مفاد عجيب قرارداد تركمانچاي علي دايي با پرسپوليس

در ايران برخلاف تمام جهان معمولا قرارداد مربيان و ستاره‌ها يک ساله است. قراردادهاي قبلي دايي هم با پرسپوليس يک ساله بود. همان‌طور که قراردادهاي قلعه‌نويي با استقلال معمولا يک ساله است و او سال به‌ سال قراردادش را تمديد مي‌کند تا پول بيشتري بگيرد. در‌ واقع اين نوع قراردادهاي کوتاه‌مدت به سود مربيان و ستاره‌ها و کاملا به ضرر باشگاه‌هاست اما به‌هر حال مديران باشگاه‌ها معمولا به‌خاطر بقاي خودشان و حفظ صندلي هم که شده به اين جور قراردادها تن مي‌دهند.

علي دايي خيلي دوست داشت به پرسپوليس برگردد. او البته در مصاحبه‌اي گفته بود من با راه‌آهن قرارداد دارم و نمي‌آيم! ولي بعدا که سران دو باشگاه کارهاي اقتصادي کردند، پاي دايي هم به ماجرا باز شد و بلافاصله نظرش تغيير کرد. رويانيان هم که فرصت خوبي به دست آورده بود با دايي قرارداد 3 ساله بست. قراردادي که البته تاريخش براي 3 سال است ولي سال به سال از نظر مالي تمديد مي‌شود. يعني ابتداي سال آينده طرفين دوباره پشت ميز مذاکره مي‌نشينند تا براي سال دوم از نظر مالي به توافق برسند.

اين نوع قرارداد به‌طور حتم‌ به سود دايي است و او ضرر نخواهد کرد چرا که مي‌تواند سال به سال پول بيشتري بگيرد و البته خيالش راحت باشد که تحت هيچ شرايطي قبل از اين ‌3 سال از پرسپوليس نمي‌رود (مگر آن‌که بحث تيم ملي مطرح شود) بر‌اين اساس دايي حتي اگر‌10 تا باخت هم بدهد از پرسپوليس برکنار نمي‌شود، مگر آن‌که خودش بخواهد برود.

البته اين مصونيت فقط شامل حال دايي نمي‌شود و امير قلعه‌نويي هم چنين اطمينان خاطري را در استقلال دارد با اين تفاوت که قرارداد امير يک ساله است و او در صورت قهرمان کردن دوباره استقلال پول بيشتري نسبت به دايي مي‌گيرد!