جام کشکول؛
ماموت پشمالوی ۳۹ هزار سالهای که در یخچالهای سیبری کشف شده است در یوکوهامای ژاپن به نمایش گذاشته میشود.
این موجود بهترین ماموت پشمالوی حفظ شدهای است که تاکنون پیدا شده و قدمت آن به ۳۹ هزار سال پیش باز میگردد.
حتی انبوهی از موی متمایزکننده این حیوان پس از به دام افتادن تا زمان کشف آن در ابتدای سال جاری میلادی، به طور قابلتوجهی مصون مانده است.
دانشمندانی که این موجود را در ماه می کشف کردند، نمونههای خون آن را در درون یخ واقع در بخش زیرین جسد آزمایش کردند.
آنها مدعیاند که میتوان از این نمونه خون برای بازپرورش یکی از این حیوانات استفاده کرد که آخرین بار ۳۹ هزار سال پیش بر روی زمین قدم زده است.
همچنین بافت ماهیچهای از این موجود به دست آمده که به گفته تیم روسی کاشف آن، هنگام مرگ بین ۵۰ تا ۶۰ سال سن داشته است.
روس ها این ماموت را در یکی از جزایر آن سوی ساحل شمالی سیبری کشف کردند.
سیمون گریگوریف از دانشگاه فدرال شمالشرقی در سیبری این موجود را بهترین ماموت حفظشده در تاریخ دیرینشناسی خواند.
بخشهایی از این جسد از جمله موهای آن به دلیل انجماد کامل به مدت هزاران سال به خوبی محفوظ ماندهاند. با این حال، نیمتنه فوقانی و دو ران آن که در خاک قرار داشتند، توسط درندگان ماقبل تاریخ و مدرن جویده شده و تقریبا هیچ اثری از آن باقی نمانده است.
نمونه خون و دیگر نمونهها در اختیار یک لابراتوار بیومهندسی خصوصی متعلق به پروفسور هاونگ وو-سوک در کره جنوبی قرار گرفته است.
این آزمایشگاه تایید کرده که در تلاش برای بازگرداندن ماموت سیبریایی منقرضشده به حیات، بر روی دیگر نمونههای دی ان ای ماموت مطالعه میکند.
طرح نهایی، کاشت یک تخم ایمپلنتشده در درون بدن یک فیل زنده برای یک بارداری ۲۲ ماهه است.
اوایل سال جاری میلادی گروهی از دانشمندان از سراسر جهان برای حضور در نشست TEDx در واشنگتن گرد هم آمدند.
این گروه در خصوص امکان بازگرداندن ۲۴ حیوان از انقراض به حیات، فرایندی که de-extinction نام دارد، بحث کردند.
این حیوانات شامل Carolina Parakeet، پرنده دودوی کارولینا است که آخرین بار در سال ۱۹۰۴ در فلوریدا رویت شده است.
از دیگر حیوانات مورد بحث میتوان به نوعی گورهخر اشاره کرد که زمانی در آفریقای جنوبی میزیست و در سال ۱۸۸۳ منقرض شد.
با این حال، تعدادی از دانشمندان معتقدند خلق ماموتهایی که زمانی بر روی زمین راه میرفتهاند، غیرممکن است.
محققان پیشتر عمر ماموتها را حداکثر ۱۰ هزار سال تخمین زده بودند اما نمونههای خون جدید عمر آنها را به ۳۹ هزار سال قبل باز میگردانند.
دانشمندان حدس میزنند که این ماموت در درون آب یا باتلاق افتاده و همان جا جان باخته است؛ به همین دلیل بخش پایینی بدن آن به خوبی حفظ شده است.