به گزارش
پایگاه 598 جشنواره انتخاب
زیباترین کودک! تهران در تاریخ 10 مرداد سال 1390 به مدت یک ماه با هدف انتخاب زیباترین کودک! در دو گروه دختر و پسر و با هدف انتخاب و نمایش زیبایی کودکان در پارک ارم تهران برگزار می شود.
این جشنواره که کپی برداری از مدل غربی در جشنواره انتخاب کودکان زیبای pageants در آمریکا می باشد که تجارت و کسب و کاری پر درآمد در ایالات متحده به حساب می آید و توسط سرمایه دارن و شرکت ها بزرگ جهانی موجود در آمریکا در حال گسترش به سایر کشورها می باشد.
استرالیا یکی دیگر از کشورهای این جشنواره می باشد که همه ساله اعتراض علیه جشنواره انتخاب زیباترین کودک در استرالیا و مبارزه با برده داری نوین در تاریخ 29 و 30 ژوئن در ملبورن برگزار می شود.
علی رغم تلاش های خبرنگار پایگاه 598 برای تماس با برگزار کنندگان و اطلاع از صادر کننده مجوز این جشنواره پاسخ دهندگان در مجموعه تفریحی ورزشی قلعه سحر آمیز پارک ارم از بردن نام برگزار کننده و مجوز دهنده امتناع نمودند که البته واضح است برگزاری جشنواره ها در پارک های تهران نیاز به هماهنگی قبلی با شهرداری تهران و مجوز وزارت ارشاد دارد.
آنچه در این بین قابل تأمل است، اقدام تعجببرانگیز وزارتارشاد در دادن چنین مجوزی است و اگر مجوز دادهنشده، باز هم باید پرسید چگونه جشنوارهای بدون مجوز، تبلیغات علنی و وسیعی انجاممیدهد؟!
افکار عمومی خوب به خاطر دارند، خاطره تلخ برگزاری جشنواره دختران شایسته را که با ملاک قرار دادن برتریهای دوران جاهلیت، زنان و دختران را به بازیچه میگرفتند.
اما این بار مسئولین، همسو با تجارت جهانی کودک، در حرکتی با اهداف نه خزنده و نهان که کاملا واضح و آشکار، گامهای اولیه تجارت کودکان این سرزمین را در سطحی وسیع آغاز کردهاند. و این حرکت غیراخلاقی را در ماه شعبان، زمینهسازی و در بهترین شبهای سال -یعنی شبهای ماه مبارک - به اجرا درخواهندآورد. این طرح مثل طرحهای دیگری است که سالهاست در شبهای ماه مبارک با حضور ترانهخوانان و مجریان مبتذلگو که برخی از آنان ممنوعالتصویر و یا فراری شدهاند، توسط صداوسیمایجمهوریاسلامی در ساعات پایانی شب از بودجه بیتالمال مسلمین بهنمایش گذاشتهمیشود. درحالیکه آن شبها که حتی خوابیدن هم عبادت محسوب میشود با چنین برنامههای دور از شأن مردم ایران اسلامی، آنتن رسانه ملی را پر میکنند!
حال این سؤال مطرح است که اگر بررسی عواقب و نحوه برگزاری چنین جشنوارهای برعهده مسئولین وزارت ارشاد نیست، پس چه کسی مسئول بررسی پیامدهای مثبت و منفی کوتاهمدت و طولانی مدت چنین برنامههای فرهنگی-اجتماعی است؟ و حریم فرهنگ این مرز و بوم را چه کسی پاس خواهد داشت؟!
آیا پس از این همه سال سعی و خطا، قرار نیست مجموعهای از متخصصین دلسوز برای نسل جوان این مملکت به دور از حضور خائنان در این مجموعه، بنشینند و آنچه در عرصه فرهنگ این مملکت اتفاق میافتد را بررسی کرده و با استفاده از ابزارهای محکم قانونی، جلوی زیر پا گذاشتن اصول قانون اساسی را بگیرند؟!
برنامهریزیهای بلند مدت فرهنگی- اسلامی چه زمان قرار است خود را به مانشان دهند و ما شاهد به بار نشستن انقلاب اسلامی در این حوزه هم باشیم.
تا دیر نشده، فرزندانمان را دریابیم که نگاههای هرزه و به عبارت امروزی، مشتریپسندانه! آنها را بیمار خواهندکرد.
بخشی از مطلب فوق برداشته شده از سرمقاله هفته نامه زن روز