از فتنه ۱۸ تیر تا حماسه ۲۳ تیر ۷۸

به گزارش 598 به نقل از بی باک، ۱۸ تیر سال ۷۸ شبه‌کودتایی آشکار و همه ‌جانبه بود که حضور اقیانوس مردم در دفاع از نظام و رهبرشان در ۲۳ تیر، آتش فتنه درون ‌ساخته اصلاح‌طلبان افراطی را خاموش کرد.
 
در واقع، حماسه ۲۳ تیر که روز تجسم نفوذ کلام رهبر و تجلى اراده راسخ ملت در دفاع از انقلاب بود، یک درس بزرگ براى همگان داشت و آن این‏که این ملت از انقلابى که خود، آگاهانه به‏راه انداخته، در هر شرایطى پاسدارى مى ‏کند و به هیچ کس اجازه نمى ‏دهد که با ثمره خون شهیدان و خون دل هاى ملت بازى کند. مردم هوشیار و انقلابى ایران در آن حضور حماسى به همگان نشان دادند هرگز اجازه نخواهند داد آتش کینه دشمن در خرمن انقلاب بیفتد و هر دست متجاوز و اندیشه تبهکارى را در آتش خشم انقلابى ملت خواهند سوزاند.
 
 
حادثه کوی دانشگاه در 18 تیر 1378 یکی از حوادث ناگوار تاریخ معاصر است که ابعاد مختلفی از آن تاکنون مورد بررسی قرار گرفته است. ناآرامی کوی دانشگاه در تیرماه سال 78 که به بهانه توقیف روزنامه سلام آغاز شد و تا چند روز پس از آن نیز ادامه داشت، 17 تیرماه 78 تعدادی افراد با هویت نامعلوم با در دست داشتن پلاکاردهایی با مضمون اعتراض به توقیف «سلام» در مقابل سینمای کوی دانشگاه تجمع کردند و با تحریک دانشجویان و پخش اعلامیه جرقه‌های اولیه آشوب را ایجاد کردند و این عده با گذشت کمتر از یک ساعت با خروج از کوی اقدام به تجمع غیرقانونی و سردادن شعار در خارج از کوی کردند و با حمله به تعدادی خودرو، فضای رعب‌ و وحشت ایجاد کردند. تلاش نیروی انتظامی برای بازگرداندن دانشجویان به خوابگاه بی‌نتیجه می‌ماند و رفته رفته تظاهرکنندگان با نیروهای انتظامی حاضر در صحنه درگیر شدند.
 
نیمه شب 18 تیرماه، تشنج در خیابان‌های اطراف کوی شدیدتر شد، شکستن شیشه‌های مهدکودکی در مقابل کوی، آتش زدن لاستیک و حمله به خودروها و بستن معابر و هجوم به ناجا و گروگان گرفتن سه سرباز نیروی انتظامی چاشنی درگیری‌های 18 تیر شد و تا صبح ادامه داشت و سخنرانی‌های تحریک‌آمیز اعضای انجمن اسلامی دانشجویان بر آتش آشوب‌ها می‌افزود. دستور خروج ناجا از صحنه درگیری‌ها پس از جلسه شورای تأمین استان موجب شد تا تعدادی از عناصر مشکوک نیز وارد صحنه شوند و درگیری‌ها تا عصر جمعه 18 تیرماه ادامه داشت و پرتاب کوکتل به سمت عوامل نیروی انتظامی مستقر در مقابل کوی دانشگاه به آتش گرفتن دو تن از عوامل وظیفه انتظامی منجر شد. موسوی لاری و مصطفی معین وزرای کشور و آموزش عالی به دانشجویان کوی ملحق شدند، اما تجمع‌کنندگان به موسوی لاری حمله‌ور شدند، در این میان بعضی فعالان سیاسی از جمله فائزه هاشمی، مجید انصاری و فاطمه کروبی به نوبت در جمع دانشجویان حاضر شدند.

بدنبال این فتنه که با هدف براندازی پیش می رفت در نهایت منجر به خلق حماسه ای از جنس 9 دی شد و می توان گفت این حضور آگاهانه و بهنگام مردم پس از انقلاب و رهبری امام خمینی، دلبستگی و تعهد جامعه را به زیبایی به همه دنیا نشان داد. حماسه ماندگارى که آحاد ملت ایران در بیست و سوم تیر ۱۳۷۸ خلق کردند، بازیگران داخلى و بین ‏المللى را که چشم امید به حوادث ۱۸ تیر و سرنگونى نظام جمهورى اسلامى ایران دوخته بودند آنچنان کور کرد که سکوت مرگبار، آنان را فراگرفت. به واقع در روزهاى منتهى به ۲۳ تیر، یعنى از روز آغاز فتنه ۱۸ تیر، افرادى که در مطبوعات زنجیره‏اى و برخى پست‏هاى دولتى، کارنامه سیاهى از خود بر جاى گذاشته بودند، با قرار گرفتن در یک حرکت براندازانه و حمایت از آشوب و هرج و مرج به اصطلاح دانشجویى و ارائه مطالب تحریک‏آمیز، آتش فتنه‏اى را روشن کردند که دیرى نپایید. در روز ۲۳ تیر مردم با یک اشاره رهبرى آنچنان به صحنه آمدند که دیگر کسى نتوانست بازى رسواى ۱۸ تیر را ادامه دهد و صحنه معادله به نفع مردم و انقلاب به هم خورد و خیابانها از لوث وجود اراذل پاکسازى شد و در نهایت، آتش این فتنه به دامن خود آن‏ها افتاد.