟ براستی باید اعتدال گری را از رهبر انقلاب آموخت. ایشان با این که خود نقدهای زیادی به دولت داشته و دارند که در مواقع مختلف بیان کرده اند اما از خوبی ها و مزایای آن نیز غافل نشدند.
به هر حال نزدیک به نیمی از مردم که به دکتر روحانی رای نداده اند و نیمی که وی را برگزیده اند از شعار اعتدال ایشان استقبال کرده و بارقه های امید در دلهایشان روشن شد. از این رو امید است که رئیس جمهور منتخب با اعمال سلیقه های شخصی و حزبی امیدها را به یاس تبدیل نکرده و مردم را سرخورده نکنند.