کد خبر: ۱۴۸۹۸
زمان انتشار: ۱۲:۳۵     ۰۷ تير ۱۳۹۰
بقعه تاريخي علي بن مهزيار كه جزو ميراث فرهنگي و مذهبي كشورمان است، در اقدامي عجيب، ‌با خاك يكسان شد.

 هر چند مسئولان اوقاف، ‌هدف از اين كار را ترميم و توسعه حرم عنوان كرده‌اند اما مگر نمي شد بدون تخريب اين بناي مذهبي كه با هزينه هاي سنگين ساخته شده است، نسبت به توسعه آن، ‌مانند بسياري از اماكن متبرك ديگر، مانند امامزاده صالح تهران، اقدام نمايند؟

در همين باره، امید حلالی، ‌سردبير نشريه فرهنگ جنوب در يادداشتي كه براي عصرايران نوشته، آورده است:... غلامرضا سبزعلی عضو شورای سابق اهواز در تماسی خبری عجیب می‌دهد که برایم شوک آور است که دوربین‌های شما کجا هستند و چه نشسته اید که ساختمان علی ابن مهزیار اهوازی را خراب کرده‌اند!

از قبل البته ما این خبر را داشتیم که قرار است فضای صحن را مرمت کنند اما اصلا در مخیله مان هم نمی‌گنجید که روزی کل ساختمان و عمارت زیارتگاهی نسل اندر نسل مردم اهواز تحت عنوان توسعه با سطح زمین برابر و همسان شده و به تمام ویران گردد. کل عملیات را در حد یک مرمت می‌پنداشتیم یا قدری مفصل تر که در محل‌های دیگر نیز سابقه داشته است... به سمت بقعه حرکت کردیم. با دیدن منظره شوکه شدم نه از رواق خبری بود و نه از گلدسته‌های رفیع که خاصه جلوه‌ای روحانی و عرفانی شگرف داشتند وقتی که دم غروب از پیچ پل هفتم به سمت بولوار ساحلی می‌پیچیدی و دو نخل زیبابی افشان نمای رواق و گلدسته را تکمیل کرده و آذین می‌دادند و ناخودآگاه دست روی سینه می‌گذاشتی به احترام و زیر لب زمزمه می‌کردی که السلام علیک یا عبد صالح. السلام علیک ای پناه دل شدگان. پس از اقامه نماز ظهر است که وارد صحن می‌شویم.

تک تک زائرین و نماز گزاران در عدل ظهر و زیر تیغ برنده و سوزان آفتاب جنوبی حضور دارند. یکی دو زائر نیز زیر سرپناه مقبره حضرت والد و فرزند شهید آیت الله شفیعی هستند و فاتحه می‌دهند و ضریح حضرت علی ابن مهزیار اهوازی (ره) تقریباً وسط حیاط قرار داده شده در جرنگه ظهر. یکی از نمازگزاران که از مسجد بیرون آمده به سمت ضریح می‌رود و گوشه ی پایین را می‌بوسد به تبرک و....

دور محوطه ی سکویی که سابقاً مرقد ابن مهزیار بر آن قرار گرفته بود را تا بیست سی متری آن سوتر حفاظ کشیده‌اند که شبیه حفاظ‌های متروست. با دلشکستگی و بهت می‌رویم جلو. از لای نرده‌های سبز و آبی به داخل محوطه و آنچه روزی صحن بود نگاه می‌کنیم. دیگر نه از بقعه خبری هست و نه از سکویی که در بچگی مدام از روی آن به پایین می‌جستیم یا از پله هایش بالا و پایین می‌رفتیم و در جوانی بیرون کفش کن منتظر همسر می‌ایستادیم و در عین حال حواس مان بود که این بار بچه هایمان از همان پله و سکو نغلتند و زیادی ورجه و وورجه نکنند... همه آن خاکسپاری‌هایی که برای خانواده دوستان، اقوام و آشنایان آمده بودیم از جلو چشم هایم رد شد و شب‌های با معنویت احیا و دعاهای کمیل و زیارت‌های پر سوز و گداز.

انگار زمین شخم خورده بود. گرما شدید تر از آن بود که بشود بیشتر ماند و شوک هم بیشتر از آن که روی موضوع تمرکز کنیم. سریعاً به چند دوستی که احتمال مطلع بودن شان را می‌دادم تماس گرفتم و پی گیر موضوع شدیم. به بر و بچه‌های تولید خبر صدا و سیما هم می‌گوییم و...

مسئولین و آنها که باید از موضوع خبر داشته باشند یکی از توسعه حرف می‌زد و دیگر از بازسازی و دیگری از چراغ خاموش حرکت کردن متولیان و... اما این بقعه و زیارتگاه و مرکز اصیل دینی که خانه یا ملک کلنگی نبوده که به اصطلاح معماران و بناها کپش کنیم و چند طبقه بسازیمش! هر محل هر چه کهن تر باشد و قدیمی تر با شناسنامه تر و اصیل تر است و در شرایطی تجدید بنا را می‌طلبد که به نظر می‌رسد هنوز درباره مرقد علی ابن مهزیار اهوازی صدق نمی‌کرد چرا که هم دو سالن مجزا داشت و هم ضریحی مناسب و هم صحن و حیاطی قابل استفاده در ضمن تا به حال بارها صحن‌های رضوی و یا شاه چراغ و دیگر زیارتگاه‌ها توسعه پیدا کرده‌اند اما هیچ کدام به این شکل و وضع درنیامده‌اند و می‌دانیم که از زیر بارگاه امام رضا (ع) در مشهد زیرگذری تعبیه و ساخته شده است اما قرار نیست که در هر توسعه و مرمتی کل بنا تغییر ماهیت بیابد و از نو بنیان گذاشته شود و... مثل علی ابن مهزیار امروز ما.

یکی دو مسئول استانی را هم که پی جو می‌شویم این طور عنوان می‌کنند که بی خبر بودیم و خودشان تصمیم گرفتند و چراغ‌ها خاموش بود و... می‌گویم این که عذر بدتر از گناه است و مگر شما مسئولین طراز اول این استان نیستید و مگر این استان بزرگ تری ندارد یا قرار است هر کدام از ادارات و سازمان‌ها جزیره‌ای عمل کنند یا خودمختار باشند؟

دل شکسته بر می‌گردیم. خسته و گرما زده. خاطرات مان هم انگار رفته‌اند زیر آوار. از سه شیفته کار کردن هم برای جمع و جور کردن کار خبری نیست. یادم می‌آید به حرف دوست خوش قریحه فرهنگی جناب دولتخواه که در حین برگزاری یک جشن در پارک دولت و بولوار ساحلی از مردم می‌پرسد که به نظر شما ارزشمندترین منظره و گرانقیمت ترین خاک در اهواز کجاست؟ و روی سوی آن ور شط به سمت علی ابن مهزیار اهوازی می‌کند و جماعت با شعف دعای فرج را می‌خوانند....
 
تصاوير حرم قبل و بعد از تخريب
 
 
 
 
 
 
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:۲
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
ارسال نظرات
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۴:۲۱ - ۰۷ تير ۱۳۹۰
۰
۰
وااااااااااااااااااااااااااااااای
این گناهه اصلا به هیچ وجه هیچ کس حق نداره هیچ مسجدی رو خراب کنه وای به حال مسجدی که زیارتگاهه!
خدایا چرا علما این جنایت رو میبینند و سکوت میکنند؟
پاسخ
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۴۴ - ۰۷ تير ۱۳۹۰
۰
۰
لعنت خدا بر دشمنان شيعه! ردپاي وهابيت در همه جا ديده مي‌شود!! امروز اينجا و فردا مكان‌هاي مقدس ديگر. در ايران جرأت اين كارها را نداشتند كه با اين كار مي‌خواهند قبح آنرا ريخته و با حريم شكني و بي‌حرمتي به اماكن مقدس، تيشه به ريشه اعتقادات پاك مردم خداترس و امام دوست بزنند و راه را براي اقدامات بعدي هموار كنند.
آخر با كدام منطق مي‌توان پذيرفت و چگونه انديشه‌اي از مردم ديندار تصور كرده‌اند كه، براي تخريب يك مكان مقدس و تاريخي به دلايل واهي و بچه‌گانه متوسل مي‌شوند؟!!! كجاي دنيا سراغ داريد براي مرمت و تعمير يك اثر تاريخي آنرا كلاً تخريب كنند كه آنرا مجدد بسازند؟!! آنوقت ديگر به آن مكان جديد كه اثر تاريخي نمي‌گويند! آخر با كدام عقل آن مكان مقدس را كه آن همه نفس ملكوتي در آن كشيده‌ شده‌است و در و ديوار آن منقش به آيات قرآني است را، تخريب مي‌كنند كه مي‌خواهند بازسازي انجام دهند! فرق شما با وهابيان و يا آن كشيش قرآن سوز چيست؟ متأسفانه مسببين اين حركت وقيحانه نه عرق ملي و نه اعتقادات و تعصبات ديني داشته‌اند كه با چشم بستن به همه علايق و اعتقادات پاك مردم، و ناديده گرفتن زيربنايي‌ترين و ابتدايي‌ترين سطح اعتقادات فردي و اجتماعي، در حق مردم چنين جنايتي را انجام داده‌اند.
استدعاي مردم از مسئولين مربوطه اين است كه با هوشياري كامل، كانون فتنه‌گري را شناسايي و عوامل آنرا قبل از فرار يا متواري شدن بازداشت كنند. تكليف اين اعمال سخيف و گناه كبيره‌اي را كه جاي هيچگونه شك و شبهه‌اي، براي كسي نمانده‌است، بعد از خدا به علماي اعلام و رهبر معظم مي‌سپاريم تا با قاطعيت با آنها برخورد كرده و با اشد مجازات با آنها رفتار شود.
و مسلماً با هوشياري زعماي امر، سر منشأ حركات بي‌شرمانه (احتمالاً سياسي) در آن ريشه‌يابي خواهد شد و به آنها درسي خواهند داد كه ديگر اينگونه با اعتقادات مردم بازي نكنند.
پاسخ
جدیدترین اخبار پربازدید ها